خبرگزاری شبستان-شیروان؛ شهید سرهنگ دوم مرتضی زرهرن نخستین شهید تكاور ارتش و چهارمین شهید مدافع حرم خراسانشمالی در تاریخ ۲۴ تیرماه سال ۵۸ در شهرستان شیروان به دنیا آمد ایشان بسیار زود در سن ۹ سالگی پدرشان را از دست دادند.
تو که خود درد یتیمی را چشیدی . . .
حالا جگر گوشه هایت بدون تو همان درد را تجربه می کنند . . .
مادر بزرگوارشان با صبر و شکیبایی و با سختی بسیار فرزندانش را به ثمر رساند.
شهید زرهرن در سال ۱۳۷۸ با راهنمایی خواهرش از طریق پذیرش در دانشکده افسری امام علی (ع) به خدمت نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران در آمد و بعد از ۴ سال تحصیل در رشته مهندسی و دانش استحکامات و گذراندن دوره تکاوری به عنوان یک نیروی زبده ارتشی در تیپ ۲۵۸ تکاور ذوالفقار شاهرود با سمت فرماندهی پست مهندسی مشغول به خدمت شد.
ایشان بسیار در کار خود فردی ساعی و کوشا بوده و در ماموریت های یگانی بسیار موفق عمل می نمود و خدمات ارزشمندی در تیپ ۲۵۸ تکاور عرضه کرد. همچنین در زمان خدمت در لشکر ۵۸ تکاور شاهرود به دلیل دارا بودن تخصص کار با مواد منفجره نزدیک به دو سال به مناطق مرزی ایران و عراق اعزام شده و دور از خانواده اش به پاکسازی میادین مین جنگی بر جا مانده از هشت سال دفاع مقدس مشغول بود.
بعد از آن در طول خدمت صادقانه در تیپ ۲۵۸ تکاور ذوالفقار در ساخت و ساز پادگانی و امور مهندسی رزمی تحقیقات صنعتی و جهاد خود کفایی فعالیت های چشمگیری داشتند، ایشان در سال ۱۳۸۳ با عمل به سنت رسول الله ازدواج کرده و دارای دو فرزند به نام های علی و فاطمه شدند.
شهید سرهنگ دوم مهندس مرتضی زرهرن فردی متدین و با اخلاق بودند؛ ایشان دائم الوضو بودند و کار و زندگیش با وقت نمازش تعیین می شد تاهمیشه برای ادای نماز اول وقت به جماعت در مسجد بتواند حضور داشته باشد و علاوه بر اینکه همسری به تمام معنا مهربان و فداکاری بود به عنوان یک پدر برای فرزندانش؛ عاشق آنها بود.
شهید زرهرن آنقدر دلبستگی به سید و سالار شهیدان داشت که چندین ماه قبل از اعزام به زیارت امام حسین (ع) و عتبات عالیات شتافته بود.
این سرباز ولایتمدار رهبر، وقتی اذن نائب بر حق مهدی (عج)؛ را مبنی بر حضور مستشاری ارتشیان در جبهه مقاومتی اسلام در سوریه را شنید، مشتاقانه ندای رهبرش را لبیک گفت و برای دفاع از آل الله و دفاع از مظلومیت؛ با ایمانی کامل و یقین به هدف والای دفاع از ناموس اهل بیت پیامبرش، با شهامت بسیار و عاشقانه قدم در راه نهاد و با دل و جانش کنار همرزمانش با رشادت های فراوان برای دفاع از حریم خانم زینب (س) عباس وار جنگید.
جگر گوشه هایش علی و فاطمه چشم به راهش بودند اما . . .
تکلیفی که بر دوشش احساس میکرد بالاتر از عشق او به خانواده و عزیزانش بود و در روز ۲۱ فروردین روز ولادت امام محمد باقر (ع) و سالروز شهادت اسوه و الگویش شهید صیاد شیرازی با افتخار، فدایی خانم زینب کبری (س) شد.
