به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، سینمای کوتاه ایران در سال های اخیر با گرایش رو به رشد جوان ها روبرو بوده است. نمود این گرایش را می توان در استقبال علاقه مندان جوان سینما از جشنواره فیلم کوتاه تهران به خوبی مشاهده کرد. جشنواره فیلم کوتاه تهران در سال های اخیر، به مهم ترین محمل برای ارائه اثر و گفتگو درباره فیلم ها بدل شده است. گردهمایی بزرگ فیلم سازان جوان که هر ساله به مثابه خون تازه ای در رگ های فیلم کوتاه است. اما به نظر می رسد این جشنواره با وجود اهمیت آن در گردهم آوردن علاقه مندان به فیلم کوتاه، توانایی پاسخگویی به همه نیازهای مخاطبان این سینما را ندارد. به همین خاطر شاید ایجاد زمینه های تازه برای نمایش آثار کوتاه ضروری به نظر برسد؛ رویکردی که در سال های اخیر در اکران های هنر و تجربه نمود پیدا کرده است. برای گفتگو درباره راهکارهای دیده شدن فیلم های کوتاه و بررسی فضای نقد این آثار با «هادی عزیزی»، هنرمند تئاتر و سینما و از فعالان انجمن سینمای جوانان ایران به گفتگو نشسته ایم:
درباره اکران فیلم کوتاه دیدگاه های متفاوتی وجود دارد. نظر شما درباره شیوه های مختلف اکران فیلم کوتاه در ایران چیست؟
پیش از شکل گیری گروه هنر و تجربه و قرارگرفتن باکس فیلم کوتاه در این گروه سینمایی، «جشنواره فیلم کوتاه تهران» تنها امکان دیده شدن فیلم های کوتاه در ایران بود. همان گونه که می دانید ظرفیت نمایش فیلم در جشنواره نیز -چه از نظر آثار منتخب و چه صندلی نمایش- محدود بوده و هست. از این نظر جشنواره فیلم کوتاه تهران یا سایر جشنواره ها بیشتر محلی برای کسب جایزه و اعتبارند تا توجه عمومی.
اکران عمومی فیلم کوتاه چه ویژگی های مثبت و منفی دارد؟
با همه نکات منفی که درباره اکران فیلم کوتاه مطرح می شود(از جمله تجاری شدن آن)، حداقل امکانی تازه برای نمایش این آثار فراهم شده است. پیش از این، هرساله بسیاری از فیلم های کوتاه تولید شده از نمایش عمومی بازمی ماندند و این عملا به معنای نایده گرفته شدن فعالیت فیلم سازان جوان بود. بالاخره هر فیلم سازی -چه جوان و چه با تجربه- دوست دارد نتیجه زحماتش را در واکنش رسانه ها و مخازطبان نسبت به فیلمش ببیند.
با توجه به فعالیت چند ساله در حوزه فیلم کوتاه، مباحث نظری و نقد فیلم کوتاه در کشور ما چه قدر جدی است؟
منتقدان فعال در زمینه سینما بیشتر به نوشتن درباره فیلم بلند تمایل دارند. مثلا در زمینه فیلم بلند منتقدان شناخته شده زیادی داریم که مخاطبان عام آن ها را می شناسند. اما نقد فیلم کوتاه محدودتر است و فعالان کمتری هم دارد.
نظر شما درباره رسانه ها و منتقدان فعال در این عرصه چیست؟
با وجود محدودیت در حوزه مباحث نظری و نقد فیلم کوتاه، همین اندک رسانه ها و منتقدان فعال در زمینه فیلم کوتاه و تجربی همواره دیدگاه های تحلیلی خوبی را طرح می کنند. از آن جا که با تعدادی از آن ها از نزدیک آشنایی دارم به نظرم می رسید در زمینه فعالیت خود بسیار جدی و پرتحرک هستند.
آینده نقد سینمای کوتاه را چگونه می بینید؟
در شرایط کنونی، علاقه مندان این حوزه، تنور آن ها را داغ نگاه داشته اند. این افراد اگر در زمینه فیلم بلند فعالیت کنند، قطعا شهرت و امتیاز بیشتری پیدا می کنند اما دغدغه فیلم کوتاه، آن ها را در این عرصه نگه داشته است. از این نظر شاید بتوان گفت فعالان حوزه نظری فیلم کوتاه در مسیر اعتلای آن فداکاری می کنند.
ارزیابی شما از فعالیت فیلم سازان جوان استان ها چیست؟
آن چه از اخبار و آمار پیچییگ و سایر فعالیت ها برمی آید، روند فعالیت دفاتر انجمن سینمای جوان در استان ها مثبت و رو به جلوست. از سوی دیگر در سی و ششمین جشنواره فیلم کوتاه تهران و ادوار گذشته حضور فیلم سازان شهرستانی یررنگ و آثار ان ها نیز قابل توجه و دیدنی است.
جالب است بدانید در جشنواره های منطقه ای انجمن که در نقاط مختلف کشور برگزار می شود، آثار ارائه شده کیفیت بسیار بالایی دارند به طوری که بعضی از آن ها از سوژه و کیفیت برتر از آثار راه یافته به جشنواره های بین المللی برخوردارند.
نظر شما