توصیه ای که بیابان را باغ کرد!

خبرگزاری شبستان_خراسان جنوبی: سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی، اسطوره‌ی ماندگار مقاومت در مسیر حق و عدالت و دفاع از مظلومان جهان است. می توان گفت سردار دلها تنها یکی از تربیت شدگان اسلام است که می توان این تربیت را در لابه‌لای سیره، کلام، منش و زندگیش به ‌وضوح مشاهده کرد و از آن الگو گرفت.

بزرگ منشی و اخلاق والای حاج قاسم سلیمانی او را سردار دل‌ها می کند و حالا او تنها یکی از شخصیت‌های محبوب و ماندگار بین مردم است. ​به ‌راستی که هر روز زوایای جدیدی از منشِ والا و شخصیت های سردار دل‌ها برای ما عیان می‌ شود؛ رفتارهایی که در اوج اقتدار نظامی؛ او را محبوب دلها کرده است، به حق که هیچ پاداشی جز شهادت، او را به آرزوی دیرینه اش برای پیوستن به سربازان و یاران شهیدش نمی رساند.

و حالا در نخستین سالگرد شهادت و تدفین سردار دل‌ها، سپهبد حاج قاسم سلیمانی با همرزمانش همراه می شویم تا برگی از خاطرات ماندگار او را به رشته تحریر درآوریم. 

توصیه حاج قاسم، بیابان لم یزرع شاهرخت را آباد کرد

سال ۱۳۷۴ بود که سردار سلیمانی در بازدید از نوار مرزی به منطقه بارنجگان زیرکوه سفر می کند. پردل، یکی از همرزمان شهید حاج قاسم سلیمانی است که در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان می گوید: اهالی شاهرخت به استقبال «حاج قاسم» آمده بودند؛ همزمان که سردار، دشت شاهرخت را دیدند به اهالی این منطقه توصیه ای کردند. «هوای شاهرخت بوی پسته می دهد، اگر این دشت از آنِ ما کرمانی ها می بود؛ تمام آن را پسته می کاشتیم».

این آزاده سرافراز با بیان اینکه توصیه حاج قاسم سلیمانی در جمع مردم بارنجگان زیرکوه از جنس اشتغالزایی بود، گفت: مباحث اشتغالزایی در روستاها محور مهم صحبت های حاج قاسم در نشست با مردم بود، فرمانده اعتقاد داشتند که روستا نشینان مرزی، مرزبانان خوبی هستند و باید این روستاها را تقویت کرد تا شاهد مهاجرت از روستاها نباشیم.

اما توصیه های حاج قاسم در بیابان لم یزرع زیرکوه، سبب شد تا همرزم شهید در این منطقه به توصیه سردار مشغول کشاورزی شود.

هنگام توصیه سردار حتی یک درخت پسته در دشت شاهرخت نبود، اما به دنبال توصیه دوستانه سردار، حالا دشت شاهرخت با کاشت 350 هکتار باغ پسته آباد و آرزوی سردار محقق شده است.

پردل، همرزم شهید حاج قاسم سلیمانی گفت: حاج قاسم سلیمانی آنچنان فرمانده مقتدر اما در عین حال مهربان و دلسوز مردم بود که جرقه اشتغال با یک ساعت سخنرانی در شاهرخت که بیابانی لم یزرع بود، زده شد.

حاج قاسم مانوس با قرآن

این همرزم در ادامه سخنانش به شخصیت معنوی حاج قاسم سلیمانی اشاره کرد و ادامه داد: فرمانده ما در معنویت، بی همتا بود، تا اوقات فراغتی را می یافت به حاشیه نمی پرداخت؛ قرآن جیبی اش را در می آورد و مشغول قرآن خواندن می شد.

وی ادامه داد: شهید حاج قاسم سلیمانی به عنوان فرمانده گردان در منطقه مرزی نهبندان مستقر شد، در بازدید از این منطقه متوجه یکی از خصوصیات شهید حاج قاسم سلیمانی شدم؛ حاج قاسم؛ دائما کارها را خودشان رصد و دوباره بازخوانی می کردند و خودشان مرد میدان و در خط مقدم مبارزه با اشرار حضور داشتند. «همه جا خودش دوربین به دست و در صف اول بود؛ شیوه کار حاج قاسم میدان داری مستقیم بود و ما که سربازی بودیم از حاج قاسم یاد گرفتیم که انسان باید حرکت کند و برود جلو؛ تا دیگران هم رهرو باشند نه اینکه بنشینی و به دیگران بگویی برو...».

حاج قاسم اهل به صف کردن سربازانش نبود

این همرزم شهید در ادامه خاطراتش گفت: حاج قاسم قرار بود با هیلی کوپتر از مرز نهبندان بازرسی داشته باشد، برایشان مراسم نظامی تدارک دیده بودیم. هلی کوپتر رسید؛ نیرو های نظامی همه به خط بودند؛ رفتم تا ایشان را از پای هلی کوپتر همراهی کنم، گرد و غبار که خوابید، دنبال حاج قاسم گشتم؛ اما هرچقدر هم منتظر شدم، فرمانده را ندیدم.

حاج قاسم از گرد و خاک هلی کوپتر استفاده و آن محیط را ترک کرده بود. ما ایشان را در آشپزخانه یافتیم؛ حاج قاسم با کُتی رو دست مشغول صحبت با مسئول آشپزخانه بودند؛ تعجب کردم که چرا سردار اینجاست؟! گفتم نیروهای نظامی در انتظارند تا برای شما احترام نظامی اجرا کنند؛ اما ایشان گفتند: «من عمدا به اینجا آمدم. دوست ندارم که بچه ها را یک ساعت معطل من کنید تا تشریفات قائل شوید؛ من میخوام با سربازانم راحت باشم».

وی در ادامه سخنانش گفت: سپهبد حاج قاسم سلیمانی علاقه ای خاص به من داشتند و به جای احوال پرسی مقتدرانه، همواره با من کُشتی دوستانه و خیلی خودمانی داشتند؛ این مهربانی از سرِ خاکی بودن ایشان بود، ایشان در اوج اقتدار مغرور نبودند؛ حتی غذای حاج قاسم همیشه باید همان غذای سرباز می بود؛ روی زمین کنار سربازان روی خاک می نشست و می گفت: ما از خاکیم...