حجت‌الاسلام علیرضا نیکزاد، مدیر گروه دانشنامه پیامبر اعظم (ص) از مجموعه گروه‌های پژوهشی پژوهشگاه باقرالعلوم (ع) در رابطه با ویژگی‌های خاص حضرت رسول (ص) به خبرنگار شبستان گفت: یکی از ویژگی‌های برجسته نبی مکرم اسلام(ص)، آراستگی آن حضرت به سجایا و مکارم اخلاقی و ملکات نفسانی است که در قرآن از این ویژگی به «خلق عظیم» یاد و تعبیر شده است. موضوع آراستگی به سجایای اخلاقی، آنچنان در نزد پیامبر (ص) از اهمیت برخوردار بود که حضرت در این زمینه فرمودند: إنی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق.
وی خاطرنشان کرد: پیامبراسلام (ص) اتمام و اکمال مکارم اخلاق را به عنوان یکی از اهداف بزرگ رسالت خویش نام بردند. به عبارت دیگر یکی از اهداف بلند پیامبر (ص) این بود که اخلاق، پایگاه واقعی و درخور شأن خود را در روابط میان انسان‌ها بازیابد.
حجت‌الاسلام نیکزاد با بیان این مطلب که کسی که مدعی چنین دعوتی است خود باید تجلی این صفات و ارزش‌ها باشد، یادآور شد: کسی که فاقد چیزی باشد نمی‌تواند اعطاکننده و معطی آن به دیگران باشد بلکه کسی که خود دارای این ملکات نفسانی است می‌تواند دیگران را نیز به آن دعوت کرده و زمینه تجلی آنها را در جان و سرشت انسان‌ها فراهم سازد و پیامبر خود چنین بود.
مدیر گروه دانشنامه پیامبر اعظم تصریح کرد: یکی از مهم‌ترین نکات زندگی انسان که کلیه حوزه‌های مختلف ارتباطی از جمله نوع ارتباط او با خود، ارتباط با اجتماع، ارتباط با خدا و حتی نوع ارتباط انسان با طبیعت و مسایل زیست محیطی را دربر می‌گیرد، مسئله تنظیم روابط انسان با خدا است که می‌توان از آن به اخلاق بندگی یاد کرد.
وی در تشریح این خصلت در رفتار و منش حضرت پیامبر (ص) گفت: اخلاق بندگی در شخصیت پیامبر (ص) در اوج قرار دارد. پیامبر آنچنان در برابر خدا خاضع، خاشع و متواضع بود و خدا را در تمام عرصه‌های زندگی حاضر و ناظر می‌دید که شاید هیچ رفتار و برخوردی را از ایشان سراغ نداریم که از موضع بندگی خدا، در آن موضع قرار نگرفته باشد.
این محقق و پژوهشگر تاریخ اسلام افزود: شعار پیامبر این بود که (إنما أنا عبد) من یک بنده هستم. این مقام بندگی در واقع مطلع و سرفصل کلیه فضایل اخلاقی پیامبر است که سایر ملکات و فضایل نیز از آن سرچشمه می‌گیرد. پیامبر هیچ کاری را بر عبادت مقدم نمی‌داشت. در روایات آمده است که هنگام نماز دیگر نزدیکان و اهل خانه را نیز نمی‌شناخت، برنمی‌خاست و نمی‌نشست مگر ذکر و یاد خدا بر وجود و بر لبش جاری بود. آرامش حاکم بر وجود پیامبر نیز در سایه همین اخلاق بندگی بود چرا که ذکر و یاد خدا مایه آرامش دل‌ها است.
حجت‌الاسلام نیکزاد تصریح کرد: این ویژگی آنچنان در وجود پیامبر ریشه دوانده بود که کلیه روابط خود را بر این اساس تنظیم می‌کرد، از این رو حتی اگر در هنگام ملاقات با مسلمانان در مقابل آینه می‌ایستاد و خود را مرتب می‌کرد با این استدلال بود که می‌فرمود إن الله یبعض الوسغ والشعب، خداوند فرد کثیف و ژولیده را دشمن می‌دارد. یا یکی از ویژگی‌های ایشان معطر بودن حضرت است. حضرت همیشه و همواره خوشبو بود و می‌فرمود خداوند دوست دارد که هر وقت بندگانش به دیدار برادران خود می‌روند، خود را آراسته و آماده کنند.
وی خاطرنشان کرد: نبی مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) هر عمل کوچکی را حتی در ارتباط با معاشرت با مردم به خدا منتسب می‌کرد و اینکه خدا چنین حالت و رفتاری را دوست می‌دارد، استدلال اعمال و رفتار او بود. پیامبر مردم را عیال الله می‌دید و می‌فرمود محبوب‌ترین شما نزد خدا کسی است که عیال خدا را یعنی مردم را مسرور کند. در سایه تجلی این صفات و ملکات بود که پیامبر به مقام حبیب الهی رسید و یعنی محبوب خدا شد. این محبوبیت محصول تجلی این صفات و ملکات نفسانی و الهی است.
پایان پیام/
نظر شما