خبرگزاری شبستان، گروه مسجد و کانون های مساجد: دولت چین یک بار دیگر به شدت گفته های بین المللی در خصوص وجود اردوگاه های آموزشی برای شستشوی مغزی اقلیت مسلمان در «سین کیانگ» را انکار کرد.
پکن مدعی شد: هیچ گونه نقض حقوق انسانی و مذهبی در سین کیانگ وجود ندارد و سرکوب هایی که در این استان دورافتاده انجام می شود برای مقابله با جنایت های تروریستی و خشونت آمیز است.
واکنش شدید پکن تا حد زیادی در پاسخ به بزرگترین افشای اسناد طبقه بندی شده دولت چین در موارد اخیر و رسیدن آن به دست کنسرسیوم بین المللی روزنامه نگاران محقق است. این اسناد مربوط به اردوگاه هایی است که بیش از یک میلیون نفر از اعضای جامعه مسلمان اویغور در آن زندگی می کنند.
درز این اطلاعات جدید با بیانیه های انتقادآمیز کشورهایی مانند انگلیس و آلمان و کمیسیون اروپایی همراه شد، همچنین خواستار دسترسی به این اردوگاه ها در منطقه سین کیانگ شدند. وزارت امور خارجه چین اخبار منتشرشده در این زمینه را اتهام های واهی دانست و مدعی شد که آزادی های مذهبی برای مسلمانان در چین وجود دارد.
«گنگ شوانگ»، سخنگوی وزارت امور خارجه چین مدعی شد: سرکوب ها در سین کیانگ به خاطر مجموعه ای از اقدامات تروریستی است که از سال 1990 میلادی تا 2016 انجام شده بود.
وی مدعی شد برای هر 530 مسلمان یک مسجد در سین کیانگ وجود دارد، اما هیچ اشاره ای به موضوع تخریب مساجد و یا برداشتن نمادهای مذهبی از مساجد نکرد.
روزنامه گاردین چندی پیش در گزارشی اعلام کرد: بیش از 20 محل عبادت مسلمانان کشور چین از سال 2016 تاکنون تخریب و یا به طور کامل نابود شدهاند.
در گزارش گاردین آمده بود: موقعیت مکانی بیش از 100 مسجد و مکان عبادت مسلمانان با استفاده از تصاویر ماهوارهای بررسی شده و نتایج حاصل از آن نشان میدهد، بین سالهای 2016 تا 2018 آسیبهای بسیار جدی به 31 مسجد و دو مکان عبادتی مهم وارد شده است. 15 مسجد نیز به طور کامل تخریب شدهاند، اما دیگر مساجد نیز با تخریب دروازهها، منارهها و گنبدها مواجه بوده اند.
در این میان ارائه آماری نظیر اینکه 24 هزار و 400 مسجد در سین کیانگ وجود دارد می تواند تنها بزرگ نمایی هایی از سوی دولت چین برای سرپوش گذاشتن بر آزار مسلمانان باشد که این روزها توجه جامعه بین الملل را به طور کلی به سوی خود جلب کرده است.
در حقیقت پکن در حال استفاده ابزاری از مساجد موجود در سین کیانگ برای مخفی کردن نقض آزادی های مذهبی و حقوق انسانی علیه مسلمانان در این کشور است.
اما در حالی که وجود اردوگاه های آموزشی که به زندانی برای مسلمانان تبدیل شده است، رسوایی بزرگی برای چین به وجود آورده، ارائه چنین آمار و ارقامی نمی تواند رسوایی به این بزرگی را بپوشاند و نام چین را از لیست دولت های سرکوبگر و ناقض آزادی بیان حذف کند.
نظر شما