به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اصفهان، کودکی یکی از دوران کارآمد و نقش آفرین زندگی هر فرد است که اگر این دوران به خوبی و با بکارگیری ظرفیت های آموزشی و مهارتی مناسب توسط خانواده ها مدیریت شود نتایج آن را در نوجوانی و جوانی و حتی بزگسالی خواهیم دید.
چه بسیار کودکانی که در این دوران به دلیل دلخواهی های پدر و مادر کودکی نمی کنند و افکار و کارهای بزرگ انجام دهند و بازی که دنیای دوران کودکی است فراموش می شود.
آموزش های اجباری برخی از خانواده ها در دوران کودکی مثل شرکت در کلاس های زبان خارجی و برنامه های بزرگ موجب شده تا دچار آسیب هایی در دوران های دیگر سنی بشوند.
بسیاری از نیازهای کودکان مثل خواب آرام و همچنین زندگی در خانه به دلیل شغل مادران از بین می رود و روزگارانی را آن ها در این دوران زندگی خود در مهدهای کودک و یا نزد اقوام و فامیل به دور از پدر و مادر سپری می کنند.
کودکان طلاق وضعیت بدتری دارند آن ها آرامش خانواده را ندیده اند و در بزرگی باید به دنبال پدر و مادر خود باشند که چطور در دوران حساس زندگی و آرامش مانند بسیاری از دیگر کودکان آرامش و بازی با پدر و مادر را ندیدند.
ناآرامی در شهر و هوای آلوده از دیگر تهدیدهای زندگی برای کودکان است که آن ها تنفس هوای پاک را به عنوان یک آرزو در سر خود می پرورانند و از همان اول زندگی تا دوران بزرگسالی باید این شرایط را سپری کنند.
نیازهای معنوی کودک و انس با پروردگار و برقراری ارتباط از اول زندگی با خوبی ها یک موضوع جدی است که بر اساس سفارش اسلام باید به آن توجه شود اما در بعضی از اوقات به قدری سرگرم برنامه های غربی و این دسته از نیازها شده ایم که این موضوع نیز برای این قشر آرزو می شود.
*مهارت های زندگی را باید از کودکی به بچه ها آموخت
استاد روانشناس دانشگاه گفت: مهارت های زندگی و آموزش های مثبت را باید از کودکی به بچه ها آموخت تا این موضوعات در آن ها نهادینه شود.
«علیرضا معماریان» استفاده از بازی به ویژه بازی های فکری و قدیمی و گروهی را برای انتقال این دسته از مهارت ها به کودک مهم بیان کرد و اظهارداشت: کودکان در فعالیت های گروهی صبر، گذشت، فعالیت جمعی و احساس مسئولیت را در عمل می آموزند و در وجود آن ها نهادینه می شود.
وی ادامه داد: رفتار خانواده ها با فرزندان در فراگیری روش های مهم زندگی موثر است و اگر فعالیت های روزمره آن ها غلط و به دور از ارزش ها باشد کودک نیز آن ها را آموخته و در آینده بکار می گیرد و اگر رفتار صحیح و آرامی در محیط خانواده حاکم شود آنگاه این آرامش در سراسر رفتار فرزند آن ها اثر می گذارد.
معماریان با بیان اینکه خانواده ها باید رفتارهای صحیح را در عمل به بچه های خود بیاموزند، خاطرنشان کرد: اموزش گفتاری در رفتار آن ها نقشی نداشته و کودکان به اعمال بزرگتر ها برای الگو گیری و انتخاب روش نگاه می کنند.
*رفتار والدین بر هدایت فکری کودکان اثر می گذارد
یک استاد دیگر روانشناس با تاکید بر الگوگیری رفتاری بچه ها، گفت: رفتار والدین بر هدایت فکری کودکان اثر می گذارد و در تصمیم گیری آینده آن ها اثر می گذارد.
«احمد پدرام» با بیان اینکه شناخت خوب و بد و انس و جدایی از برخی فعالیت ها در بین کودکان به نوع رفتار محیط اطراف بستگی دارد، اظهارداشت: فرزندانی که تغییر رفتار و مهربانی را در پدر و مادر خود پس از اقامه نماز و عبادت می بینند، احساس خوبی برای انجام فعالیت های دینی پیدا می کنند و اگر خانواده و اهالی مسجد رفتار بدی از خود نشان دهند این موضوع در کاهش انگیزه و علاقه آن ها به حضور در برنامه های دینی و مراکز مذهبی اثر می گذارد.
وی ادامه داد: باید درک صحیحی از دوران زندگی کودکی داشته باشیم و انتظارات و سلیقه آن ها را شناخته و مورد توجه قراردهیم و متناسب با نیاز آن ها برنامه های فردی و خانوادگی را تنظیم کنیم.
پدرام با بیان اینکه بازی و تحرک از خصوصیات دوران کودکی است، خاطرنشان کرد: برخی از خانواده ها نسبت به این نیاز فرزندان خود بی تفاوت و بی دقت هستند و اینگونه رفتارها را کنترل و مانع رشد هیجانی بچه خود می شوند.
*فضا سازی مساجد برای علاقه کودکان
مساجد از مکان های عمومی است که باید متناسب با اقشار مختلف مثل کودکان، نوجوانان و بزرگسالان فضا سازی شود که برای کودکان و نوجوانان وجود اسباب بازی و امکانات سرگرمی و برای بزرگسالان وجود امکانات رفاهی لازم است.
کودکان با حضور در مساجد با استفاده از امکانات سرگرمی به حضور در این مراکز تشویق و ترغیب شده و این حضور آن ها پیوسته و مدام خواهد شد که البته نوع رفتار متولیان مسجد و نمازگزاران نیز در این حوزه موثر و اساسی است.
نظر شما