به گزارش خبرنگار گروه غدیر و مهدویت خبرگزاری شبستان، این روزها در کنار شیوع ویروس کرونا و اضطراب ها و ترس های ناشی از آن، شاهد افزایش همدلی ها و ایثارها برای مقابله با این بیماری و عواقب ناشی از آن هستیم.
از این رو، به منظور بررسی نقش همدلی ها در زمینه سازی برای ظهور و حرکت در مسیر تحقق آن دولت موعود، با حجت الاسلام «محمدصابر جعفری»، کارشناس و پژوهشگر مهدوی گفت وگو کرده ایم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می شود:
امام زمان(عج) در توقیع به شیخ مفید اجتماع قلوب را از عوامل برطرف کننده غیبت معرفی کرده اند، آیا آنچه امروز در جریان مبارزه با کرونا و همدلی ها شاهد آن هستیم، می تواند جلوه ای از این اجتماع قلوب باشد؟
همدلی گامی مهم است اما علاوه بر آن در توقیع حضرت(عج) به شیخ مفید، بر اجتماع قلوب بر مدار محبت امام عصر(عج) تاکید شده است یعنی با جهت‌گیری اضطرار به ولی خدا؛ به عبارت بهتر، همدلی ها باید بر قاعده انتظار باشد چون تعبیر بر اجتماع قلوب، بر مدار محبت حضرت بقیه الله الاعظم(عج) است.
ماجرای کرونا که مقام معظم رهبری از آن تعبیر به رزمایش کردند، مانور عصر غیبت هم محسوب می شود یک جهت از باب همدلی نه فقط داخلی بلکه جهانی چراکه این دغدغه مشترک جهانی می تواند تلنگری باشد که بشر مغرور و تکنولوژی‌زده دریابد در مقابل ویروسی که به چشم هم نمی آید، به قدری عاجزی است که ادعاهای جدایی هایش از دین، پوست می اندازد.
همانطور که نمرود علی رغم ادعای خدایی اش، توسط یک پشه از بین رفت!
بنابر این، همدلی ای که بر پایه جدا شدن از غرور و تکبر است ما را به ظهور نزدیک می کند وگرنه انسان متکبر که خود را بالاتر از هر تامل و فکری ببیند، با کسی همدلی نخواهد داشت چه رسد به همدلی در موضوع انتظار.
منتظران منجی موعود(عج)، با چه کیفیتی از همدلی می توانند به رفع بحران جهانی کرونا کمک کنند؟
از بین رفتن این ویروس به همراهی و همدلی جهانی نیاز دارد، در داخل کشور عده ای موظف هستند کمتر بیرون بیایند تا زنجیره انتقال شکسته شود حتی اگر فعالیت ها و اماکن مذهبی محدود شود و لذا مصادیق مختلفی از عدم حضور اجتماعی وجود دارد. در مقابل عده ای دیگر موظف اند به تولید اقلام بهداشتی و عده ای هم باید در میدان مبارزه باشند؛ این یعنی تقسیم کار برای مقابله با یک ویروس در گستره جهانی.
در داخل نیز مردم و مسئولان باید همگی در مقابله با کرونا همدل شویم که اگر مدیریت و همراهی ها درست انجام بگیرد رزمایشی است برای اتفاقات بدتر و جامعه را به فهم و آگاهی لازم مواجهه با آنها می رساند.
این همدلی ها در مبارزه با کرونا را چطور می توان به زمینه سازی برای ظهور گره زد؟
امام صادق(ع) فرمودند: آیا اینطور است که قوی شما به ضعیف تان برسد، غنی شما به فقیرتان رسیدگی کند؟ و ... اگر اینطور باشید و کسی از شما قبل از قیام مهدوی از دنیا برود، اجر شهید را دارد و اگر هم محضر او را درک کنید و شهید شوید هم اجر صبر و هم اجر یاری ایشان را خواهید برد و اگر کنار حضرت(عج) باشید و ایشان را یاری کنید اجر 20 شهید را می برید.
در روایات دیگر آمده جابر بن جوفی محضر امام باقر(ع) رسید و حضرت(ع) به او فرمود: این مدعیان تشیع آیا سالم شان خبری از حال مریض شان دارد، آیا قوی شما به ضعیف تان می رسد، آیا دلسوزی برای همدیگر دارند؟ ...
اگر اینگونه نیستند نباید ادعای تشیع داشته باشند. مثل اینکه در ایام شیوع کرونا عده ای ماسک و مواد ضدعفونی کننده را برای سود بیشتر احتکار کردند.