یکی از همرزمان شهید زرهرن می گوید: یکی از مهمترین شاخصه های بارز مرتضی این بود که برای نماز جماعت ظهر و عصر در پادگان همیشه زودتر از همه کارکنان در مسجد حضور پیدا میکرد و از آنجا که صف اول نماز به تعداد پنج نفر و آنهم اکثرا جای مسئولین بود ولی ایشان پشت سر امام جماعت نماز میخواند.
وی که حاضر به ذکر نام خود نیست بیان داشت: من به این موضوع که یکی از کارکنان عقیدتی و خادم مسجد بودم خیلی غبطه میخوردم تا اینکه برای اعزام به سوریه رکن یکم تیپ ثبت نام کرد.
وی خاطر نشان کرد: روز اعزام فرا رسید، فرمانده تیپ سرتیپ کریمی داوطلبان را فراخواند یکی از آنها در مرخصی بود از آنجا که حضرت زینب ( س) نفرات را گلچین کرده بود، مرتضی دستش را بالا برد و از فرماندهی اذن اعزام گرفت، خلاصه اعزام شدند تا اینکه روز بیست و یکم فروردین خبر شهادتش را دادند.
وی بیان داشت: آنجا بود که بغض دلم ترکید و به خود گفتم آنکه عیارش بیشتر پیش خدا محبوبتر، کسی که عاشق صف اول نماز بود الان همه عاشقش اند.
زهرا رمضانپور همسر شهید هم می گوید: مرتضی جان همانگونه که لبیک یا حسین و یا زینب گفتی و سرباز خادم رهبرت بودی و با رشادت در جبهه مقاومت اسلامی جنگیدی، من هم با افتخار و زینب وار فرزندانمان علی و فاطمه را همانند بانوی حماسه ساز کربلا در خط راستین شهدا و امام شهدا به حول و قوه الاهی تربیت می کنم؛ فقط دعایم کن.
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند
در شگفتم من، نمی پاشد ز هم دنیا چرا ؟
شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر
این سفر راه قیامت می روی؛ تنها چرا . . .
شهدا مصداق عینی و کاربردی در درمان دردهای اجتماعی هستند که زندگی آنها و مادرانشان را باید در قالب های مختلف خاطره نویسی و داستان و زندگینامه به رشته تحریر درآورد.
وظیفه همه ما معرفی این قشر فداکار جامعه به نسل های بعد بخصوص دختران جوان است، صبر، پایداری و مقاومت مادران و همسران شهدا با تاسی از حضرت ام البنین (س) و ولایتمداری ایشان باعث شد تا امروز انقلاب اسلامی با امنیت و صلابت در برابر همه دشمنان ایستادگی کند و این مادران و همسران شهدا حق بزرگی بر گردن جامعه و ملت دارند.
همگان باید قدردان خون شهدا باشیم و به همسران و مادران آنان تکریم و احترام بگذاریم. شهدا در راه خدا و دفاع از اسلام و کشور جان خود را فدا کردند و مبادا که ما فداکاریهای آنها را به دست فراموشی بسپاریم.
یکی از درسهای شهدا برای ما این است که در بدترین شرایط گوش به فرمان فرمانده باید بود و دومین درس شهدا برای همه ما این بود که در برابر دشمن اظهار عجز و ناتوانی نکنید.
مزار این شهید بزرگوار واقع در خراسان شمالی، شهرستان شیروان همجوار برادر آقا امام رضا (ع) در گلزار شهدای زیارت واقع شده است.
شهرستان شیروان با 157 هزار نفر جمعیت به عنوان دومین شهرستان پرجمعیت خراسان شمالی در 60 كیلومتری شرق بجنورد قرار دارد كه در دوران دفاع مقدس 637 شهید تقدیم نظام جمهوری اسلامی كرده است.
نظر شما