به گزارش خبرگزاری شبستان، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی حج، حجت الاسلام والمسلمین «سید عبدالفتاح نواب» در مراسم بزرگداشت دهمین سالگرد ارتحال آیت الله شیخ محمدعلی عمری، رهبر شیعیان مدینه منوره که به همت پژوهشکده حج و زیارت به صورت مجازی برگزار شد، گفت: مرحوم عمری سال 1327 هـجری قمری در مدینه منوره به دنیا آمد و پدرشان از علمای تاثیرگذار این شهر بود و توانست خدمات شایانی به شیعیان ارائه کند.
نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت و سرپرست حجاج ایرانی با بیان اینکه شیخ عمری در حدود 15 سالگی برای فراگیری و تحصیل علوم دینی به نجف اشرف عازم شد و حدود 20 سال در این شهر اقامت داشت، افزود: ایشان پس از نجف اشرف، برای مدت کوتاهی به مشهد مقدس سفر کرد و حدود 50 سالگی بود که مرحوم آیت الله العظمی حکیم از وی خواست که پس از فوت پدرشان به مدینه بازگردد و زمام امور دینی شیعیان مدینه را به عهده بگیرد.
سرپرست حجاج ایرانی تصریح کرد: آیت‌الله عمری نزد آیات عظام مرحوم آسید ابوالحسن اصفهانی و حجت‌الاسلام والمسلمین احسایی، مرحوم مغنیه و مرحوم مظفر و... تحصیلات حوزوی را فراگرفت و پس از آن به عنوان یک عالم وارسته به مدینه النبی بازگشت.
وی یادآورشد: این عالم برجسته درمدینه النبی فعالیت‌های خوب و گسترده‌ای برای هماهنگی بین شیعیان انجام داد و از آغاز هم دوراندیشی خاصی برای ایجاد و برپایی محلی برای تجمع شیعیان داشت و به همین جهت نخلستانی را خریداری نمود و برای احداث آن شخصا اقدام و این نخلستان را به نام امام حسن مجتبی (ع) وقف کرد.
نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت با بیان اینکه بسیاری از شیعیان کشورهای مختلف وقتی که به مدینه منوره مشرف می‌شوند از حسینیه امام حسن مجتبی (ع) دیدن می کنند، تاکید کرد: آیت الله عمری در طول نیم قرن در مدینه منوره خدمات ارزنده ای به شیعیان ارائه کرد که ساخت حسینیه امام مجتبی (ع) یکی از این خدمات ارزنده به شمار می آید.
وی با بیان اینکه آیت الله عمری در طول عمر شریفش از ناحیه وهابیان تندرو مورد آزار و اذیت قرار می گرفت، تاکید کرد: این عالم مجاهد با تیزبینی و هوشمندی فعالیت می کرد، اما برخی تحمل این خدمات ارزنده را نداشتند و به همین منظور بخش زیادی از عمر شریفشان را در زندان ها به سر برد و حتی برای اعدام وی هم اقدام کردند، که به صورت معجزه آسا نجات یافت و آنان موفق به این امر نشدند.
سرپرست حجاج ایرانی گفت: آیت الله عمری علاقمندان زیادی در مدینه منوره دارد و همه شیفته اخلاق و منش متواضعانه ایشان بودند. ایشان با شناختی که از شیعیان مدینه داشت از آنها دلجویی و به وضع افراد آسیب پذیر آنان رسیدگی می کرد. از روحیات بارز ایشان، کمک مومنانه به افراد مستمند و نیازمند بود و با دلسوزی پدرانه و شناسایی افراد، به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم به آنها یاری می‌رساند.
وی به خاطره‌ای از شیخ عمری اشاره کرد و ادامه داد: به یاد دارم یک روز که خدمت این عالم مجاهد بودیم، فردی مبلغی پول را نزد ایشان آورد و تحویل داد، همزمان در قطیف و احسا، در یکی از مجالس عروسی شیعیان آتش سوزی صورت گرفته و عده‌ای فوت کرده بودند، فرزند یکی از کشته شدگان در همان جلسه حضور داشت، آیت الله عمری او را صدا کرد و پول را در اختیار وی قرار داد و از او دلجویی کرد؛ این کار نشان داد که ایشان نه تنها مشکلات شیعیان مدینه را حل می‌کرد بلکه به شیعیان سایر مناطق هم توجه ویژه‌ای داشت.
وی افزود: وجود شیخ عمری مایه دلگرمی مردم مدینه و فرصتی برای همه، حتی برای دولتمردان عربستان بود. ایشان انسان متعادلی بود و سعی می‌کرد با این رفتار، خادمی برای شیعیان و ارادتمندان اهل بیت (ع) باشد و به رعایت قوانین کشورش هم پاببند بود.
وی افزود: شیخ عمری تا پایان عمر شریف خود، در برنامه نماز جماعت شرکت می‌کرد و ارادتمندانش را از این حضور محروم نمی‌کرد تا اینکه در بهمن ماه 1389 مصادف با اربعین حسینی به دیار باقی شتافت.
نظر شما