انس با مسجد؛ از شاخصه‌های انتخاب اصلح/ قوانین به مسجد بی‌مهر بوده‌اند/ تمدن بدون قوانین مسجدمحور ساخته نمی‌شود

به گزارش خبرنگار گروه مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان، به منظور بررسی نقش مسجد در حضور حداکثری مردم در عرصه انتخابات مجلس و انتخاب کاندیداهای اصلح برای ورود به خانه ملت، با حجت الاسلام والمسلمین دکتر «حبیب رضا ارزانی»، رئیس ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور و مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت وگویی ترتیب داده ایم، که مشروح آن تقدیم حضورتان می شود:

مساجد در استمرار حیات انقلاب از طرقی همچون نقش آفرینی برای حضور مردم در عرصه سرنوشت ساز انتخابات، چه ظرفیت و استعدادی دارند؟

مسجد به عنوان برترین سنگر و پایگاه از قبل از انقلاب مطرح بوده، یعنی نقطه عزیمت و تبلور انقلاب از مسجد بوده است و این روند با شکل گیری انقلاب استمرار می یابد؛ مهم آنکه اساس انقلاب، جمهوری اسلامی است چنان که امام خمینی(ره) فرمودند: جمهوری اسلامی نه یک کلمه کم نه یک کلمه زیاد؛ این یعنی جمهور و آحاد مردم در سرنوشت خود تاثیرگذار هستند.

از همان ابتدا دغدغه اصلی امام راحل این بود که برای تشکیل حکومت و جمهوری اسلامی به رای مردم نیاز داریم در حالی که برخی می گفتند با حضور اکثریت مردم در 22 بهمن و استقبال بی نظیر از امام خمینی(ره)، نیازی به انتخابات نیست. اما علی رغم همه هجمه ها و تهدیدها و مشکلات ابتدای کار حکومت جدید، امام راحل بر انتخابات تاکید کردند و در کوتاه ترین زمان بعد از 22 بهمن، یعنی در 12 فروردین 58 همه پرسی برگزار شد، این یعنی نقطه آغاز انقلاب با جمهوریت و حضور مردم همراه بوده است.

باید توجه داشت تا مردم در صحنه باشند انقلاب حیات خواهد داشت. در این میان مقر و پایگاه اصلی جامعه اسلامی، مسجد است و ارتباط بین مسجد و انقلاب ناگسستنی است چنان که اصلی ترین پایگاه اخذ رای در انتخابات ادوار مختلف نیز مساجد هستند.

آیا انس و ارتباط با مسجد می تواند یکی از شاخص های انتخاب اصلح باشد؟

در رای دهی باید توجه کنیم که کاندیدا از هر منطقه و اقلیم با مسجد ارتباط داشته باشد، بررسی کنیم آیا ارتباط تعریف شده ای با مسجد دارد؟، آیا این دغدغه را دارد که درباره مسجد فعالیت کند؟، آیا از برخاستگان مسجد است و به مسجدی ها فکر می کند؟ و می داند برای ساخت تمدن نوین اسلامی به عنوان چشم انداز ترسیم شده گام دوم انقلاب از سوی مقام معظم رهبری، راهی جز انس و ارتباط با مسجد نیست؟.

انس و ارتباط نماینده با مسجد اهمیت بالایی دارد، وقتی این انس باشد نگاه به ارزش های دینی در اوج قرار می گیرد و طبیعتاً قدرت لایزال الهی پشتوانه او است نه قدرت های مادی و سیاسی و این شخص به هر وسیله ای متوسل نمی شود تا به هدف خود یعنی برنده شدن در انتخابات برسد.

هدف کاندیداها نباید برنده شدن باشد، چنان که امام خمینی(ره) فرمودند: شما به وظیفه خود عمل کنید یعنی خود را در معرض انتخاب قرار دهید و نتیجه را واگذارید، مدل اسلامی این نیست که اگر کسی رای نیاورد بگوید باختم، این تعابیر اسلامی و ارزشی نیست.

انس کاندیداهای انتخابات مجلس با مسجد، از بروز چه آسیب هایی در نمایندگان مجلس آتی جلوگیری می کند؟

این انس سبب رقابت سالم می شود و کاندیداها به تخریب یکدیگر نمی پردازند، نمی توان گفت مبنای کار مسجد است اما صداقت نداشته باشیم، یا به بدگویی و اهانت، غیبت و هتک حرمت رقبا بپردازیم.

بعضا برخی کاندیداها (متصلان به دستگاه های حاکمیتی) در معرفی خود از بیت المال استفاده می کنند که این اخلاقاً و قانونی حرام است.

با بعضا حرف هایی زده شود که عمل‌گرایانه است، گاهی فرد نمی داند و جاهل است بعضا هم می دانند و درصدد فریب مردم هستند که در هر دو صورت، چنین فردی صلاحیت ورود به مجلس را ندارد.

