به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از ستاد اطلاع رسانی چهاردهمین جشنواره بین المللی «سینماحقیقت»، در ششمین روز از چهاردهمین دوره جشنواره «سینما حقیقت» یکشنبه 30 آذرماه، در بخش دوم فیلم‌های «بر سرخاک»، «انیمیشن ایرانی»، «شمع، گل، پروانه»، «پرچم های مجازی»، «کمیته» و «میر و مار» معرفی شدند. شاهین شجری کهن منتقد سینما مجری این رویداد بود.
مراقب خاکمان نیستیم!
فیلم «بر سر خاک» به کارگردانی محسن خان‌جهانی اولین فیلمی بود که بررسی شد.
خان‌جهانی ابتدا درباره چرایی ساختن این سوژه گفت: ایده اول این مستند تقریبا دو سال و نیم پیش به ذهن من رسید. خبری از دزدیده شدن خاک ایران در فضای مجازی پخش شده بود که نظرم را جلب کرد. وقتی شروع به تحقیق کردم ابتدا دیدم که آن قدر خبر بزرگی نیست، آن چیزی که من تصورش را می‌کردم نبود. در حین تحقیقات وارد جزء دیگری از مسئله خاک شدم و متوجه شدم که خاک ما در حال از بین رفتن است.
او ادامه داد: همیشه فکر میکنیم که بر عکس آب، خاک وجود دارد، اما خیلی مسائل درباره آن وجود دارد. مثلا درصد خیلی کمی از خاک‌های حاصل خیز وجود دارد که آنها هم به مرور زمان از بین می‌روند. به طور مثال کشاورزان ما علم کشاوزری و محیط زیستی ندارند، از ابتدا به صورت سنتی کار کرده اند و مدام در زمین‌های کشاورزی در حال چاه کندن هستند.
او در پایان افزود: هدفم این بود که نشان دهم خاک هم می‌تواند نابود شود. امیدوارم این فیلم بتواند تاثیر خودش را در زمینه اطلاع رسانی بگذارد.
انیمیشن ایرانی بخشی از میراث ماست
فیلم «انیمیشن ایرانی» به کارگردانی مهرداد شیخان دومین فیلمی بود که بررسی شد.
شیخان ابتدا گفت: من تلاش کردم روی کلیت موضوع انیمیشن در ایران تمرکز کنم. این اولین بار است که یک پژوهش کامل درباره انیمیشن در ایران انجام می‌شود.
او درباره هدفش از ساختن این مستند بیان کرد: من با ساختن این مستند قصد داشتم دو چیز را بیان کنم، انیمیشن می‌تواند از هر زاویه آیینه تمام نما باشد. انیمیشن ایرانی بخشی از میراث ماست.
او در پایان افزود: ما در ایران ادوات و امکانات خوبی برای تولید انیمیشن داریم، اما چیزی که نداریم اعتماد و سرمایه مناسب برای ساخت انیمیشن است. ایران توان تولید بهترین انیمیشن‌ها را دارد، اما نباید با انیمیشن برخورد ابزاری شود.
ایده آل‌ترین حالت مستند، وقتی است که تغییراتی ایجاد شود
فیلم «شمع، گل، پروانه» به کارگردانی محمد صادق بکتاشیان فیلم بعدی بود که بررسی شد.
بکتاشیان در ابتدا درباره چرایی ساخت این مستند گفت: ساخت مستندی با این موضوع به من پیشنهاد شد. یک مستند حمایتی از بچه‌های با استعدادی که توانی رشد و موفقیت را دارند، اما به دلیل شرایط بد زندگی نمی‌توانند به آرزوهایشان برسند. بچه‌های زیادی را در کل ایران دیدیم و فیلم‌های زیادی به دستمان رسید که در نهایت فاطمه مستند ما انتخاب شد.
او ادامه داد: طراحی کردیم که چه ساختاری داشته باشیم، من فیلمنامه نوشتم که چه جزئیاتی وجود داشته باشد و فکر می‌کنم طی این سال‌ها این مستند، قطعی‌ترین فیلمی است که ساخته ام.
