امام درباره آیه «ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ» فرمودند: نعمت واقعی رهبر معصوم است که مردم در قیامت بازخواست خواهند شد که آیا از آنان پیروی کردند یا نکردند و این معنای «یَا ابْنَ النِّعَمِ السَّابِغَاتِ» است.
وقتی گفته می‌شود که امام صراط مستقیم الهی است، این سؤال مطرح می‌شود که با وجود قرآن و کتاب آسمانی، دیگر چه نیازی به امام است؟ در پاسخ باید گفت: قرآن، کتاب قانون است و قانون به مفسّر و مجری نیاز دارد.
احدی به جهت مصائبی که بر ما وارد شده، گریه نمی‌کند مگر آنکه قبل از آمدن اشک از چشمش حق تعالی او را رحمت خواهد کرد و وقتی اشک‌ها بر گونه‌هایش جاری شد، در صورتی که یک قطره از آنها در جهنّم بیفتد، حرارت و آتش آن را خاموش و آرام می‌کند.
در دعای ندبه می‌خوانیم هیچ کس در مناقب به حضرت علی عليه‌السلام نمی رسد: «وَ لا یُلْحَقُ فِی مَنْقَبَهٍ مِنْ مَناقِبهِ». بنابر بسیاری از روایات علی عليه‌السلام بهترین بشر پس از پیامبر (ص) است؛ او هرگز نه از حق و نه از قرآن جدا می‌شود.
