به گزارش خبرگزاری شبستان، به نقل از روابط عمومی جامعه الزهراء(س)، «سکینه آخوند» دانش‌آموخته جامعه الزهراء(س)، در کرسی ترویجی «نقد شبهات تفسیری در حوزه زنان با محوریت آیه ۵ نساء» که به صورت آنلاین برگزار شد، گفت: از جمله آیاتی که به عنوان دستاویزی برای مخالفان اسلام و مدعیان دفاع از حقوق زنان جهت شبهه‌پراکنی قرار گرفته، آیه ۵ سوره نساء است که خداوند می‌فرماید: «و لا تؤتوا السّفهاء أَمْوالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِياماً وَ ارْزُقُوهُمْ فِيها وَ اكْسُوهُمْ و قولوا لهم قولا مّعروفا؛ اموال خود را که خداوند وسیله قوام زندگی شما قرار داده به دست سفیهان نسپارید»، موضوع این آیه ندادن اموال خویش به سفیهان است.
این پژوهشگر حوزه با اشاره به اینکه درباره آیه مذکور پرسش‌هایی مطرح است، اضافه کرد: از جمله پرسش‌ها این است که آیا سفها همان‌گونه که برخی بیان کرده‌اند زنان هستند یا معنی دیگری دارد؟ و ندادن اموال خویش به آنان به چه معنی است؟ و اصلا مخاطبان در آیه چه کسانی هستند؟ این بحث، مورد اختلاف مفسران است.
آخوند افزود: عده‌ای با عنوان فمنیسم و مدافعان حقوق زنان با استناد به این آیات قرآن کریم با طرح شبهاتی، شخصیت والای زن را مخدوش جلوه می‌دهند؛ لذا ضرورت تعمق در این‌گونه مسائل و ارزیابی و نقد آنها انکارناپذیر است.
وی در ادامه تصریح کرد: با نگاهی تحقیقی به آیه شریفه با واکاوی معانی واژگانی سفیه و با عنایت به کاربردهای قرآنی و روایی کلمه، همچنین در نظر گرفتن سیاق آیه، مصداق سفیه مشخص می‌شود.
این پژوهشگر جامعه الزهرا اظهار کرد: قرآن همان‌گونه که مسئولیت و صلاحیت را برای مردان اثبات می‌کند، همین صلاحیت‌ها و حقوق مالی را برای زنان نیز ثابت می‌شمارد و این امر نشان می‌دهد که قرآن، زنان را همانند مردان دارای جنبه عقلانی می‌شناسد.
وی بیان کرد: اسلام بر اساس همین نگرش، مسئولیت‌ها و صلاحیت‌هایی را که میزان بهره‌وری از عقل در واگذاری آن مسئولیت‌ها و صلاحیت‌ها دخالت دارد، برای زنان محفوظ و مسلم می‌شمارد.
آخوند بیان کرد: بدین ترتیب ضعف دیدگاه پاره‌ای از مفسران در تفسیر و تعیین مصداق (سفهاء) پدیدار می‌شود که گفته‌اند مقصود از واژه سفها در آیه «و لاتؤتوا السفهاء اموالکم» زنان هستند و برخی از روایات را نیز شاهد مدعای خویش قرار داده اند، چه اگر سفیه و زن بودن ملازم یکدیگر باشند، نمی‌باید از نظر قرآن زنان هیچ‌گاه صاحب حق تصرف در اموال شناخته شوند؛ با آن که برابر آیات و روایات فراوانی، زنان مالک دارایی و ثروتی هستند که از راه‌های مشروع به دست می‌آورند.
وی تأکید کرد: روشن است كه منظور از سفاهت در آيه فوق عدم رشد كافى در خصوص امور مالى است به طوری كه شخص نتواند سرپرستى اموال خود را به عهده گيرد و در مبادلات مالى منافع خود را تأمين کند و به قرینه آیات دیگر و همچنین روایات نمی‌توان زنان را مصداق سفهاء به حساب آورد.
همچنین نفیسه فقیهی مقدس، استاد جامعه الزهراء(س) در ادامه مباحث، نقدهایی را بر این مقاله مطرح کرد و گفت: در بررسی روایی آیات لازم است به خانواده روایی توجه شود و تمام روایات پیرامون آیه شریفه از شیعه و اهل سنت جمع‌آوری و سپس نتایج مشخص شود.
وی افزود: شیوه جرح و تعدیل روایات نیز امر مهمی است که لازم است محقق رویکرد خودش از بررسی روایات را مشخص کند.
ناقد جلسه یادآور شد: در بیان پاسخ به شبهات لازم است مبنای شبهه‌کننده را مشخص کنید و بر همان مبنا پاسخ دهید.
نظر شما