به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از ساری، «مهرناز مشرفی» امروز شنبه (18 آبان ماه) در آئین رونمایی از تندیس سی و یکمین جشنواره تئاتر استان مازندران و نشست خبری این جشنواره توضیحات مفهومی در خصوص انتخاب طرح و ایده این تندیس، مواد و مصالحی که برای ساخت استفاده‌شده است، بیان کرد و گفت: جای خالی فضای بومی و اقلیمی استان در تمامی 30 تندیس 30 دوره گذشته این جشنواره ملموس بوده است.
طراح تندیس سی و یکمین جشنواره تئاتر استان مازندران بابیان اینکه تلاش شده تا فضای اقلیمی استان در طراحی و ساخت تندیس دیده شود، یادآور شد: شالیزارهای سرسبز استان به‌عنوان بهترین و بکرترین پلان از مازندران در طراحی پوستر جشنواره سی و یکم بکار بسته شد تا نگاه و نظر مخاطبین را به محل برگزاری این جشنواره معطوف نماید.
وی بابیان اینکه سقا تالارها (سقانفار) نمونه‌ای از معماری بومی و معرف هویت فرهنگ دینی مازندران هستند، ادامه داد: از نقاشی‌های سقانفارهای استان مازندران که یک فرهنگ مذهبی و نمایشگری بی‌نظیر محسوب می‌شوند برای طراحی تندیس جشنواره ایده گرفته شد.
مشرفی اظهار کرد: نقوش سقانفار در طراحی نقوش تلفیقی به‌شدت غنی هستند؛ و با الهام از الگوهای سقانفار ها، طرحی که با تئاتر عجین باشد را طراحی کرده است.
وی بابیان اینکه این تندیس به‌صورت سه‌بعدی طراحی و به مرحله اجرا درآمده است، گفت: استفاده از چوب، گره هندسی و آئینه بودن صورتک برای القاء حس قدیمی بودن طرح تندیس به مخاطب، موردتوجه بوده است.
به گزارش شبستان، سقا تالارها بنایی چوبی و در دوطبقه با عنوان سقانفار یا سقانپار، در مازندران شناخته می‌شوند؛ و آن را نمادی از حضرت ابوالفضل (علیه‌السلام) می‌دانند. سقا تالارها عمدتاً وقف حضرت ابوالفضل (علیه‌السلام) شده‌اند در ایام محرم و صفر محل رفت‌وآمد عزاداران سیدالشهدا (علیه‌السلام) ویاران آن حضرت است. قسمت بالای این مکان محل قرارگیری نوحه‌خوان بوده و در قسمت پایین نیز از عزاداران امام حسین (علیه‌السلام) پذیرایی می‌شود.
در زمان‌های دور که هنوز آب آشاميدنی به‌صورت لوله‌کشی شده در هر منزلی وجود نداشت و آب موردنیاز روستائيان از چشمه‌ای در داخل يا خارج روستاها تأمین می‌شد، در ايام محرم در سقانفارها ظرف بزرگ و بیضی‌شکلی قرار می‌دادند و در آن آب می‌ریختند تا مردم به یاد سقای دشت کربلا از آن آب بنوشند.
از معروف‌ترین سقانفارهای مازندران می‌توان به سقانفار «کيجا تكيه» در شهر بابل، «شياده» و «کبرياکلا» در اطراف شهر بابل و «آهنگرکلا»، «زرين کلا» و «هندوکلا» در آمل اشاره کرد.
نظر شما