به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در پیام «سیدمجتبی حسینی» آمده است:
هوالجمیل
زُهره سازی خوش نمی سازد مگر عودش بسوخت
می موید به تلخی و به زاری می گرید هر که در آیینه ی آوازش از خویش رمیده و در عشق آرمیده باشد. خنیاگر وطن، تن به خاک وطن و جان به جان جهان سپرد. کیمیاگری که به گوهر هنر، شریک دردها و درودهای روزگار خویش بود و به اعجاز آواز، ناب ترینِ نیایش ها را سرود و بی نقابترینِ انسان ها را ستود. اگر چه بالای آن سرو به سعی مرگ خم آورده است اما به حُسن خداداد خویش و به مهر ماندگار مردم، آن جانِ جویا جاودانه است و به صاحبدلی، صدایش نوشداری آشفتگی ها و سرگشتگی ها باقی خواهد ماند.
استاد "محمدرضا شجریان" متولدِ مردم بود و بدرقه¬ی او نه به لحن و لهجه ی "بدرود" که به آوای "درود" خواهد بود اما مگر می توان به بوی بهار و عطر گل و غیبت یار به حسرت نگریست و نخواند که
عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد
نظر شما