آیین های عاشورایی در جنوب کرمان

کوبیدن طبل عزا در آغاز ماه محرم، آغاز همایشی از آیین ها و برگزاری مراسم مربوط به این ماه است که نشانه عشق و شور حسینی عجین شده با خون شیعیان می باشد، جنوب کرمان نیز در این ایام آکنده از حزن و اندوه است.

خبرگزار ی شبستان /کرمان جنوبی

مقدمه

با کوبیدن طبل های عزا در آغاز ماه محرم،  حزن و غم  ظلمی که بر خاندان رسول خدا در کربلا رفته است، فضای شهر و دیارمان را پر می کند، علی رغم فضای حزن انگیز، نیرویی مضاعف در کالبد شیعیان جریان می یابد که در عزای حسین (ع)، تمام توان خود را به کار می گیرند که عزاداری ها هرچه باشکوه تر برگزار شود.

 

اگرچه به واسطه قرن ها عزاداری در ایران و  رسانه های تصویری آیین های عزاداری در همه نقاط ایران پهناور تا حدی شده است، اما شور و اشتیاق عزاداری ها در هر کجا و در شهرها و روستا ها منحصر به فرد است.

 

 شروع محرم در جنوب کرمان

 با پایان ماه ذی الحجه ، همه انگار در انتظارند تا بار دیگر عشق و ارادت خود را در عزاداری به اهل بیت پیامبر  و سالار شهیدان نشان دهند ، مردان در فکر و تدارک برپایی هیئت های  عزاداری، غبارروبی حسینیه ها و تکایا و زنان در اندیشه تهیه لوازم غذا ی نذری، این شور حسینی قرن هاست که با خون تک تک شیعیان این دیارعجین شده است.

 

بیرق های عزا، پرچم های سیاه بر سردرب خانه ها، ادارات، مساجد و تکیه ها همه جا را عاشورایی می کند، این شور در شب های و روز های تاسوعا و عاشورا به حد نهایت خود می رسد.

 

 دستجات عزاداری و سینه زنی

 هر مسجد و محله ای در این مناطق ماننند همه جای ایران هیئت ها و دسته های سینه زنی و زنجیر زنی خود را دارد، و دیگر در این ایام و در هیئت امام حسین(ع) هیچکس از کار و پیشه و سابقه افراد در عزادار ی نمی پرسد؛ عشق به حسین(ع) همه را در زیر یک خیمه گرد هم می آورد.

 

هیئت ها از اول محرم در محل مسجد و یا تکیه و در روز های هفتم به بعد با ورود به خیابان ها عزاداری می کنند، جوانان و نوجوانان اصولأ عاشق زنجیر زنی در غم مولایشان حسین بن علی هستند و حمل علم و کتل و بیرق ها نیز به جوانان واگذار می شود.

 

غذای نذری

 در  این ایام کوچه ای نیست که از آن رد شوی و بوی آبگوشت و شله زرد نذری به مشام نرسد،در همه شهر های جنوب کرمان نیز  غذای نذری را به نیت شفا می خورند و با دریافت حتی لقمه ای از این غذا  راضی هستند.

 

توزیع شیر کاکائو ، شربت، چای و تنقلات بین عزاداران زن ومرد و در هنگام عبور دسته های عزاداری از خیابان ها بسیار مرسوم است، کسانی که قرار است در وعده ای در حسینیه و یا تکیه غذای نذری بدهند گوسفند و یا گاو های قربانی را در جلوی عبور هیئت ها ذبح می کنند و رنگین کردن پیشانی کودکان با ذره ای از خون گوسفند قربانی به نیت شفا و دوری از بلاها بین زنان و مخصوصا سالخوذردگان مرسوم تر است؛  آبگوشت، آش عاشوری، شله زرد و قیمه نذری از مرسوم ترین غذاهای است که در این ایام نذر می شود.

 

عزاداری در روستاها

یکی از نکات قابل توجه این است که اکثر مردم سعی دارند  روز تاسوعا و عاشورا در محل زادگاهشان حضور داشته باشند و همین موضوع باعث رونق عزاداری ها در روستا هاست، در اکثر روستاها جمعیت در تاسوعا و عاشورا بسیار بیشتر می شود و همه ساکنان و جوانانی که در سایر شهر ها زندگی می کنند به روستای محل تولد خود می آیند که علاوه بر شرکت در تاسوعا و عاشورا به زیارت اهل قبور بروند و والدین خود را از نزدیک ببینند؛ پختن آبگوشت، آش عاشوری، شله زرد و قیمه نذری از مرسوم ترین غذاهای است که در این ایام نذر یمی شود.

 

چرخاندن علم

 در جنوب استان کرمان و به ویژه در جیرفت  چرخاندن علم مزین به پرچم ها ی سیاه  در روز تاسوعا و عاشورا توسط جوانان ورزشکار بسیار مرسوم است، اگر چه چند سالی است که آن را جزء بدعت های غلط می دانند و سعی در حذف آن است؛ چرخاندن علم به این صورت است که هر کدام از جوانان ورزشکار با بستن کمربند به کمر خود و با نوای یا ابوالفضل و یا حسین سایر عزاداران علم بسیار سنگین را از زمین بلند می کند و دور سر خود می چرخاند.

 

پایان پیام/

کد خبر 88894

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha