کارگران معدن قلعه زری

با خدا در طبقه منهای ۴۰۰

فرقی نمی کند چه ساعتی کارش را شروع کند، صبح باشد، ظهر و یا عصر؛ به عمق ۳۹۰ متری زمین که می رود، برای او شب است. جایی که جز تاریکی و بوی نم و خاک، چیزی را حس نمی کند. با کمک دستانش، کوه را برش می دهد و تلاش می کند که یک لقمه نان حلال از دل زمین برای زن و بچه اش بیرون بکشد.