خبرگزاری شبستان از یزد؛ سید ضیا میررحیمی؛ زمانی که کتاب خوبی در زمینه قصه کودکان و نوجوانان وجود نداشت، فردی در گوشه‌ای از شهر یزد، قصه‌هایی نوشت که توانست خود را با این کتاب‌ها معرفی کند به گونه ای که پس از سال‌ها همچنان برای کودکان و نوجوانان جاذبه‌ای خاص دارد.
از جمله آثار انتشاریافته از آذر یزدی می‌توان به قصه‌های تازه از کتاب‌های کهن، گربه ناقلا، گربه تنبل، مثنوی برای بچه‌ها، مجموعه قصه‌های ساده و تصحیح مثنوی برای بزرگسالان، حکایت منظومی به نام شعر قند و عسل و همچنین دو کتاب آموزشی به نام خودآموز عکاسی و خودآموز شطرنج اشاره کرد.
آذریزدی در مدت زندگی خود ازدواج نکرد و در کار اداری مشغول نشد اما سراسر زندگی‌اش به علم آموزی و کتابخوانی اختصاص پیدا کرد و حتی در مدتی نیز به گوشه‌نشینی پرداخت.
شهرت آذریزدی و آثار آذریزدی در حوزه داستان نویسی به گونه‌ای در کشور گسترش پیدا کرد که در دیدار وی با مقام معظم رهبری شاهد توجه ویژه ایشان به آثار آذریزدی هستیم.
مقام معظم رهبری در این دیدار با اهالی شعر و ادب و نویسندگان، آثار آذریزدی را به عنوان منبعی برای تربیت فرزندان خود معرفی می‌کنندو از مرحوم آذریزدی که در آن نشست نیز حضور داشتند تقدیر ویژه‌ای می‌کنند.
اما آنچه این روزها دل هر نویسنده، هنرمند و حتی مخاطبین وی را به درد و رنج فرا می‌خواند، عدم وجود المان خاص و نابسامانی مقبره مرحوم آذریزدی در زادگاهش است.
درگیری‌هایی که تا الان هیچ نتیجه‌ای در بر نداشته و الان نیز این مقبره نابسامان است ، تا جایی که می‌توان بر غربت آذریزدی هم کتاب قصه‌ای پر از درد و رنج نوشت.
اگرچه مسئولان شهری و استان تلاش‌هایی بر ساخت مقبره و یادمانی برای وی داشته‌اند اما برخی از اهالی و هیات امنای این حسینیه همچنان ناسازگاری دارند و اجازه ساخت و ساز و ایجاد یادمان نمی‌دهند.
آیا وقت آن نرسیده که مسئولان استان از جمله اداره کل اوقاف و امور خیریه در این بحث وارد شده و با تغییر هیات امنای این حسینیه بتواند آذریزدی را از غربت بیرون بیاورد.
آیا نمی‌توان یادمانی در مکان دیگری از شهر برای این پدر قصه‌گوی ایران ساخت و آیا تنها محدود به این مکان است که مسئولان بر روی این مکان تمرکز کرده‌اند.
قصه‌ای که هر سال در سالروز رحلت این مرحوم پرسیده می‌شود که آیا المانی بر روی مقبره او ساخته می‌شود و یا نه؟
آیا همچنان نیز این سوال باید مطرح شود یا وقت آن رسیده که فکر جدیدی برای آن کرد، آیا نمی‌توان راه حلی برای آن پیدا کرد؟، آیا ایده‌هایی که برای جابه‌جایی مقبره وی مطرح شد دنبال نمی‌شود؟
زود دیر می‌شود زیرا کودکانی که «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب » را می‌خوانند بزرگ می‌شوند و حتی در حسرت اجرای برنامه‌ای با یاد و خاطره مرحوم آذریزدی در محل یادمان وی می‌مانند.
امید است که این روزها حتی به بهانه روز کودک و نوجوان هم که شده، شاهد ساماندهی و ایجاد یادمانی برای وی باشیم.
نظر شما