حجت الاسلام محمد امین نجفیان مدیر کانون فرهنگی هنری آیت الله طالقانی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شبستان به بیان زندگی نامه و خاطرات شهید محمود کاوه پرداخت و گفت:محمود كاوه، پس از گذراندن دوران تحصیلات ابتدایی با تشویق پدر، وارد حوزه علمیه شد و همزمان، تحصیلات دوران راهنمایی و دبیرستان را نیز ادامه داد و با اوج‌گیری انقلاب، با شركت در محافل درس مساجدی که مراكز تجمع نیروهای مبارز مشهد بودند، از تعالیم حضرت آیت‌الله خامنه‌ای(مدظله‌العالی) بهره‌های فراوانی برد. وی این تعالیم را با خود به محیط دبیرستان و میان دانش‌آموزان منتقل می‌نمود، تا آن‌جا كه در دبیرستان به‌عنوان محور مبارزه شناخته گردید. او به پخش اعلامیه‌های حضرت امام خمینی(قدس سره) همت گماشت و فعالانه در راه‌پیمایی‌ها و درگیری‌های زمان انقلاب، شركت می‌نمود.
وی به فعالیت های شهید پس از پیروزی انقلاب اسلامی اشاره کرد و اظهار داشت: با پیروزی انقلاب اسلامی، كاوه جزو اولین عناصر مؤمن و متعهدی بود كه به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در شهر مشهد پیوست. پس از گذراندن یك دوره آموزش نظامی به تربیت نظامی برادران سپاه و بسیج پرداخت. پس از آن، به‌منظور حفاظت از بیت شریف حضرت امام خمینی، طی مأموریتی شش ماهه به تهران عزیمت كرد.
با وجود این كه برای آموزش نیروها اهمیت زیادی قائل بود و مسئول مستقیم او تمایل نداشت وی را كه از مربیان دلسوز و قوی محسوب می‌شد به جبهه اعزام نماید، رضایت فرمانده پادگان را جلب نمود و با اشتیاق به دیار كردستان، كه در آن زمان با توطئه عناصر ضد انقلاب دستخوش درگیری شده بود، عزیمت كرد.
نجفیان در تشریح صفات برجسته شهید افزود: صفات ارزنده و ویژگی‌های ایمانی باعث شد كه شهید کاوه تمام وجود خود را وقف انقلاب كند. با اهمیتی كه كردستان برای نظام نوپای اسلامی داشت، خود را "فرزند كردستان" معرفی كرد.
روحیه والا و انسان‌دوستی او به قدری در اطرافیان اثر گذاشته بود كه با وجود تبلیغات سوء دشمنان علیه او و یگان تحت امرش، هنگامی كه به درجه رفیع شهادت نائل آمد، مردم مهاباد با پای برهنه در تشیع پیكر پاك و مطهرش بر سر و سینه می‌زدند، اشك می‌ریختند و ضد انقلاب را نفرین می‌كردند.
او با الهام از سخن خداوند در قرآن، كه در وصف مؤمنان می‌فرماید :«اشداء علی الكفار و رحماء بینهم» در قلب مردم و نیروها جای گرفته بود، چرا كه هیچ انگیزه‌ای جز خدمت به انقلاب و احیای ارزش‌های الهی نداشت.
با این‌که در مقابله با ضد انقلاب، سازش‌ناپذیر و با شهامت بود، اما با نیروهای تحت امر خود برخوردی بسیار متواضعانه و توأم با صمیمیت داشت؛ او مصداق بارز تلفیق "محبت" و "قاطعیت" در امر فرماندهی نظامی بود.
مدیر کانون فرهنگی هنری آیت الله طالقانی در ادامه به بیان خاطره ای از شهید کاوه پرداخت و گفت :روزی یكی از نزدیكان وی به منطقه آمد! بود، یكی از برادران تقاضا كرد كه كار مناسبی به او محول كند، شهید كاوه پاسخ داد :«همه بسیجی‌ها فامیل من هستند.»
وی درباره نحوه فرماندهی شهید کاوه اظهارداشت:كاوه همیشه راهگشای عملیات بود؛ هرجا كه كار گره می‌خورد حضور او كارگشا بود و هركجا كه از عزم و اراده رزمندگان كاسته می‌شد، اراده پولادین او به همگان روحیه‌ای تازه می‌بخشید.همیشه برای این‌كه بتواند عملیات را بهتر هدایت كند، پیشاپیش رزمندگان حركت می‌كرد.با این‌كه بارها در صحنه‌های عملیاتی مجروح شده بود، ولی همیشه قبل از بهبودی به منطقه بازمی‌گشت.
نجفیان به بیان مطلبی از شهید آبشناسان در وصف شهید کاوه پرداخت و گفت:سرتیپ شهید "حسن آبشناسان"، فرمانده لشگر۲۳ نوهد، می‌گفت: «اگر در دنیا یك چریك پاكباخته و دلباخته به اسلام و حضرت امام (قدس سره) وجود داشته باشد، محمود كاوه است و هر رزمنده‌ای كه بخواهد خوب پخته و آبدیده شود، باید به تیپ ویژه شهدا، پیش او برود.»
وی در ادامه بیان کرد:شهید محمود کاوه انجام كار خالصانه و بی‌ریا را سرلوحه زندگی خود قرار داده بود. عموماً كم سخن می‌گفت و بیشتر عمل می‌كرد.همواره سعی می‌كرد وحدت ارتش و سپاه حفظ شود، نیروهای ارتش نیز این را خوب می‌دانستند. این خصال و روحیات فرماندهی کاوه، تیپ ویژه شهدا را به آن‌جایی رساند كه مقام معظم رهبری درباره این یگان و شهید كاوه می‌فرمایند: «تیپ ویژه شهدا، كه فرماندهی‌اش را ایشان برعهده داشتند، یكی از واحدهای كارآمد ما محسوب می‌شد. او در عملیات گوناگون شركت داشت و كارآزموده میدان جنگ شده بود. از لحاظ نظم، اداره واحد، مدیریت قوی، دوستی و رفاقت با عناصر لشگر، از لحاظ معنوی، اخلاق، ادب، تربیت، توجه و ذكر، یك انسان جوان اما برجسته بود.این جوان (شهید كاوه) جزو عناصر كم نظیری بود كه او را درصدد خودسازی یافتم، حقیقتاً اهل خودسازی بود، هم خودسازی معنوی و اخلاقی و تقوایی و هم خودسازی رزمی.»
مدیر کانون فرهنگی هنری آیت الله طالقانی در پایان به زمان و نحوه شهادت کاوه پرداخت و گفت:یازدهم شهریور ماه ۱۳۶۵، روح این سردار شجاع اسلام و سرباز وارسته حضرت بقیه‌الله الاعظم (عج) در عملیات "كربلای۲"، بر بلندای قله ۲۵۱۹ حاج عمران به پرواز درآمد و او پس از مجاهدت های فراوان به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
خصال و ویژگی‌های درخشنده كاوه در تمام مدت خدمتش و در تصدی مسئولیت‌های مختلف، درسی است بس بزرگ. امید است با بكارگیری آنها و آراسته شدن به آن سجایای اخلاقی، خود را برای دفاع از حریم اسلام و ارزش‌های متعالی آن همواره مهیا و آماده سازیم.
نظر شما