خبرگزاری شبستان، گروه قرآن و معارف: توسل برای تقرب به خداوند است و توسل به اولیای الهی هیچ منافاتی با صحبت کردن با پروردگار بدون واسطه ندارد؛ یعنی انسان از دو راه می تواند با پروردگار و خالق خود ارتباط برقرار کند؛ واسطه قرار دادن اولیای خداوند و بدون واسطه. بدون شک، تقرب به خداوند به وسیله اولیایش که مورد محبت اویند، چه بسا آسان تر باشد و باعث شود انسان راحت تر به بارگاه قرب الهی برسد. واژه توسل از ریشه «وسیله» گرفته شده است و در اصطلاح دینی، به هر چیزی که موجب نزدیک شدن انسان و ارتباط او با خدا از روی میل و علاقه می‌شود، توسل گویند. خداوند اموری را به عنوان اسباب و وسایل در جهت تقریب و نزدیکی به درگاه خود قرار داده است.
درخصوص توسل و آثار و برکات توسل به ائمه اطهار (ع) خبرنگار گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان با حجت الاسلام والمسلمین «امیر میثم سعیدی» استاد حوزه گفت و گویی انجام داده است که در ادامه می خوانید:
توسل به چه معنایی است؟
واژه توسل از ریشه «وسیله» گرفته شده است و در اصطلاح دینی، به هر چیزی که موجب نزدیک شدن انسان و ارتباط او با خدا از روی میل و علاقه می‌شود، توسل گویند. خداوند اموری را به عنوان اسباب و وسایل در جهت تقریب و نزدیکی به درگاه خود قرار داده است. برای آنکه در امور دنیایی و اخروی که تقرب به خداوند بیانگر آن است که دنیا و آخرت را خواهید داشت، آمده است: ای مومنان تقوای الهی داشته باشید و به سوی او وسیله تهیه کنید. بزرگان دین و اولیای الهی جایگاه معنوی والایی دارند. همه موجودات عالم آیات و نشانه های حق هستند، عالی ترین و تابناک ترین جلوه و ظهور حضرت حق در وجود انسان کامل همان پیشوایان معصوم قرار دارد. توسل به انسان کامل می تواند توجه به جلال و جمال خدا و توسل به چشمه فیض الهی باشد. اولیای الهی انسان هایی از جنس خود ما هستند و راحت تر می توانیم با آنها رابطه عاطفی برقرار کنیم. خداوند خواست تا اولیای خود را کانون توجه قرار دهد و در کانون توجهات باشند و آنها را به عنوان اسوه و الگو قرار دهند؛ این معنای توسل است.
توسل به ائمه اطهار و اهل بیت (ع) چه آثار و برکاتی دارد؟
دیدگاه قرآن به توسل به اهل بیت (ع) چگونه است؟
مسئله توسل ریشه در آیات قرآن دارد. در آیه ۳۵ سوره مائده آمده است: " یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَیهِ الْوَسِیلَةَ وَجَاهِدُواْ فِی سَبِیلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ "(اى كسانى كه ایمان آوردهاید، از خداوند پروا كنید و (براى تقرّب) به سوى او (از مقرّبان درگاهش و از عملهاى صالح) وسیله بجویید و در راه او جهاد كنید، شاید رستگار گردید.). همچنین امام على (ع) در نهج البلاغه فرموده اند: بهترین چیزى که به وسیله آن می توان به خدا نزدیک شد، ایمان به خدا و پیامبر او و جهاد در راه خدا است که قله کوهسار اسلام است، و همچنین جمله اخلاص (لا اله الا الله) که همان فطرت توحید است، و بر پا داشتن نماز که آئین اسلام است، و زکات که فریضه واجبه است، و روزه ماه رمضان که سپرى است در برابر گناه و کیفرهاى الهى، و حج و عمره که فقر و پریشانى را دور می کند و گناهان را می شوید، و صله رحم که ثروت را زیاد و عمر را طولانى مى کند، انفاق هاى پنهانى که جبران گناهان می نماید و انفاق آشکار که مرگ هاى ناگوار و بد را دور می سازد و کارهاى نیک که انسان را از سقوط نجات مى دهد.
