خبرگزاری شبستان؛گروه قرآن و معارف؛ یکی از مهمترین احادیثی که در اغلب اذهان متفاوتر می شود حدیث اقرء القران بالحان العرب می باشد. جنیان که قرآن را با الحان و نغمات عرب تلاوت کنید این حدیث معروف همواره مورد توجه عالمان و فقهای علم و فنون قرائت قرار گرفته است است و هرکدام سعی بر اثبات و یا نفی آن داشتند.
روایت بر این نکته تاکید دارد که قرائت را با الحان عرب انجام دهید و از الحان اهل کتاب و اهل فسق وآواهای نوح و رهبانیت در تلاوت قرآن استفاده نکنید.حال این سوال مطرح است که ویژگی الحان عرب در عصر رسول الله (ص) چه بوده و در مقابل، الحان یهود و نصاری و اهل فسق و نواهای اهل نوح و رهبانیت در عصر صدور چه ویژگی هایی را دارا بوده که متناسب با شان کلام الهی نبوده و پیامبر اکرم (ص) ازتلاوت با آن الحان منع نموده اند.
عده ای براین باورندکه موسیقی در عربستان قبل از اسلام و همزمان با آن، بصورت پست و بیمایه وجود داشته و فقط برای تحریک احساسات شهوانی به کار میرفته است.حتی آشنایی اعراب را با موسیقی، تحت تاثیر تمدنهای ایران و روم میدانند. ولی واقعیت این است که موسیقی نزد اعراب از گذشتههای دور جایگاهی بس وسیع داشته و جزئی لاینفک از زندگی ایشان محسوب می شده است.
ویژگی آوازی اعراب در قرن گذشته این گونه بوده که هر آوار از جواب تشکیل میشده و کلمه مصوت آخر بند با غلتی کشدار در صدای زیر پایان می یافته است و بحر یا طول جمله آواز بوسیله سازهای صوتی مثل طبل، دف مشخص می شده است.
در تاریخ از سه تن نامی به میان آمده که در محضر رسول خدا (ص) به اجرای موسیقی پرداختهاند.عمروبن امیه که در جشن ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) دایره نواخته است و حمزة َ بن یتیمه که همراه با بلال در حضور رسول خدا ص آواز خوانده است و بابا س َ وند هندی که در غزوات پیامبرص «کوس» می کوبیده است.
این گزارش می افزاید: مقوله لحن در قرآن کریم از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است زیرا کلامی که قاری باید آهنگ و لحن خود را بر روی آن تنظیم نماید از سوی خداوند متعال نازل شده است نمی‌تواند لحنی سخیف و سبک باشد ازطریق نیز احادیث ما و سخنان بزرگان دین بر این تاکید دارند که هر گونه لحن شایسته نیست از سوی قاریان قرآن خوانده شود بر همین اساس است که لعن هایی که قاریان قرآن کریم در تلاوت های خود اجرا کرده‌اند بر اساس میزان انطباق شان با معانی آیات کریم اصالت بیشتری یافته و ماندگار شده است.
بنابراین گزارش استاد محمدحسین لطفی نیا، قاری و مبتهل بین المللی قرآن در گفتگو با خبرنگار گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، با اشاره اهمیت قرآن کریم و لزوم استفاده از الحان اصیل گفت: وقتی کلامی که انسان لحن و آهنگ خود را متناسب با آن قرار می‌دهد قرآن کریم باشد وضعیت بسیار متفاوت خواهد بود. وقتی به سراغ یک لحن و موسیقی و آهنگ متوازن و متناسب با مهارت ها حرفه ای خواص خود در اصطلاح موسیقی میرویم اصالت را به آنجا می دهیم اطلاق می‌کنیم که این آهنگ و منطبق با معنای کلام باشد. در واقع آهنگ و لحن با اصالت آهنگی است که کوچکترین در هماهنگی با کلام نداشته باشد.
نکته قابل توجه اینجاست که هماهنگی لحن و آهنگ با کلام به چه عواملی بر می گردد و انسان چگونه می تواند به بالاترین حد هماهنگی برسد.اما به طور خلاصه می توان در خصوص اصالت و میزان انطباق و هماهنگی آن با کلام گفت که قاری هنگام تلاوت قرآن باید به این نکته توجه داشته باشد که کلمات و لغات ای را که بر زبان جاری میکند از سوی خداوند متعال نازل شده است و دارای شأن و بزرگی بسیاری است.
نظر شما