کتاب رزق و روزی از دیدگاه قرآن و حدیث بر روی پیشخوان

به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، کتاب «رزق و روزی از دیدگاه قرآن و حدیث» تالیف آقای علی متین با همکاری پژوهشکده با قرالعلوم در6 فصل و مجموعا 282 صفحه با جنبه های قرآنی و حدیث،  توسط شرکت چاپ و نشر بین الملل سازمان تبلیغات منشر شده است.

نویسنده در این کتاب به دنبال پاسخگویی مناسب و شایسته به سوال ها و ابهام های موجود در بحث رزق و روزی از دیدگاه قرآن و حدیث، جهت ارائه به علاقمندان و پژوهشگران می  باشد.

نویسنده در فصل اول کتاب به معنای رزق در لغت و کاربرد واژه "رزق" در قرآن کریم و سپس به وجوه و مصادیق رزق درگستره آیات و روایت می پردازد.

در فصل دوم این اثر نگارنده، به روزی حلال و حرام از دیدگاه آیات و روایات و اهمیت آن می پردازد و اثرات لقمه حرام و لزوم پرهیز از آن را نیز بررسی می نماید.

مولف این کتاب در فصل سوم، به سراغ بررسی و تحلیل رزاقیت خداوند می رود. انطباق و تناسب رزق با مرزوقین، ضمانت روزی از ناحیه پروردگار، چرایی روزی محدود، سازگاری تقدیر روزی و تلاش، دستیابی حتمی به روزی مقدر و... از مباحثی است که در این فصل مورد کنکاش قرار می گیرد.

وسایط فیض الهی در فصل چهارم این مجموعه مورد بررسی قرارگرفته است. مصنف در این فصل به جایگاه امام علیه السلام در رسیدن فیوضات الهی به مخلوقات می پردازد.

پژوهشگر این اثر در فصل پنجم در باب اهمیت تلاش و کوشش برای دستیابی به رزق و لزوم توکل به خدا در این مسیر مطالب جالبی را گردآوری نموده است.

برشی از فصل پنجم:
آیه شریفه می فرماید:
"وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ"
و كسى كه از خدا بترسد براى او راه خروجى (از مشكلات) قرار می ‏دهد و از جايى كه حسابش را نمی كند، به او روزى می رساند.

امام صادق علیه السلام در این مورد اینکه، چرا خداوند سبحان روزی مؤمنان را، این چنین قرار داده و از جایی که فکرش را هم نمی-کنند،  می فرماید:
"إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ أَرْزَاقَ اَلْمُؤْمِنِينَ مِنْ حَيْثُ لاَ يَحْتَسِبُونَ وَ ذَلِكَ أَنَّ اَلْعَبْدَ إِذَا لَمْ يَعْرِفْ وَجْهَ رِزْقِهِ كَثُرَ دُعَاؤُهُ"
همانا خداوند عزّ و جلّ‌ ارزاق مؤمنان را از راهى كه حساب نمى‌كنند قرار داد و اين بدان جهت است كه اگر بنده‌اى نداند روزى‌اش از چه راهى مى‌آيد، دعاى بسيار مى‌كند.

حال با توجه به آیه شریفه و حدیث شریف، می توان ننیجه گرفت که نه تنها خداوند سبحان از ما خواسته که به درگاه او برای رزق و روزی خود دعا کنیم، بلکه رزق رسانی مؤمنان را به گونه  ای قرار داده است که آنها بیشتر با دعا سر و کار داشته باشند، چرا که اگر انسان نداند روزیش از کجا می¬آید¬، ناخواسته دست به دعا برداشته و از رزاق حقیقی می¬خواهد که او را روزی بیشتر و بهتر عنایت فرماید.
نویسنده در فصل پایانی به فلسفه فراخی و تنگی رزق و روزی و اسباب آن، عوامل کاستی و نقصان روزی و سنت های الهی در این مقوله می پردازد.