چرا ائمه اطهار (ع) به حضرت فاطمه زهرا (س) متوسل می شدند؟
توسل به الگویی به نام حضرت فاطمه زهرا (س) در همه جا وجود دارد. توسل ها جایگاه های مختلف و مراتب مختلفی دارند. شفیعی می خواهم برای خود قرار دهم و ذات مقدس برای من دعا کند و این هم نوعی توسل است و بسیار خوب است و جایگاه الهی و خدایی برای ائمه قایل هستیم چون خداوند فرمود وسیله ای کسب کنید برای تقرب به من و ما چه الگویی بالاتر از انسان کامل نظیر حضرت زهرا داریم که حتی امام صادق (ع) نیز و ائمه دیگر الگویشان حضرت زهرا بوده و امام صادق (ع) به عنوان دانشمند بزرگ و معصوم از حضرت زهرا به عنوان الگو و حجت خدا یاد می کند. وجود امام صادق (ع) درباره مادرشان می فرمایند ما حجت خدا بر روی زمین هستیم اما مادرمان زهرای اطهر حجت بر ما است که نشان دهنده شخصیت و جایگاه وی در میان معصومین (ع) و هر جا لازم باشد به مادرمان متوسل می شویم تا حاجت بگیریم.
توسل به حضرت فاطمه زهرا (س) چه آثار و برکاتی دارد؟
این بانوی بزرگوار اسلام الگوی ائمه هستند و چنین جایگاه رفیعی دارند و همه ائمه به ایشان متوسل می شوند. ما نباید جریان سقیفه و جریان شهادت حضرت زهرا (س) را فراموش کنیم. حضرت زهرا (س) ولایت دار خداوند عالم و مظهر محبت خداوند است و رسالت سنگینی متوجه آن حضرت شد. شخصیتی که پس از رحلت پیامبر (ص) بنا بود افرادی در مقابل غدیر سقیفه را علم کنند و جایگاه ولایت و امامت را از بین ببرند. وقتی این عده سقیفه را علم کردند تا جایگاه امیرالمومنین (ع) را تضعیف کنند، حضرت زهرا (س) با آنها مقابله کرد.
جریان سقیفه را راه اندازی کردم و حضرت زهرا (س) و خانواده چند نفره حسنین شبانه در خانه مهاجر و انصار می رفتند و خطبه هایی را برای آنها بیان می کردند و برای افشاگری خباثت و انحراف بعد از پیامبر اسلام بود. حضرت فاطمه در خطبه های خود می فرمودند ای مردم غدیر اصل است و سقیفه کذب است تا آنجا دشمنان اسلام پیش رفتند که برای رسیدن به اهداف خود حضرت زهرا (س) را به شهادت رساندند.
نباید بگذاریم ندای فاطمی که به عرش رسید و دل مظلومان را شاد کرد، کمرنگ شود. باید هر روز ندای غدیر ندای شهادت حضرت زهرا را بلند کنیم تا ولایت زنده بماند. باید فریاد ولایت سر داد که ما حامیان در محضر ولایت هستیم و بدون ولایت حضرات معصومین و الگویی مثل زهرای مرضیه زندگی مطلوبی نخواهیم داشت.
حضرت زهرا (س) در دوران پربرکت خود در برهه هایی از تاریخ به شدت از امیرالمومنین (ع) حمایت می کنند و برای خود جایگاهی در کنار ایشان قایل نیست، حضرت زهرا برای خود در کنار امیرالمومنین جایگاهی قایل نبود چرا که انسان ولایتمدار و ولایت پذیری بود. همیشه همراه با ولایت بود و جایی که لازم بود فریاد می کشید و از ولایت و جایگاه آن دفاع می کرد. ولایت پذیری سراسر زندگی ایشان را تشکیل می داد، در زمان حیات پیامبر اکرم (ص) مثل سایر مردم زندگی می کردند در حالی که می توانستند راحت تر زندگی کنند اما بنا به دستور اسلام برادری و مساوات الگوی زندگی شان بود و سطح زندگی ایشان برابر با زندگی محرومان بود. در حجاب ولایت پذیری داشتند، در اجتماع رفت و آمد می کردند، سخنرانی می کردند. همچنین تربیت اولاد از محوری ترین فعالیت حضرت زهرا (س) است. حضرت زهرا (س) تعدادی انسان نمونه تربیت کردند و تحویل جامعه دادند.
نظر شما