دود چراغ خوردن به سبک امروزی!

خبرگزاری شبستان//خراسان رضوی

اشاره:

خدای متعال در اولین آیاتی که بر رسول گرامی اش نازل کرده، خود را چنین معرفی فرموده است: الذی علّم بالقلم؛ پروردگاری که با قلم آموخت. این آیه شریفه گواه روشنی بر اهمیت آموزش و نیز نگارش و نیز ارزش والای کتاب و کتابت در تفکر اسلامی است. بوستان سبز کتاب همیشه بهاری و هماره طراوت بخش است البته اگر دستانی به شیطنت، خزان را به این بوستان بهاری نیاورند و تخم علف های هرز بر آن نپاشند.
 

اینجا کانون و کتابخانه حضرت خدیجه (س)
رنگ درب ورودی این مرکز فرهنگی به رنگ علم علمدار سرزمین کربلا و پرچم جمهوری اسلامی ایران است، بالای این در تابلوی کانون اینگونه چشم نوازی می نماید" کانون فرهنگی هنری حضرت خدیجه (س) مسجد حسین بن علی وابسته به هیئت هماهنگی و نظارت بر کانون های فرهنگی هنری مساجد خراسان رضوی " پس از ورود به پرده ای می رسیم که روی آن نوشته شده است "ورود آقایان ممنوع" و اینجاست که هر مخاطبی به این موضوع پی می برد که این مکان مختص بانوان و حریمی برای آنان است که هر نامحرمی نمی تواند بدون اجازه، اذن ورود یابد. سمت چپ پس از ورود، چهاردیواری بدون سقف و در، این سوال را به ذهن وامی دارد که این مکان برای چه فعالیتی تعریف شده است که هنوز در حد همان چهار دیواری باقی مانده است؟!...

حالا به حیاط کانون با مساحتی 40 تا 50 متر مربع با سرویس های بهداشتی می رسیم، ساختمانی چهار طبقه، سر به فلک کشیده، در همان ابتدا به چشم می خورد و اگر ذهن کاوشگری داشته باشی، از خود می پرسی اینجا چه خبر است؟ پس از درب ورودی ساختمان در سمت راست اتاقی را می بینی که روی آن نوشته شده است دفتر و اتاق کامپیوتر، حالا رابطه دفتر اداری با کامپیوتر چیست را بگرد و پیداش کن!

روبرو سالن بزرگی است که در ابتدا به اتاق جلسات و کنفرانس شباهت دارد، اما اشتباه فرض کرده اید اینجا باشگاه ورزشی رشته های مختلف برای بانوان است، برای آنان که علاوه بر زیبایی فکر و اندیشه به زیبایی جسم و تن نیز بها می دهند، اینجا پرسر و صداترین قسمت کانون است که گاه این شادی و شعف های ورزشی، سبب گلایه و شکایت نوآموزان کلاس های دیگر در طبقات مختلف می شود، اما بازی های کودکان در این سالن ورزشی، دل هر انسانی را می رباید تا او خود نیز به صحنه ورزش درآید!

البته اشتباه نفرمایید! اینجا فقط سالن ورزش نیست، کلاس های حوزه علمیه برای خواهران و احکام نیز در همین مکان برگزار می شود، عجب تصادفی، تداخل تغذیه فکر و اندیشه و روح و جسم و تن، به راستی که عقل سالم در بدن سالم است، اینجا معنای همین ضرب المثل را می رساند.

ایستگاه اول:

جنب اتاق دفتر و کامپیوتر راه پله ای است که شما را به طبقات بعدی هدایت می کند، 14 تا 15 پله را در حالی طی می کنی که کلید واژه هایی از توکل و توسل به خداوند با پیام های موفقیت را نیز در این مسیر می خوانی تا حواست نباشد که این پله ها را چگونه فتح کردی؟

صدای شعر و سرود می آید، سلام علیکم، الحمدالله، کلمه هایی هستند که بچه های 4 تا 6 سال تکرار می کنند تا در همین ابتدا دریابند که برای هر آشنایی و آغازی سلامی هست تا نوای دوستی و مهربانی در دل ها کاشته شود و خداوند نیز به مدد این آغازین، طعم شیرین زندگی را برای کودکان جلوه نمایی نماید، بله درست است، اینجا مهد کودک و پیش دبستانی کانون حضرت خدیجه(س) است، در سمت چپ این طبقه نیز اتاقی هست که مختص فوق برنامه هاست و در واقع برای روز مبادا تعریف شده است، زمانی که کلاس ها پر است، بنا به ضرورت کلاسی برای مدت زمان کوتاهی به عنوان زنگ تفریح برای اعضا و یا مخاطبان برگزار می شود که در آن موقع این اتاق کاربردی ماورایی دارد.

ایستگاه دوم:

برای رسیدن به این ایستگاه دوباره داستان تکراری 14 تا 15 پله و کلید واژه های معرفتی پله ها برای گم نشدن در این مسیر تکرار می شود، سمت راست این طبقه، دفتر مشاوره دختران، مشاوره تحصیلی و مهارت های خانواده است.

از آنجا که کانون حضرت خدیجه(س) کانونی ویژه بانوان است، بسیاری از دختران و بانوان در گروه مخاطب این کانون هستند و با توجه به اینکه زندگی قصه رازهای نهفته ای است که من و ماها سال ها در پی کشف آن، هنوز به قطره ای از دریا بسنده کرده ایم، شاید سوال ها و اماها و اگرهای بسیاری برای هر فردی پیش می آید که نیاز به مشاوره را دراین مواقع صدچندان می نماید چرا که یک تصمیم اشتباه، چه بسا دامن گیر بسیاری از افراد می شود و گاه نیز سبب نارضایتی خداوند خواهد شد و گاه بعضی از تصمیم ها به هیچ وجه راه برگشتی ندارد و جبران نمی شود و اینجاست که نیاز به مشاوره ملموس تر احساس می شود. در سمت چپ این طبقه نیز واحد مسکونی است که زوج های جوانی در آن سکونت دارند که چشم به راه مسافری از سرزمین فرشتگان هستند.

ایستگاه آخر؛ اینجا کتابخانه کانون حضرت خدیجه (س)

خدا قوت! 45 پله و سفری به یاد ماندنی برای آنان که می خواهند بدانند و علمشان افزون شود.
 

درخت تو گر بار دانش بگیرد    به زیر آوری چرخ نیلوفری را

برای آنانی که دود چراغ خورده اند و نفس نفس زنان کتابخانه ای را با 45 پله فتح کرده اند و اکنون که با پرچم افتخار کسب علم و دانش در ابتدای این راه ایستاده اند، خستگی معنا ندارد، تو جوانی و جسمت نیاز به تحرک دارد پس قبل از اینکه تفکر و تامل را اندیشه سازی باید به لحاظ جسمانی آماده شوی! این قانون طبیعت است! حال موفق شده ای اما این هنوز ابتدای راه است.

وقتی درب ورودی کتابخانه را می گشایی در واقع در وسط این کتابخانه قرار می گیری که دارای سالن مطالعه ای به مساحت تقریبا 100 متر مربع، 30 قفسه کتاب، 40 صندلی، 10 میز و قریب به هشت هزار جلد کتاب در موضوعات مختلف مذهبی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، آموزشی و کمک درسی و دانشگاهی و غیره است.

در سمت چپ این کتابخانه، بخشی به عنوان کتابخانه دیجیتال وجود دارد که یکی از فعالیت های کانون تخصصی کتابخانه حضرت خدیجه (س) است، کتابخانه دیجیتالی، نوعی کتابخانه است که در آن متن منابع مطالعاتی در فرمت دیجیتال ذخیره شده و توسط کامپیوتر از راه دور قابل استفاده است.
 

 وقتی به کتاب های این کتابخانه می نگری در واقع احساس می کنی این کتاب ها با تو حرف می زنند و خیلی حرف ها برای گفتن دارند، شاید خاطرات بسیاری از آن کتابخانه طاقچه ای( همان  اولین کتابخانه کانون حضرت خدیجه (س) که با 10 جلد کتاب روی طاقچه ای چشم نوازی می کرد) را اولین کتاب این کتابخانه به یاد داشته باشد، از سال1377 هجری شمسی، همان ساختمان کلنگی اهدایی بانو "خدیجه شیری" که گاه اندیشیدن به انگیزه و اعتقاد این بانو سوال های فراوانی را به ذهنم فرا می خواند که این کانون و کتابخانه امروز مامن و خاستگاه فعالیت های دینی است که این بانو در اهداف اهدا نامه خویش ذکر کرده است.

شاید انگیزه و اعتقاد بانو مرحومه "خدیجه شیری" دلیل همه پایداری ها و تلاش و کوشش و همت افرادی است که در مسیر آبادانی این مرکز قرار گرفته اند و گاه بسیاری از آنان کلاف های سردرگم زندگیشان را با نام این مکان گره زده اند و براستی که خداوند نیز به آنان عنایت داشته است و خیر و برکت عمرشان میوه شیرین این همراهی بوده است.

کتاب های این کتابخانه ناگفته های بسیاری دارند که نیاز به رازگشایی و رمز گشایی دارد و در مجال این نوشته نمی گنجد.

من از مفصل این نکته مجملی گفتم        توخود حدیث مفصل بخوان از این مجمل ...

کلام آخر:

تنهایی، بی حوصلگی، افسردگی و کسالت میهمان های ناخوانده ای هستند که گهگاه به خانه وجودمان سر می زنند و درونمان را به کدورت خود می آلایند. انس با کتاب و همراهی با آن، نگاهبانی بر در خانه درون است که راه بر این میهمان های ناخوانده می بندد. چنان که مولای متقیان امام علی(ع) می فرمایند: "هرکه با کتاب مأنوس شد، هر غم و رنجی از او دور می شود."

پایان پیام/