بکتاشیان درباره تراژدیک بودن مستند توضیح داد: غم و رنجی که ما پشت صحنه دیدیم، بیشتر از چیزی است که در مستند وجود دارد. حتی مجبور شدیم یک سری بخش ها را حذف کنیم که ممکن بود در آینده برای آن خانواده تبعات بدی داشته باشد.
او در پایان افزود: ایده آل‌ترین حالت مستند، وقتی است که تغییری ایجاد کند. وقتی فیلمساز وارد یک خانواده می‌شود بتواند دردی از آنها دوا کند. فقط از آنها استفاده نکند، بلکه منفعتی هم برای آنها داشته باشد.
شهادت سردار سلیمانی و اینستاگرام
چهارمین فیلم، مستند «پرچم‌های مجازی» به کارگردانی حسن جعفری بود که بررسی شد.
او در ابتدا گفت: بعد از شهادت سردار سلیمانی پست‌ها و استوری‌های زیادی گذاشته شد که همه آنها توسط اینستاگرام پاک شد و از بین رفت. به همین دلیل خواستم در قالب مستند به این موضوع بپردازم. در اصل پیام آنها به ما این بود که صدایتان درنیاید و من خواستم بگویم که ما هستیم.
او در پایان افزود: نمونه های خیلی زیادی از آسیب‌ها و حتی تولید محتواها در اینستاگرام و فضای مجازی وجود دارد که قابلیت مستند شدن را دارند، اما متاسفانه دغدغه خیلی از مستندسازها نیست.
ساخت مستند بدون منبعی
فیلم «کمیته» به کارگردانی عبدالحسین بدرلو فیلم بعدی بود که بررسی شد. او در ابتدا گفت: این ایده برای سال 95 بود. ما یک پژوهش اولیه انجام دادیم تا ببینیم که به چه چیزی می‌رسیم بعد به صورت جدی شروع به پژوهش کردیم.
او درباره دسترسی به اطلاعات و یافتن منابع توضیح داد: منابع پژوهشی اصلا نداشتیم. به مراکز مختلف سر زدیم اما آن‌هایی که باید اطلاعات به ما می‌دادند، این کار را نکردند. در نهایت رفتیم سراغ کسانی که در کمیته کار می‌کردند و با آنها مصاحبه کردیم. همین پژوهش ها و یافتن این افراد یک سال طول کشید.
او در پایان افزود: ما سعی کردیم هم جنبه مستند و هم جنبه منفی کمیته را نشان بدهیم.
مستندی که از قنات‌های تهران می‌گوید
فیلم «میر و مار» اثر امین پاک پرور آخرین فیلمی بود که در بخش دوم «فیلم، خبر»، یکشنبه 30 آذرماه، بررسی شد.
پاک پرور در آغاز این نشست گفت: سعی کردم در کنار تاریخ معاصر یک بخش از تاریخ اسطوره‌ای را هم نشان بدهم. با بررسی تاریخ معاصر درباره موضوع آب خواستیم نشان بدهیم که چطور تاریخ اسطوره‌ای در حال تکرار شدن است.
او ادامه داد: ما تصاویری داریم از سد سازی ها و قنات های تهران که تا به حال هیچ جا دیده نشده است و یک سری تصاویر هم هست که خودمان فیلمبرداری کرده‌ایم.
پاک پرور در پایان افزود: من این فیلم را برای مخاطب عام ساختم. در این مستند خواستم بگویم که هنوز فرصت هست. اگر مدیرانی که این مستند را می‌بینند به راهکارهای پایانی که در فیلم آمده توجه و آنها را اجرا کنند، می‌توانیم حداقل کمک کوچکی به این بحران بکنیم.
چهاردهمین جشنواره «سینماحقیقت» با دبیری محمد حمیدی مقدم به صورت آنلاین از 25 آذرماه شروع شده تا دوم دی ماه ادامه دارد.
نظر شما