به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان، ذهن را از برج های سر به فلک کشیده شهر که میلیارد ها تومان پول آن ها است و گاها خالی می مانند تا گران و گرانتر شوند به یک منطقه دور در غرب کشور می بریم، به یک اتاق فرسوده کوچک با دیوارهایی ترک برداشته و سقفی در حال ریزش در روستایی کوچک و سر سبز با خانواده ای که در آن ساکن هستند اما دیگر نمی توانند دراین اتاق زندگی کنند،توانشان هم نمی رسد تا سقف دیگری داشته باشند و راضی به زندگی در این اتاق نمور از پای افتاده هستند اما دیگر این اتاق ایمن و مستحکم برای زندگی نیست.
این ماجرای خانواده ای چهار نفره است که دو فرزند 4 و 8 ساله ی دختر دارند، پدرخانواده زمانی دانش آموز خانم معلمی بود که او را تعلیم می داد و امسال این خانم معلم که ماه هاست در روستاها به کمک به مردم و نیازمندان مشغول است دوباره او را پیدا کرده، دوباره ثریا آمده است تا به شاگرد قدیمی و فرزندان اش کمک کند و از این بابت دست یاری به سوی خیرین گشوده است تا برای شان سقفی تامین کند.
«ثریا مطهرنیا» نیاز به معرفی ندارد او را خیلی ها می شناسند و در عرصه نظام تعلیم و تربیت به عنوان یک معلم نمونه و نیکوکار شناخته شده است. کافیت اسم او را در گوگل جستجو کنید لیست خدماتی که در مناطق دورافتاده و محروم ارایه کرده است را می بینید.
او سال هاست، بدون هیچ چشم داشتی در راه خیر گام بر می دارد، او نمی تواند چشم هایش را به روی فقر دانش آموزانش ببندد. وجدان بیدار او این اجازه را نمی دهد دانش آموزانش شب ها با اشک و درد چشم بر روی هم بگذارد.
ثریا قاسمی در حال حاضر یک هزار و 100 دانش آموز درد مند دارد که تحت حمایت او و خیرین هستند و هر جا دانش آموزی دردی داشته باشد او چتر حمایتش را می گشاید. ثریا در این ایام که مدارس در تعطیلی به سر می برند در خانه ننشسته است به روستاهای مختلف سر می زند و نیازمندان را پیدا می کند و با کمک خیرین به آن ها کمک می کند.
او معلم نشده است تنها محتوای کتب درسی را آموزش دهد و دانش آموزانش حفظ کنند و امتحان دهند و نمره بگیرند. او رسالتش را سنگین تر کرده است و درس زندگی می دهد تا در عرصه عمل نمره قبولی برای خود و دانش آموزانش از پرودگار بگیرد.
او روستا به روستا می چرخد، نیازمندان را شناسایی می کند و سبد کالاهایی که به همت خیرین جمع کرده است به آن ها اهدا می کند. در این گشت ها با شاگرد قدیمیش رو به رو می شود و وضعیت شاگرد قلب او را به درد می آورد، شاگرد قدیمی بیمار شده است و با همسر و دو فرزندش در یک اتاق قدیمی از کار افتاده زندگی می کند که صاحبخانه هم گفته باید این اتاق را تخلیه کنند. توان مالی ثریا و خیرین همراهش نمی رسد تا سقفی ماندگار و خانه ای ایمن برای دختران دانش آموز قدیمی اش بسازند پس دست یاری را به سوی خیرین دراز کرده است.
در همین ارتباط، این معلم نیکوکار به خبرنگار شبستان می گوید: آنچه مرا می آزرد خانواده هایی هستند که هیچ جا را ندارد. پدر یکی از دانش آموزانم دچار مشکل اعصاب و روان شده است و دو بچه کوچک دارد.
او ادامه می دهد: آن ها در یک اتاق 12 متری زندگی می کنند که به صورت امانت در آنجا نشسته اند. چون این خانه قدیمی است و اتاقش تَرَک دارد، همسایه ها به صاحب خانه گفته اند ممکن است این خانه آوار شود بر سر این خانواده اگر مشکلی پیش آید باید دیه آن ها را هم بدهد.
این معلم ادامه می دهد: اکنون صاحبخانه به این خانواده فشار وارد کرده است تا خانه را تخلیه کنند. هیچ جایی را هم ندارند. از طریق بنیاد مسکن هم اقدام کرده اند اما چون ضامن پیدا نکردند به آن ها وام ساخت خانه داده نشده است.این فرد چون بیمار و بیکار است، توان بازپرداخت هم ندارد.
مطهرنیا تاکید می کند که برای ساخت خانه ای برای این خانواده تقریبا 60 میلیون تومان نیاز است.
دیوار ها همیشه مرز نیستند، گاهی تکیه گاه سقف ها هستند. فرصت هایی هستند برای زندگی، برای دوست داشتن، فرصتی که خدا می دهد تا یادمان باشد، آدم ها با چیزهای مهمی مثل ایثار، کمک، صبر و عبادت و نیکوکاری به زندگی هایشان معنا می دهند.
باز ذهن می رود به سمت خانه هایی که متری شصت میلیون تومان است اما پول یک متر این خانه ها می تواند سقفی شود برای خانواده ای مستضعف با پدری بیمار و دو دختر. خیرین دل پاک هم کم نیستند قلب آن ها خیلی بزرگتر از حساب های بانکی است و هر چه پرداختی حساب های بانکی آن ها برای کار خیر باشد روحشان آرام می گیرد و پولشان برکت.
در این روزهایی که جامعه با بحران شیوع ویروس کرونا دست و پنجه نرم می کنند و مردم دچار مشکلات اقتصادی زیادی شده اند باید بیشتر هوای یکدیگر را داشت تا این حس همدلی، احساس امنیت و آرامش به جامعه تزریق کند.
امید است با کمک های مردمی در این هفته معلم از رنج های این معلم نیکوکار و خانواده ی شاگرد قدیمی اش کاسته شود و برای این خانواده سقفی ساخته شود.
نظر شما