خبرگزاری شبستان: 27 آذر یادآور، منادی علم الهی است. محمد مفتح، شهید راه اندیشه الهی که 32 سال پیش یکی از دغدغه های وی، ایجاد وحدت میان حوزه و دانشگاه بود، به هنگام ورود به محل کار خود در دانشکده الهیات به همراه دو تن از همراهانش توسط گروهک تروریستی فرقان ترور شد و به شهادت رسید.
روز "وحدت حوزه و دانشگاه" به پاس تلاش های این استاد مبارز دانشگاه و حوزه ماندگار شده است، تا هرساله، وحدت میان 2 مجموعه علم و دین، هراسی در دل دشمنان اسلام و ایران اسلامی بیاندازد.
فانوس داران علم و حقیقت، به عنوان پایه های اثرگذار جامعه در هر عرصه ای درخشانند. از هدایت علمی و الهی جامعه و یا خنثی نمودن توطئه های دشمنان دریغ نکرده اند، فرود آوردن هواپیمای پهپاد بار دیگر قدرت اسلامی پویندگان طرق معرفت را به رخ جهانیان کشید.
دشمنان انقلاب اسلامی تاکنون در تلاش هستند، پایه های علمی و دینی کشور را سست نمایند اما مفتح ها و جهادگران خاموش راهشان همچنان پرفروغ است و با وحدت و تعامل میان عالمان دینی و علمی راه های نفوذ را برای دشمنان از هر جهت بسته اند.
در همین رابطه با عابدین مومنی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و مدرس حوزه و دانشگاه، به گفت و گو نشستیم که در ادامه می خوانید.
- تفاوت های دانشگاه و حوزه در چیست؟
تدریس حوزه در دو سیستم آموزشی با منابع مشخص بر اساس دروس استدلالی و در سطح عالی ارائه می شود، اساتید هر درس موظفند در روز بعد درس مورد نظر را تکرار نمایند و همچنین دروس، براساس استدلال های موجود مورد نقد و بررسی قرار می گیرد.
طلبه ها در واقع برای فراگیری عمق مطلب در کلاس ها حضور می یابند و حتما پیش مطالعه و مباحثه ای در درس مورد نظر دارند، به این دلیل است که طلاب از پختگی خاصی بهرمند هستند.
مدرس حوزه و دانشگاه ادامه داد: در دانشگاه ها دروس واحدی ارائه می شود و هدف دانشجو فراگیری عمق مطلب، نقد و ارزیابی دیدگاه ها نیست، بلکه گرفتن نمره و مدرک است و مطالعه ها اصولا به شب امتحان منتهی می شود. به این دلیل فراگیری در دانشگاه در سطح پایین قرار گرفته است.
- درحال حاضر چه آسیب هایی دانشگاه های کشور را تهدید می کند؟
یکی از آسیب های وارده به دانشگاه ها این است که دانشجو برای کسب نمره به سر کلاس می آید، لازم است با این مسائل جدی تر برخورد شود و دانشجویان را از لحاظ علمی توانمند کنیم.
متاسفانه در دانشگاه ها جایگاه اساتید خیلی متزلزل شده است و استاد در جایگاه شایسته ای که اخلاق و شریعت حکم می کند و هم مقتضای آموزش است، قرار ندارد. دانشجو تصمیم می گیرد چه زمان به کلاس رود و یا چه رفتاری با استاد داشته باشد. حضورش در کلاس از روی وظیفه شناسی نیست، در صورتی که در حوزه، طلبه ها بر اساس وظیفه شناسی خود حضور می یابند، با توجه به اینکه هیچ حضور و غیابی هم صورت نمی گیرد.
-برای تصحیح امور دانشگاه ها چه پیشنهادی دارید؟
اگر قرار است امور تصحیح شود باید جنبه های معنوی که بر حوزه ها مطرح است مورد استفاده گیرد، چراکه بر اساس احساس وظیفه و تکلیف شرعی تحصیل می کنند، این مسئله باید در دانشگاه ها جا بیفتد.
هدف فقط گرفتن مدرک نباشد، بلکه با کسب علم و دانش به خدمت رسانی جامعه اسلامی کمک شوند. تحصیل را به عنوان تکلیف دینی قرار دهند تا در پیشرفت و ترقی جامعه نقش به سزایی ایفا کنند.
- تعامل میان استادان حوزه و دانشگاه را چگونه ارزیابی می کنید؟ عدم تعامل میان این 2 گروه به چه می انجامد؟
استادان حوزه و دانشگاه همیشه در تعامل با یکدیگر هستند و از دانش و فکر هم بهره می برند تا به نحو احسن به کشور خدمت کنند، وحدت حوزه و دانشگاه موجب بیم دشمنان است، چراکه تعامل این دو مجموعه موجب استقلال، امنیت و پیشرفت جامعه می شود.
وقتی یک مسئله موجب جدایی دانشگاه و حوزه شود، طمع دشمنان هم برای تجاوز به حریم کشور، بیشتر می شود تا تفرقه افکنی کنند، وحدت حوزه و دانشگاه همیشه موجب اتحاد ملی و مذهبی مردم می شود.
-برای تقویت "وحدت حوزه و دانشگاه" چه باید کرد؟
برای تقویت بیشتر وحدت حوزه و دانشگاه باید این 2 نهاد در مسایل مربوط به جامعه با یکدیگر تعامل داشته باشند و پیرو استدلال و نظریه های علمی و دینی مسایل کشور را حل کنند نه ادعاهایی که یکی فرمان دهد، دیگری فرمان برد و احساس شود بحث مطیع و مطاع وجود دارد.
در واقع تعامل این دو مجموعه که بر اساس علم و اندیشه است موجب خدمت رسانی هر چه بهتر به جامعه می شود.
- نقش استادان در دانشگاه و حوزه ها را چطور می بینید؟
استادان الگو و رهبران فکری جوانان جامعه هستند، باید جوانان را به مسیر الهی سوق دهند، چراکه معنویات اسلام جذبه دارد و می تواند به راحتی جوانان را جذب کند، اساتید باید با این انگیزه و آرمان آموزش دهند.
البته باید جایگاه استادان ارتقا یابد و نباید فقط به مناسبت هایی همانند روز معلم از استادان تکریم شود، بلکه باید این شعار ها را در زندگی اجتماعی هم پیاده کنیم و با احترام به جایگاه استادان انگیزه های آنان را هم افزایش دهیم تا به رسالت و وظیفه الهی خود عمل نمایند.
پایان پیام/
نظر شما