حکایت امام سجاد(ع) و صیاد بچه آهو/ گریزی بر کتاب چادرهای سوخته

کتاب چادرهای سوخته یکی از آثار کانون های فرهنگی هنری مساجد البرز و نخستین کتاب تصویری روایت گری واقعه عاشورا و اسراء کربلا تا به سرزمین شام است. بخش هایی از این کتاب به جایگاه امام سجاد(ع) می پردازد که قابل تأمل است.

خبرگزاری شبستان – البرز: فعالیت فعالان کانون های فرهنگی هنری مساجد البرز تنها قالب عملی در عرصه فرهنگی و هنری ندارد بلکه پژوهش و نوشتار کتاب نیز بخش دیگری از این فعالیت ها است. آن چنان که کانون فرهنگی هنری مهدیون کرج با نوشتار نخستین کتاب مصور روایت واقعه عاشورا با عنوان « چادرهای سوخته» در این عرصه قلم فرسایی کرده اند.

 

فرا رسیدن سالروز شهادت امام سجاد(ع) فرصتی شد تا به این کتاب تصویری ارزشمند گریزی بزنیم و آن بخش از حکایت امام سجاد(ع) و صیاد بچه آهو را بار دیگر تأمل کنیم.

 

کتاب چادرهای سوخته این گونه روایت می کند که روزی صیادی بچه آهویی در بغل داشت و به طرف کاخ یزید می رفت. برای این منظور باید از کنار خرابه عبور می کرد. هنگام عبور از کنار خرابه، چشمان حضرت سکینه(س) به آن بچه آهو افتاد. همان دختری که امام حسین(ع) او را « خیر النسوان» نامیده بودند.

 

امام سجاد(ع) برخاست و از صیاد پرسید: به کجا می روی؟ او در جواب گفت نزد یزید می روم. شنیده ام او به خاطر علاقه به سگ و میمون و بوزینه پول خوبی می دهد و حتی به حیواناتش نیز لباس حریر و طلا می پوشاند. از آن جا که من بی پول و نیازمند هستم می روم شاید دل یزید را به دست آورم و پولی کسب کنم.

 

امام(ع) فرمود: این بچه آهو را به چه قیمتی می فروشی؟

 

صیاد فکری کرد و گفت: 200 درهم. ولی خیلی سریع و با دلواپسی گفت: شما که درهم و دینار ندارید؟!

 

امام صبورانه منتظر ایستاده بود. صیاد کهنه کار بچه آهو را آورد. پیشکش کرد. با ناامیدی گفت: پولش؟

 

امام فرمود: مشتی خاک از زمین بردار. صیاد که احساس کرد شاید فریب خورده است. خک شد و مشتی خاک و سنگ از زمین برداشت.

 

امام فرمود: حال دستانت را باز کن.

 

دست مرد صیاد پر از طلا شده بود. نیم نگاهی به امام سجاد(ع) انداخت. پرسید شما که هستید؟ سپس وقتی امام را شناخت به التماس افتاد که حضرت دل و قلب او را نگاه کند تا با نگاهی زنگار قلب و روحش پاک شود.

 

صیاد به دستان بسته امام بوسه می زد. اشک می ریخت و خاک بر سر می کرد که اهل بیت پیامبر(ع) را در غل و زنجیر می بیند.

 

خبر به یزید رسید. با خشم مرد صیاد را احضار کرد. زمانی که فهمید او شیعه امام سجاد(ع) شده است دستور به قتلش داد. اما چندی نگذشت که خبر کشته شدن صیاد در همه جا پیچید. یزید هراسان شده بود. تصمیم گرفت تا امام سجاد(ع) را نیز بکشد.

 

 

امام سجاد(ع) به همراه فرزندشان محمد بن علی حضرت باقرالعلوم(ع) که تنها 5 سال داشت به همراه جمع دیگر اسراء وارد کاخ شدند. یزید آماده اجرای حکم قتل امام سجاد(ع) بود که فرزند کوچک امام سجاد(ع) جلو آمد و گفت: « اطرافیان فرعون از اطرافیان تو بهتر هستند».

 

یزید با غیظ خاصی پرسید: چرا؟

 

امام باقرالعلوم(ع) فرمودند: برای اینکه وقتی فرعون از اطرافیانش سوال کرد که با موسی و هارون چه کنم؟ آن ها گفتند: رهایش کن، در شأن شما نیست که آن ها را بکشید.

 

یزید که در ابلهی و کودنی زبانزد بود، پرسید: راستی به چه دلیل؟

 

ستاره دانش الهی با هوش نبوی و اقتدار تمام با استناد به سوره اعراف آیه صد و یازده گفت: چون اطرافیان فرعون همگی حلال زاده بودند ولی تو و رفقای تو همگی اولاد ناپاک هستید. اولاد پیغمبر(ع) را کسی نمی کشد مگر اینکه از اولاد ناپاکان باشد.

 

یزید که در دام فراست و علم الهی ایشان گرفتار شده بود به ناچار دستور مرخصی امام(ع) و دیگران را داد.

 

 

 

کد خبر 971429

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha