حجت الاسلام «رحیم کارگر» در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در قم، با اشاره به استحکام و قوت موضوع مهدویت در اسلام اظهار داشت: عقیده مهدویت و باور به ظهور و قیام مهدی موعود به عنوان نجات دهنده عالم بشریت و اصلاح گر موعود، باور و اعتقادی است که بر اساس کتاب و سنت، پدید آمده و بیشتر مسلمانان به آن اذعان دارند.
عضو هیأت علمی پژوهشکده مهدویت و آینده پژوهی با بیان این که این اندیشه اصیل اسلامی، بر پایه استوارترین دلایل عقلی و نقلی بنا نهاده شده و هیچ یک از مسلمانان به جز عده ای اندک، به انکار و یا تردید آن نپرداخته است، تصریح کرد: اهل سنت و شیعه، در طی اعصار و مرور قرنها، بر این اتفاق داشته و دارند که در آخرالزمان، یک نفر از اولاد رسول (ص) و فرزندان علی و فاطمه (ع) که صفات و علاماتش در احادیث مذکور است، در هنگامی که دنیا پر از ظلم و جور شده باشد، ظهور نماید و جهان را پر از عدل و داد کند؛ همه او را هم نام و هم کنیه پیغمبر (ص) و ملقب به مهدی معرفی کرده اند.
وی بیان داشت: همه اتفاق دارند بر اینکه تا او ظهور نکند، این عالم و این جامعه بشری به پایان نخواهد رسید و تا این دادگستر بزرگ و رهبر حکومت عدل جهانی قیام نکرده، بشر باید منتظر ظهور او باشد و بداند که جهان، محکوم ظلم ستمگران و فساد گران نیست و سرانجام همه تباهی ها و نگرانی ها به عدالت و امنیت و آسایش مبدل می شود و مستکبران و مفسدان، ریشه کن می گردند، همچنانکه ابن حجر هیثمی گفته است: «اعتقاد به وجود مهدی منتظر، بنابر احادیث صحیح، امری لازم است. عیسی و دجال در زمان او ظاهر می شوند و هر جا المهدی به طور مطلق آورده شود، مراد او است».
حجت الاسلام کارگر در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به یکی از شبهاتی که درباره امام مهدی(عج) در گذشته و حال طرح شده است، اظهار داشت: همه می دانیم که امام زمان(عج) در سن کودکی به امامت رسیدند و صاحب مقام ولایت بر مردم شدند، همچنانکه در گذشته نیز این مسأله برای امام جواد(ع) نیز پیش آمده بود؛ حال این شبهه می‌گوید: چگونه ممکن است کودکی در سنین نخست طفولیت به مقام امامت نایل شود؟
مدیر گروه آینده پژوهی پژوهشکده مهدویت و آینده پژوهی افزود: در حقیقت این شبهه به این مسأله اشاره می کند که چگونه می توان کودکی را صاحب ولایت دانست؛ در حالی که، در فقه مذاهب اسلامی، کودک نابالغ حق هیچ گونه ولایت و تصرفی به او داده نشده است؟
وی با تأکید بر این که نباید مسأله مهمی همچون امامت را با امور شرعی فرعی خلط کرد، اضافه کرد: پاسخ کوتاه اینکه، مسأله امامت یک موضوع فرعی و تکلیف فردی نیست، بلکه یک موضوع اعتقادی و بنیادی است و در گفتمان امامت، نصب و تعیین امام فعل خداوند بوده و می باشد.
حجت الاسلام کارگر با بیان این که این پدیده در میان پیامبران و امامان گذشته نیز سابقه داشته است، گفت: به طور مثال حضرت عیسی(ع) در کودکی و از سوی خداوند، کتاب و حکمت به او عطا شد یا راجع به حضرت یحیی قرآن می فرماید: «و اتیناه الحکم صبیا» و همچنین حضرت جواد(ع) در سن هشت سالگی و امام هادی (ع) در نه سالگی به امامت نائل شده اند.
وی تصریح کرد: در تاریخ امامت شیعه اگر امامانی در سنین کودکی ادعای امامت را طرح کردند، در علم و عمل و گفتار و کردار خود آنچه را هماهنگ با مقتضای امامت بود بروز دادند و هرگز در انجام وظایف امامت دچار مشکل نشده و در مواجهه با مخاطبانی که در صدد آزمودنشان بودند، در بن بست علمی قرار نگرفتند باید به امامت آنها ایمان آورد.
این پژوهشگر امامت و مهدویت بیان داشت: در حقیقت این گونه معلوم می گردد که امامت میراثی است آسمانی برای جمعی از بندگان برگزیده که در آن، مسأله سن مطرح نمی باشد، همچنان که در رسالت و پیامبری هم حکم الهی به کودکی چون یحیی بن زکریا و نبوت به عیسی (ع) اعطا می شود.
نظر شما