به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «اکبر عالمی»، کارگردان سینمای مستند و از مجریان پیشکسوت تلویزیون بر اثر ابتلا به بیماری کرونا ۲۲ مهرماه درگذشت؛ اکبر عالمی در رشته رادیو تلویزیون از دانشکده هنرهای دراماتیک فارغ‌التحصیل شد و تحصیلاتش را در انگلستان ادامه داد. او ترجمه و تألیف کتاب‌های فنی سینمایی و تدریس مباحث تکنیکی و تخصصی در دانشکده‌های سینمایی، ریاست لابراتوار وزارت فرهنگ و آموزش عالی (۱۳۷۵) و مسئولیت لابراتوارهای سازمان صدا و سیما (۱۳۶۰) را نیز بر عهده داشت.درباره ویژگی های حرفه ای استاد اکبر عالمی در مستند سازی، مجری گری و تربیت شاگردان با «عباس کریمی» منتقد سینما و فعال رسانه ای به گفتگو نشسته ایم که در زیر می آید:
استاد «اکبر عالمی» چه نقشی در عرصه فرهنگ و هنر بر عهده داشتند؟
استاد عالمی خدمات زیادی به فرهنگ و هنر ایران چه در زمینه سینما و چه در نگهداری و حفظ نگاتیوها و چه مستندسازی و تدریس و تربیت شاگردانی که در هنر سینماخوب درخشیده اند داشته اند، باید گفت خدمات وی به هنر سینما بسیار است.
مهمترین درسی که جوانان که هه دنبال فیلم سازی هستند می توانند از استاد عالمی بگیرند چیست؟
بزرگ ترین ویژگی استاد اکبر عالمی اخلاق حسنه اوست. باید به این نکته اشاره کنم که استاد عالمی استادی در سینمای ایران است که حتی در کارشان یک بار عصبانی نشدند و پرخاشگری نمی کردند و هیچ کس از آقای عالمی صدای بلندی نشنید؛ او با متانت و شیوه منحصر بفرد خودشان بهترین رفتار را در کارشان در پیش گرفتند. البته این ویژگی را در آثار ایشان و در برنامه های تلویزیونی مثل « آن روی سکه» که در دوره ای که برنامه سینمایی در تلویزیون کم بود نیز می توان دید و برنامه او از پرمخاطب ترین برنامه ها بود.
ویژگی بارز آثار استاد عالمی چه بود؟
نکته قابل توجهی که در باره کار استاد عالمی باید گفت این است که استاد عالمی برای پنج دقیقه مجری گری در برنامه تلویزیونی مثل «آن روی سکه» 6 تا هفت ساعت مطالعه می کردند و همین شیوه استاد به ما می آموزد قبل از اینکه درباره موضوعی حرف بزنیم باید مطالعه کافی درباره آن موضوع داشته باشیم و باید سواد حرف زدن درباره موضوع را داشته باشیم.
مهم ترین ویژگی آثار مستند اکبر عالمی چیست؟
ویژگی بارز آثار مستند اکبر عالمی این بود که او به دنبال سوژه هایی می رفت که سوژه های به درد بخور و خاص بودند و صرفا چهار قاب برای مستند نبودند. این ویژگی آثار اکبر عالمی را در آثار خسرو سینایی و یا قبل از آن نیز در آثار سهراب شهید ثالث می توان دید؛ اکبر عالمی به مسئله ای در مستندهایش می پرداخت که مخاطب به فکر واداشته شود و خود مخاطب موضوع را دنبال کند.
و نکته آخر درباره استاد عالمی؟
من فکر می کنم ما بزرگانمان را وقتی از دست می دهیم می فهیم آنها چه بوده اند و چگونه می توانستیم از آنها و توانایی هایشان بهتر استفاده کنیم، استاد عالمی سال ها در تلویزیون نبوده اند که مردم ایران از حضورشان استفاده کنند. صدا و سیما باید در این رفتارش نسبت به بزرگان هنر تجدید نظر کند و باید از افرادی مثل استاد عالمی که جایشان باید در تلویزیون می بود بیشتر استفاده کند.
نظر شما