نقل است پیامبر(ص) دو نفر را دیدند که با هم درگیر بودند، حضرت(ص) چرایی را پرسیدند، یکی عرض کرد: من بدهکارم و نمی توانم الان بدهی ام را پرداخت کنم و گرفتارم. حضرت رسول(ص) فرمودند: اگر کسی دوست دارد در روزی که سایه و پناهی جز سایه خدا نیست در زیر آن قرار گیرد، به انسان گرفتار مهلت دهد.
پس از این فرد طلبکار گفت: من این طلب را سه قسمت می کنم، یک قسمت را می بخشم، یک قسمت سال بعد و یک قسمت را الان بپردازد.
ما به عنوان جامعه مومن و منتظر چقدر یکدیگر را درک می کنیم، چنان که قرآن می فرماید: « وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ»؛ عقبه یعنی همان گردنه های سختی که باید به فکر یکدیگر باشیم. برای ما مدعیان انتظار، اکنون فرصت امتحان است.
ایام شیوع کرونا و مقابله با آن چه ابوابی را در تمرین و تحقق سبک زندگی منتظرانه می گشاید؟
جز بحث همدلی ها و همراهی ها با یکدیگر، این ایام شیوع کرونا فرصت تمرین انتظار عملی است؛ پیش از این وقتی از انتظار سخن می گفتیم بعضاً به معنای صیانت از نفس و گناه بود، اما اکنون فرصت انتظار عملی فراهم شده، چنان که در روایت است: تعجب می کنم از کسی که از برخی غذاها که مبادا ضرر داشته باشد، پرهیز می کند، اما چطور از گناهان از ترس جهنم و پیامدهایش پرهیز نمی کند؟!
اکنون که خودقرنطینگی فردی را اجرا می کنیم، می توانیم پرهیز از گناه را هم به عنوان رفتار اجتماعی جا بیندازیم.
اکنون که روزانه چند بار دست هایمان را برای حفظ سلامتی می شوییم، خوب است توجه کنیم که برای ظهور امام زمان(عج)، اعراض و پاک کردن نفس و سبک زندگ مان از آلودگی ها و گناهان ضرورت دارد.
پیامبر(ص) درباره نماز می فرمایند: تعجب می کنم از کسی که نهری در مقابل خانه اش است و روزی پنج بار در آن شستشو می کند و همچنان آلوده است!
این نشان می دهد که شستشوی او کامل و صحیح نبوده یعنی نماز را درست نخوانده است؛ از این رو، احتیاط در مقابل بدی ها و فاصله گرفتن از گناهان در انواع شنیدنی، دیدنی، خوردنی و ... باعث می شود انسان از آنچه به او ضرر می رساند، فاصله بگیرد.
همدلی زمینه ساز ظهور چه ابعاد دیگری دارد که در میدان مبارزه با کرونا می تواند جلوه گر شود؟
توجه کنیم اگر در قرنطیه خانگی امکان دیدار یکدیگر را نداریم، ارتباطات را قطع نکنیم و از حال هم باخبر شویم.
اینکه عده ای درگیر کرونا هستند بدین معنا نیست که از زندگی و حال و احوال هم مطلع نباشیم به ویژه آنها که کسب و کار روزمزدی داشته اند هم دولت موظف است و هم ما باید به معاش و گذران زندگی آنها توجه کنیم.
در اوج همدلی ها دیدیم عده ای جهادی وارد میدان شدند اگرچه معدود افرادی کالاهای بهداشتی را احتکار کردند اما اکثراً جهادی وارد میدان شدند و به تولید و توزیع اقلام بهداشتی پرداختند این تمرینِ برادری های عصر ظهور است.
وقتی احتمال جنگ بیولوژیک مطرح است و اگر هم مطرح نبود بنابر تصریح روایت، انسان مجاهد حتی اگر به ظهور نرسد، شهید محسوب می شود.
اما اگر کسی در این جنگ جهاد کرد و از دنیا رفت، شهید محسوب می شود چون در نبردی ناجوانمردانه از دنیا رفته است.
لذا پرستاران و پزشکان و افراد خودجوش و داوطلب هم اگر در این مبارزه از دنیا بروند، شهید هستند و اگر بیمار شوند مثل جانبازان و مجروحان جنگ تلقی می شوند.
در این عمل به وظایف مان، در واقع عصر ظهور و حکومت جهانی با دغدغه بشری را درک می کنیم.
نظر شما