خبرگزاری شبستان؛ گروه قرآن و معارف؛ یکی از شاخصه های تلاوت زیبا و خواندن قران بر اساس معیارهای مشخصات آشنایی با احکام تجویدی که به دو سطح مقدماتی و پیشرفته تقسیم می شود. این مباحث طی سلسله گزارش‌هایی به صورت مقدماتی تبیین شده تا خوانندگان بتوانند ضمن آشنایی با احکام و قواعد تجویدی قرآن و به زیبایی هر چه بیشتر تلاش کنند.
مخاطبان با کمک این سلسله مباحث که به منظور آشنایی با قرائت و روخوانی قرآن کریم تهیه شده می‌توانند قرآن را به طور صحیح قرائت کرده و از معانی و مفاهیم صحیح آن بهره‌مند شوند. لازم به ذکر است که قرائت در اصطلاح همان تلاوت و خواندن صحیح کلمات قرآن کریم است، به گونه‌ای که از فعل وحی الهی حکایت کند که بر پیامبر بزرگوار اسلام (ص) نازل شده است. فضایل قرآن مجید، فضیلت تلاوت قرآن کریم، آثار تلاوت قرآن آداب تلاوت، ترتیل و مراتب سه‌گانة آن، قرآن و عترت، قاریان قرآن از منظر امام باقر (ع) و آشنایی با حروف الفبا (صامت‌ها و مصوت‌ها) برخی مباحث مطرح شده خواهند بود.
تجوید در لغت به معنای « تحسین-حسن بخشیدن-تکمیل-نیکو گردانیدن » آمده است. با رعایت قواعد تجوید قرآن، آیات الهی زیباتر، شایسته تر و نیکوتر تلاوت خواهند شد.
ازمجموعه آیات ونیز تعاریف مختلف،ترتیل در قرائت را میتوان چنین تعریف کرد:«خواندن قرآن به صورت صحیح شمرده و با تآنی، همراه با تدبر در معانی آیات». به بیان دیگر، قرآن چنان خوانده شود که تمامی قواعد تجوید و وقف وابتداء رعایت گرددواز نامفهوم شدن معانی و مفاهیم آیات اجتناب گردد. بنابراین قرآن به هر سرعتی که خوانده شود، نهایتا نباید ازچهارچوب «ترتیل» خارج گردد.
قرائت آیات قرآن همراه با رعایت اصل«ترتیل»سه مرتبه دارد:
١-تحقیق ٢- تدویر ٣- تحدیر(حدر)
این تقسیم بندی عمدتاً ناظر به تفاوت در «سرعت» قرائت است؛ اما بدیهی است که کیفیت اداء قواعد هم درسرعت های مختلف دستخوش تغییر میشود.
به طور خلاصه، «تحقیق» قرائت باسرعت کند و«تدویر» قرائت با سرعت متوسط و «تحدیر» قرائت با سرعت تند است.
قرائت قرآن به روش تحقیق عبارت است از:«خواندن قرآن با حداکثر آرامش و تأنی».
این روش مبتنی است براشباع مد،تحقیق همزه، اتمام حرکات، تفکیک حروف از یکدیگرو وقف بر محلهای جایز ودر یک کلام رعایت کامل تمامی قواعد، که همه اینها در سایه قرائت با حداقل سرعت، امکان پذیراست.
«تحقیق» روشی است که از آن جهت تعلیم قرائت به شاگردان و همچنین تمرین ریاضت زبان برای فراگیری واداء کامل قواعد تجویدی استفاده می شود. هر چند طی آن، آیات کمتری خوانده می شود اما امکان اداء صحیح حروف و تدبر در معانی بیشتراست.
افراط در تحقیق به مکث های بی دلیل، کشش بی مورد حرکات و در نهایت به تکلف در قرائت منجر می شود و مردود است.
نظر شما