خبرگزاری شبستان- رشت، تامین منابع مالی در زنجیره تولید، دغدغهای است که در وضعیت امروز اقتصاد ایران گریبانگیر صاحبان صنایع به‌ویژه صنایع کوچک و متوسط است. این مهم در استانی چون گیلان که بنگاه‌های تولیدی کوچک و متوسط در آن متمرکز است از اهمیت ویژه‌تری برخوردار است. مدیر بورس منطقه‌ای گیلان معتقد است بازار سرمایه برای هر کسب و کاری، راهکاری برای تامین منابع مالی دارد. گفتگوی اختصاصی زیر در این راستا با محمدرضا مهرانفر است.
- وزیر اقتصاد اخیرا تاکید کرده "بورس یک تکیه‌گاه برای بخش خصوصی است" نظرتان در این باره چیست؟
مطمئنا بازار سرمایه محلی مناسب برای تامین مالی بنگاه‌هاست. در کشورهای پیشرفته در حوزه اقتصاد، صاحبان صنایع برای بلندمدت از طریق بازار سرمایه تامین مالی می‌کنند در حالیکه در کوتاه مدت، بانک‌ها این نقش را ایفا می‌کنند به‌طوریکه طبق آمار بازار سرمایه سهم ۸۰ درصدی و بانک‌ها سهم ۲۰ درصدی در تامین منابع مالی برای فعالان اقتصادی دارند اما در کشور ما این نسبت برعکس بوده و بانک‌ها نقشی ۸۰ درصدی را ایفا می‌کنند که این وضعیت باعث شده عملا بازار سرمایه با وجود دارا بودن ابزارهای متنوع مالی، سهمی کمتر در جریان تامین مالی بنگاه‌های اقتصادی ایفا کند. باید بدانیم که بازار سرمایه با تنوع ابزار مالی، متناسب با هر کسب و کاری، یک روش تامین منابع دارد.
-به نظر شما چرا در کشور ما، نقش‌آفرینی بازار سرمایه نسبت به بانک‌ها کمتر و ضعیف‌تر است؟
دلایل متعددی در این وضعیت تاثیرگذار هستند، اما آنچه که مهم است، اینست که باید شفافیت‌های مالی در کشور شناخته شود. شاید همین عدم تمایل به شفافیت مالی شرکتها برای ورود به بازار سرمایه باعث می‌شود که صاحبان صنایع و فعالان اقتصادی متوسل شدن به بانک‌ها را به بازار سرمایه ترجیح دهند در حالیکه حضور در بورس می‌تواند برایشان ضمن پایین‌تر بودن هزینه‌های تامین مالی، منافع بلندمدت بیشتری هم داشته باشد.
-در حال حاضر استقبال گیلانی‌ها از بازار سرمایه چطور است؟
خوشبختانه در گیلان سرمایه‌گذاران استقبال خوبی از بازار سرمایه دارند به‌طوریکه در حال حاضر متوسط معاملات روزانه بورس گیلان ۴۰ میلیارد تومان است و این آمار سبب شده که همواره گیلان رتبه چهارم یا پنجم کشور را بین بورس‌های مناطق کل کشور به خود اختصاص دهد اما با وجود این استقبال سرمایه گذاری، سرمایه‌پذیر یا به عبارت دقیق‌تر شرکت‌های گیلانی که مایل به حضور در بازار بورس باشند، کم تعداد هستند.
-با چنین بی‌رغبتی در گیلان از سوی صاحبان بنگاه‌های اقتصادی کوچک و متوسط و حتی بزرگ که فعالیت قابل توجهی از جمله صادرات محصولات نیز دارند، چگونه منابع مالی شرکتها تامین می‌شود؟
تمایل شرکت‌های گیلانی به بانک‌ها بسیار زیاد است. البته این موضوع در تمام کشور مشهود است اما در وسعت استانی چون گیلان، شاهد رجوع بنگاه‌ها به بانک‌ها بیشتر نسبت به بازار بورس هستیم، در حالیکه شرکتها با ورود به بازار بورس برای تامین منابع مالی، گزارش‌های شفاف مالی در زمان‌های مشخص و مداوم باید منتشر کنند و سرمایه به‌دست آمده در مسیر تولید، خدمات و به تبع آن اشتغالزایی و درآمدزایی به کار گرفته می‌شود و این شرکتها همواره توسط ناظران بورس مورد رصد قرار داشته و حسابرسی شرکتها با شفافیت همراه است.
-با وجود چنین وضعیتی و سودهایی که بانک‌ها از صاحبان صنایع به‌خاطر تسهیلات دریافت می‌کنند و شاهد افول روند تولید به‌ویژه در استانی مانند گیلان به‌دلیل بدهکاری‌های کلان بانکی هستیم، چه اقدامی می‌توان انجام داد که صاحبان صنایع کوچک و متوسط در استانی چون گیلان به سمت بازار بورس علاقمند شوند؟
مطمئنا برخی اقدامات می‌تواند مشوق شرکتها باشد تا بیشتر به سمت بازار سرمایه بیایند. به عنوان مثال میزان معافیت های مالیاتی برای شرکتهایی که وارد بازار سرمایه می شوند افزایش داده شود. این راهکار جاذبه فوق‌العاده ای برای شرکتها خواهد داشت. یا حتی می‌توان نسبت به میزان سهامی که با شفافیت مالی شرکتها در بورس عرضه می شود، معافیت مالیاتی به شرکتها اعطا شود.
-علاوه بر افزایش معافیت های مالیاتی، چه راهکار دیگری می توان برای افزایش رغبت برای حضور در بازار سرمایه انجام داد؟
یکی دیگر از راهکارها، اعطای یارانه برای تامین مواد اولیه از سوی دولت به شرکتهایی است که با شفافیت عملکرد وارد بورس شده‌اند. راهکار دیگر تسهیل و ثبات در گمرک برای صادرات و واردات است به‌طوری که بعضی مواقع تغییر مکرر و متعدد بخشنامه‌ها و قوانین سبب می‌شود که فعالان تولیدی دچار ضرر بسیاری می‌شوند.
به عبارت بهتر، آنچه که باید دولت انجام دهد بسترسازی برای فعالیت بخش خصوصی است و این مهم با به‌کارگیری سیاست هایی در سطح کلان قابل اجراست. پیشنهادهایی که از مناطق مختلف و سطح خرد به مدیران بالاتر گزارش می‌شود در سیاست‌گذاری مورد توجه قرار گیرد.
نظر شما