باید توجه داشت مجلس حوزه تقنین است نه اجرا، اما برخی کاندیداها از علاقمندی مردم حوزه انتخابی خود سوءاستفاده کرده و وعده های اجرایی می دهند که ممکن نیست و از عهده و وظایف نماینده خارج است.

نماینده باید خود را ملزم بداند بعد از انتخاب و ورود به مجلس هم از قانون تبعیت کند، بعضی نمایندگان از قوانین وضع شده خود در خانه ملت، تخلف می کنند که این هم آسیبی جدی است. امید است امسال هوشیارتر و با دقت بیشتر در انتخاب نمایندگان عمل کنیم.

در مسجد لازم نیست ببینیم افراد چه می گویند بلکه عملکردها دیده می شود. کسی نمی گوید من درصدد تصویب قانون بد و خونریزی و فساد هستم همه در سخن، خوب حرف می زنند باید اعمال آنها را سنجید. به تعبیر نورانی امام صادق(ع) با غیر زبان مردم را دعوت به دین کنید.

لذا بدون توجه به حرف های بدون پشتوانه اجرایی، عملکرد افراد بررسی شود و اینکه کاندیداها تخصص علمی و تجربی حضور در چنین عرصه ای را دارند یا نه؟!

وجود عقل اجتماعی نیز در نماینده مجلس بسیار مهم است اینکه بداند چه حرفی را در کجا بزند و اغتشاش در جامعه ایجاد نکرده و بکوشد برای مردم نجیب، عزیز و همیشه در صحنه ایران، از همه وجود و جان مایه بگذارد و با تصویب قوانین درست راه رسیدن به تمدن نوین اسلامی را هموار کند.

مسجد در انتخاب اصلح و سوق دهی مردم به چنین انتخابی چه نقشی دارد؟

مساجد در این عرصه فضایی مطلوب دارند هم فعالان مسجدی و هم ائمه جماعات تلاش کنند شاخص های نماینده اصلح را بدون تعیین مصداق، تبیین کنند.

اگر اهالی و فعالان و نهادهای یک مسجد به شخص خاصی گرایش بیابند باعث اختلاف و شقاق در مسجد شده اند، اینطور نیست که مردم با این حرف ها رای دهند آنها نظر خود را دارند و این تعریف مصداق، اغلب اثر سوء و بالعکس دارد.

مردم تامل می کنند و حتی وقتی ببینند مسجدی به عنوان یک رسانه ارزش محور به تکلیف خود عمل نکند و سبب شقاق در جامعه می شود، از آن دور می شوند.

جای کدام قوانین در حوزه مسجد خالی است و چه انتظاری از مجلس یازدهم برای قانونگذاری در حوزه مسجد دارید؟

معتقد هستم متاسفانه قوانین ما در این 40 سال به طور جامع و همبسته به مسجد نگاه نداشته است لذا نمایندگان جدیدالورود باید بدانند مسجد بهترین پایگاه خودسازی است، برای خودسازی که مقام معظم رهبری بر آن در گام دوم انقلاب تاکید دارند، جایی بهتر از مسجد وجود ندارد اما نام مسجد در قوانین ما از ابتدای انقلاب تا کنون چقدر آمده است؟

آیا در حوزه تقنین برای جامعه پردازی به مسجد توجه می شود؟ در حالی که برای تحقق جامعه اسلامی حول کلمه توحید و توحید کلمه، جایی بهتر از مسجد وجود ندارد.

در تمدن سازی نوین اسلامی، مسجدی که ملجاء معنویت و اخلاق و ترویج سبک زندگی اسلامی است نباید نادیده گرفته شود اینکه در نظر توجه کنیم اما در تقنین و قانون گذاری به آن توجه نکنیم، صحیح نیست.

لذا نیاز به بازنگری جدید در قوانین داریم تا مسجد در شهر و روستا محوریت یابد، مردم در مقابل مسجد موضع ندارند اما ارتباط شان کمرنگ است و وقتی دلیل را می پرسیم، در پاسخ می گویند فرصت چنین حضوری را ندارند؛ چون ما در تقنین ها از این ظرفیت عظیم اسلامی غفلت کرده ایم.

اگر بخواهیم در حوزه اجرا، بیانیه گام دوم انقلاب را در عرصه های خودسازی، جامعه پردازی و تمدن سازی عملی کنیم آنهم بر مدار معنویت و اخلاق، عزت و اقتدار، علم و سبک زندگی اسلامی فضایی بهتر از مسجد وجود ندارد و امید است مجلس آتی به این مهم توجه کند.

البته رسانه هم با مطالبه گری از مسئولان در این حوزه، می تواند مسجد را به عرصه تقنین بیاورد چون اگرچه مسجد اکنون تماماً در حاشیه نیست اما در متن هم قرار ندارد و باید با قانونگذاری های مجلس به متن باز گردد.