به گزارش خبرگزاری شبستان، ده سال از نخستین اجلاس بین المللی بن درباره رسیدگی فوری به وضع مردم کشورهای جنگ زده و اشغال شده می گذرد.
در طول ده سال گذشته آمریکا و نیروهای خارجی ناتو وارد افغانستان شدند و جنگ علیه تروریسم را از میان زمین ها و خیابان های مسکونی این کشور آغاز کردند، اما آیا مردم جنگ زده افغان از بیانیه فوری بن بهره ای بردند؟
سردار ولی، یک شهروند افغان روز یکشنبه سیزدهم آذر در مصاحبه با بی بی سی اظهار کرد: این کنفرانس کمک به بیچارگان و جنگ زده ها را دستور کار خود قرار داد اما وقتی دلارها به جیب مقامات افغان رسید هیچ کاری برای فقرا انجام نمی شود.
ما به دنبال مردی هستیم که برای سرزمین ما کاری بکند و با دست داشتن بودجه ای معتبر به بازسازی کشور و وضع فقرا بپردازد.
از زمانی که آمریکا طالبان را از دولت سرنگون کرد و حامد کرزای را به جای آن نشاند به نظر می رسد دولت کمک های کلانی از سایر کشورها دریافت کرده اما وضع فقرا به موازات تشدید جنگ و ناامنی همچنان وخیم تر شده است و شدت آن به جایی رسده است که راه حل آن تنها باید از سوی مجامع بین المللی ارائه شود.
کشور افغانستان به واسطه جنگ حاکم بر آن همواره دستخوش نا امنی و عدم ثبات در سطح اجرایی است از همین رو فقر و گرسنگی مردم امری طبیعی از منظر مقامات به نظر می رسد.
بیکاری در طول سالهای جنگ در افغانستان به بیش از 40 درصد رسیده است و دستورالعمل های فوری دولت ها در این باره ناکارآمد بوده است.
بنابر این گزارش، عدم دست یابی به آب خوراکی برای نیمی از مردم افغانستان از عمده مشکلاتی است که آنها را گرفتار کرده است.
واحدا یکی دیگر از شهروندان افغان به قدری از این وضعیت آسیب دیده است که به صراحت اعلام کرد: ما از گرسنگی و تشنگی در حال مردن هستیم و خانواده ما از همین رو از هم پاشیده شده است.
زن سالخورده دیگری در مصاحبه با خبرنگار بی بی سی تصویر دو فرزند جوانش را نشان داد که یکی در جنگ کشته و دیگری مفقود شده است.
سازمان ملل برآورد کرده است: قریب به یک و نیم میلیون افغان آواره شده و سه میلیون افغان جنگ زده از گرسنگی و فقر رنج می برند.
نظر شما