برای حفظ وحدت باید از خود گذشتگی داشته باشیم / تفرقه منجر به سلطه برمسلمانان می‌شود

به گزارش خبرگزاری شبستان، شیخ عبدالکریم پاز مدیر مسجد التوحید بوینس آیرس آرژانتین در وبینار منطقه‌ای آمریکای جنوبی با موضوع «همکاری‌های اسلامی در مواجه با بلایا و مصائب» با بیان اینکه هفته وحدت، هفته‌ای است که تاکید آن بر زنده نگه داشتن یکی از وظایف دائمی مسلمانان می‌باشد، اظهار داشت: بدیهی است که مدت آن یک هفته بیشتر نیست، اما  کارکرد آن از جنس تذکر و یادآوری است، در این هفته ما بر روی موضوع وحدت تأکید، تمرکز و کار می‌کنیم.
وی ادامه داد: مضمون وحدت محورهای بسیاری دارد، یعنی هر چقدر به خدا نزدیکتر می شویم، قطعا بیشتر متحد می شویم. خدا یکتاست و اوست که همه خلقت را با هم متحد می‌کند و همه چیز تابع او است و اکنون خواه ناخواه همه چیز تسلیم اراده اوست. هیچ چیز از حدود اراده خدا خارج نیست البته خداوند به انسان آزادی، فرصت زمانی و یک آزادی نسبی اعطا کرده است، اما این آزادی در چارچوب مقدرات الهی قرار دارد و خارج از آن نیست و طبعا منظور من این نیست که بدی‌هایی که ما در جهان می‌بینیم به خدا ارتباط دارد، بلکه، این‌ها محصول آزادی است. 

مدیر مسجد التوحید بوینس آیرس آرژانتین تاکید کرد: ما در تمام طول سال موظف به وحدت اسلامی هستیم، قرآن ما را به وحدت فرا می‌خواند. وحدت طیف‌های مختلفی دارد، از یک طرف دشمنی به نام شیطان و پیروان او از میان انس و جن وجود دارد که هدف آنها تفرقه انداختن بین مسلمانان است. زیرا تفرقه بین مسلمانان باعث تضعیف آنها می‌شود و ضعف آنها منجر به سلطه بر آنها می‌شود. 
پاز یادآور شد: می‌توان گفت که این یک جنبه سیاسی قضیه است. اما یک جنبه معنوی نیز وجود دارد، یک جنبه درونی که مربوط به وحدت بنده، وحدت مومن با خداست. همچنین وحدت بنده، مومن یا شخص با محیط اطرافش، با خانواده، همسایگان و دوستانش، روابط اجتماعی‌اش و ... به همه اینها می‌توان آن را بسط داد.

وی بیان کرد: عنوان وحدت شامل موضوعات زیادی می‌شود. در وهله اول، همانطور که گفته شده این یک دستور است یعنی اینکه همه ما به وحدت امر شده‌ایم، بنابراین اگر امروز شاهد تفرقه در جهان اسلام هستیم به این دلیل است که ما به خوبی به این دستور عمل نکرده‌ایم. از جنبه دیگر، وحدت عامل قدرت و توانمندی، زیبایی، خوبی و باعث کسب صفات الهی است.
مدیر مسجد التوحید بوینس آیرس آرژانتین خاطرنشان کرد: احادیثی وجود دارد که از شکوه و قدرت صحبت می‌کنند، یعنی نیرویی که مسلمانان به دست می‌آورند و آنها را به  کمال می‌رساند. وحدت فواید بسیاری دارد از جمله استقلال، حاکمیت، ایفای صحیح نقش خود در جامعه و غیره. خداوند وحدت را دوست دارد.

وی ادامه داد: یکی از جنبه‌های وحدت، بخشش است. به عبارتی بدون بخشش، بدون رها کردن، بدون چشم پوشی، بدون گذر از مسائل و اجازه دادن به گذر زمان، وحدت ممکن نیست. وحدت یک تمرین معنوی عظیم برای تقوا است. بسیاری از اوقات تنها پاداش وحدت رضای خداوند است،شاید از نظر مادی به چشم نیایید اما کسی که می‌بخشد لزوما از کسی که بخشیده شده چیزی دریافت نمی‌کند.
مدیر مسجد التوحید بوینس آیرس آرژانتین ادامه داد: وقتی آدم کسی را می‌بخشد که به وی آسیب رسانده یا بدی کرده، بدون اینکه در موضع نیاز باشد بلکه در عین قدرت و نه از روی ضعف، این باعث رشد و تعالی می‌شود. لذا در باب وحدت سخن بسیار است. از آنجایی که وحدت یک کار معنوی عمیق است و یک کار بسیار جدی و مستلزم از خودگذشتگی مادی، گذشتن از خودخواهی است، به عبارت دیگر این یک مبارزه است، لذا فرآیندی است که در جهان اسلام بسیار بیشتر به آن نیاز داریم، برای مقابله با نقشه‌های خارجی و تحکیم نیازهای داخلی مسلمانان.

شیخ عبدالکریم پاز تاکید کرد: بدیهی است کسانی که خدارا می‌شناسند و او را قبول دارند، به خدا نزدیکترند. لذا این یک مسئولیت بزرگ است ، چرا؟ زیرا اگر متحد شویم، اگر وحدت ایجاد کنیم، به تعهد و مسئولیت خود عمل کرده‌ایم و به اعتمادی که خدا به ما کرده پاسخ داده‌ایم و اگر ما به آن عمل نکنیم، مطمئناً مجازاتش دو برابر است، بسیار بدتر از مجازات کسانی است که به آن عمل نکرده‌اند و ادعای تسلیم در برابر خدای واحد نیز نداشته‌اند. 
شیخ عبدالکریم پاز خاطرنشان کرد: در حال حاضر درد و رنج زیادی در جهان وجود دارد، دلهره‌های بسیار، انواع مشکلات که ما روزانه دراخبار جهان مشاهده می‌کنیم. بنابراین حساسیت یک مسلمان باید بسیار زیاد باشد. واقعاً نباید برای وحدت هیچ وقتی تلف کند. وحدت باید چونان یک مسابقه دو سرعت باشد و ما باید در این راستا گام برداریم. 
وی گفت: ما در موضوع وحدت بسیار تنبل هستیم. یک دلیلش خودخواهی است، هر کسی در محیط خود با آنچه دارد راضی و خوشحال و مشغول است. در احادیث و قرآن بر موضوع وحدت بسیار تاکید شده است. به عنوان مثال، در مورد بخشش و در مورد صلح می‌فرماید: "صلح زیبا صلحی است که شما بدون وجود هیچ گونه نیازی و در عین قدرت به آن اقدام می‌کنید." این وظیفه‌ای است که از مومنان انتظار می‌رود و اگر مومن واقعی هستیم، باید این کار را با کمک خدا انجام دهیم.