احمدشاکری جشنواره شهید حبیب غنی‌پور را بی‌نظیر خواند و گفت: جشنواره شهید غنی‌پور از دل محفل ادبی باسابقه‌ای برخاسته و تاثیرگذاری آن محفل و افرادی که در آن حضور داشتند باعث شد جشنواره‌ای به وجود بیاید که از خیلی جهات بی‌نظیر است.
وی افزود: پیش از این جشنواره شاهد جشنواره‌های زیادی در کشور بودیم، اما این جریان به طور خاص افراد و چهره‌هایی را به ادبیات کشورمان معرفی کرد که پیش از این اتفاق نیفتاده بود.
شاکری یکی از نقاط قوت این جشنواره را نقد درونی جشنواره توسط برگزارکنندگان آن دانست و تصریح کرد: بسیاری از افرادی که از همان محفل بیرون آمدند به سمت و سوی ادبیات غربی کشیده شدند، اما دست‌اندرکاران این جشنواره توانستند آنها را از حلقه خود بیرون کنند و همین امر نشان دهنده نگاه روشن این افراد است و بیانگر این است که مسئولان آن بدون تعصب دست به نقد درونی خود می‌زنند.
این نویسنده ضریب نفوذ این جشنواره در ادبیات را بسیار چشم‌گیر ارزیابی کرد و در ادامه عنوان کرد: از آنجایی که این جشنواره در میان سایر جشنواره‌ها تاثیر بیشتری بر روی ادبیات کشورمان دارد؛ بهتر است سعی کنند آن را همان‌طور که در ابتدا بود ادامه دهند و حوزه‌های دیگر را وارد آن نکنند.
وی افزود: به نظر من ورود به حوزه‌های دیگر برای جشنواره شهید غنی‌پور خوب نیست، چرا که یکی از نقاط قوت آن تمرکز بر روی ادبیات خاص بود.
شاکری مهمترین الگوهایی را که جشنواره‌ها می‌توانند با توجه به آنها به بالندگی برسند؛ استمرار و ثبات معیارها دانست و خاطرنشان کرد: جشنواره‌ها برای این‌که موفق باشند نیاز به استمرا دارند، نه این که هر سال بنا به دلایلی برگزار نشوند و بعد از مدتی از جشنواره‌ای سالانه به دوسالانه برسند. همچنین یک جشنواره باید بتواند نظام فکری اولیه خود را حفظ کند، به این معنا که ارزش‌های اولیه خود را فراموش نکند و طی سال‌ها تغییری در نگاه خود ندهد.
پایان پیام/
نظر شما