به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، شیوع کرونا بسیاری از فعالیت های فرهنگی و هنری را در پنج ماه گذشته به تعطیل کشاند و در این شرایط خانه نشینی بسیاری از فعالان فرهنگ و هنر خلاء برنامه های واقعی را در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی با برگزاری برنامه ها به صورت آنلاین پر کردند اما نمی شود مقایسه ای بین یک نمایش آنلاین و نمایش واقعی صحنه ای انجام داد چرا که برنامه واقعی در فضای حضوری و چهره به چهره بین تمامی عواملی که در یک نمایش به صورت زنجیر وار دخالت دارند رخ می دهد و حال از دریچه کامپیوتر و گوشی موبایل بیشتر به پخش یک فیلم و تله تئاتر شباهت دارد و یا همینطور در نمایشگاه هنری هم وضعیت به همین شکل است چرا که دیدن نمایشگاه نقاشی در فضای رئال با نمایشگاه به صورت آنلاین تفاوت دارد در نمایشگاه واقعی بیننده یک اثر را با بافت واقعی و اتمسفر نمایشگاه می بیند اما به صورت آنلاین عکس هایی را در گوشی و یا لپ تاپ خود می بیند، نمی توان نقش تسهیل گر و تاثیر گذار رسانه های اجتماعی و فضای مجازی را در محدودیت های شیوع کووید -19 نادیده گرفت، چرا که بسیاری از مردم از طریق همین رسانه های اجتماعی فضای اجتماعی بیرون از خانه را به نظاره نشستند و حتی بسیاری از ملاقات ها و ارتباطات خود را از طریق این دنیای مجازی انجام دادند، نقش واسطه بودن و تسهیل گری شبکه های اجتماعی و پر کردن خلاء برنامه های فرهنگی و هنری را با «مهراد خوش اقبال» گرافیست به گفتگو نشسته ایم که در زیر می آید:
با توجه به شیوع کرونا و تعطیلی برنامه های فرهنگی هنری شبکه های اجتماعی و فضای مجازی چه نقشی در پر کردن خلأ موجود دارند؟
در ایران زیرساخت های اینترنت برای استفاده از فضای مجازی مشکلاتی دارد که همین مشکلات بر دامنه استفاده از این فضا نیز تاثیرگذار است. استفاده نادرست از سوشیال مدیا در اغلب کارهای هنری یک مکمل فیزیکال است، در زمینه گرافیک ایرانی ها در مدیایی مثل اینستاگرام بعد از برزیل دومین کاربران را به لحاظ تعداد دارند؛ یک نکته بسیار مهم که باید به آن توجه کرد این است که ما از مدیاهای اجتماعی درست استفاده نمی کنیم، شما وقتی یک اثر هنری را به صورت آنلاین می بینید به هیچ وجه حسی را که شکل واقعی اثر به شما می دهد را ندارد؛ بنابراین نمی توانید بگویید که مثلا رنگ یک اثر همان رنگی است که وقتی به شکل واقعی اثر را می بینید.
چگونه کرونا توانست شبکه های اجتماعی را از تهدید به یک فرصت تبدیل کند؟
از هر تکنولوژی می شود استفاده درست و نادرست کرد و سوشیال مدیا هم از این قاعده مستثنی نیست؛ بنابراین نحوه استفاده مخاطب و کاربر از این رسانه هاست که می تواند تعیین کننده باشد.
آیا شبکه های اجتماعی توانستند به عنوان یک تسهیل گر در انتقال پیام از جامعه هدف به مخاطبان تاثیر بگذارند؟
یکی از مزایای تکنولوژی تسهیل گری و از بین بردن مرزهاست. در فضای مجازی مرزی وجود ندارد، با یک کلیک می توان به آن سوی مرزها سفر کرد در صورتی که کاربر یا مخاطب در خانه نشسته است. اگر در دوره پاندمی کرونا شبکه های اجتماعی نبودند بسیاری از مردم دچار دپریشن می شدند ولی استفاده گسترده از همین شبکه های اجتماعی در بین مردم در دوران قرنطینه خانگی مانع از افسردگی و انزوای آنها شد.
با توجه به مشکلات اقتصادی ناشی از کرونا فضای مجازی چه نقشی می تواند در اقتصاد فرهنگ و هنری ایفا کند؟
پاندمی کرونا بسیاری از فعالیت های هنری را به تعطیلی کشاند و خیلی از بیزینس ها نیز تعطیل شدند به همین خاطر در بخش تبلیغات دچار یک رکود شدیم، پس می شود گفت که فضای مجازی می تواند در اقتصاد فرهنگ هنر تاثیر بسیار زیادی داشته باشد.
آیا حراج های هنری آنلاین در این شرایط به اقتصاد هنر کمک می کند؟
می تواند کمک کننده باشد، برگزاری آکشن های آنلاین بیشتر برای آثار شناخته شده هنری از پیش از کرونا هم مرسوم بوده است و کارکرد خود را همچنان دارد، اما در حراج های آنلاین هنری که الان برگزار می شود آثار هنرمندان ناشناس به فروش می رسد و در این گونه حراج ها می توان آثار بی کیفیت را هم مشاهده کرد . البته یک سری آثار بی کیفیت در این فروش های آنلاین عرضه می شود که این آثار کیفیت هنری چندانی ندارند ولی به فروش می رسند.
نظر شما