«اسماعیل یوسفی» در گفتگو با خبرنگار شبستان همدان گفت: همدان از سال 94 جزء شهرهای بافت تاریخی مصوب شده است، بدین منظور که یک محدوده از شهر جزء محدوده بافت تاریخی مصوب شده است، مع الوصف بافت تاریخی مصوب باید ضابطه خودش را داشته باش اما تا بحال ضوابطی در این مورد تعیین نشده است، چون شهرداری مجری طرح است و ضوابط باید توسط میراث فرهنگی و ارگان های مرتبط تهیه می‌شد و در مراجع ذی‌صلاح از جمله شورای معماری و شهرسازی و کمیسیون های ماده پنج مصوب می‌گردید و این اتفاق نیفتاده است و تا امروز ضوابط مصوبی در دست نیست.
مدیر مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی معاونت شهرسازی و معماری شهرداری همدان افزود: رویکرد میراث فرهنگی این است که ضوابط به صورت موردی استخراج شود این خلأیی است که وجود دارد و نکته دیگر در رابطه با حفظ بافت تاریخی این است که حفظ بافت تاریخی شهر فقط ارتفاع نیست، بنابراین برای حفظ بافت تاریخی باید رویکردهای متنوعی داشته باشیم، باید در نظر داشته باشیم که لازم است در یک جا از شهر باید ارتفاع کم شود و جای دیگر با نماسازی و الگوهای معماری یا با فضاسازی شهری با مبلمان شهری بتوان بافت تاریخی شهر را حفظ کرد نتیجه اینکه حفظ بافت تاریخی فقط ارتفاع نیست قبول داریم یک جاهایی باید ارتفاع کم شود. اما بهرحال در بافت تاریخی با مالکیت خصوصی مواجه هستیم و نمی‌توان به بهانه و با رویکردحفظ بافت تاریخی مالک را از حق قانونی محروم کرد، در این حوزه بایستی به یک نوع تعادل برسیم.
وی تصریح کرد: در کشورهای دیگر برای حفظ بافت تاریخی فقط کاهش ارتفاع مد نظر نیست، گاهی مشاهده می‌شود که در جایی در کنار بافت تاریخی ساختمانی با ارتفاع زیاد ساخته شده ولی آنقدر با بافت تاریخی همسان ویکدست و یکنواخت است که ارتفاع محسوس نیست و در واقع آن تعلق خاطر و هویت اصلی تاریخی را حفظ کرده است.
مناسب سازی‌ها فضای شهری جزء التزامات است
این مقام مسوول در جواب سوالی در رابطه با فضای شهری و مناسب سازی آن برای معلولین اظهار داشت: مناسب سازی تک تک فضاهای شهر چه بیرونی و چه درونی سال‌هاست که در قانون بدان پرداخته شده است و مناسب سازی‌ها به نوعی جزء التزامات است، پیاده‌روها حتما بایستی مسیر ویژه عبور معلولین را داشته باشد که شهرداری در پروژه‌های مرتبط با خود این اقدامات را انجام داده است، تمام پیاده‌روسازی‌ها در سالیان گذشته بر لزوم مناسب سازی‌ها دلالت داشته و جزء التزامات محسوب می‌شود. همچنین ورودی ساختمان‌های عمومی ملزم به داشتن رمپ هستند تا دسترسی معلولین مناسب‌تر باشد. رویکرد دیگری هم اخیرا اضافه شده است و آن بحث کودکان است که در کنار مناسب‌سازی‌هایی که برای معلولین و کم تحرکان جسمی انجام گرفته است، کودکان هم بتوانند از عناصر فضای شهری به نحو مطلوب استفاده نمایند. طراحی پارک‌ها و فضاهای تفریحی مناسب با کودکان باشد و همچنین سعی برآن است که مناسب سازی‌ها طوری طراحی شود که برای کودکان ایمن باشد و در این زمینه هم فضاهای خلاقیت و مهارت برای کودکان ایجاد شود مثل فضاهای بازی، فضای قصه‌گویی و در این راستا سعی بر این است که کودکان را از بازی‌های صرف به بازی‌های مهارتی پیش ببریم و نیز در طراحی پارک‌ها سعی شده که اختلاف ارتفاع و سقوط وجود نداشته باشد یا به حداقل برسد، بنابراین کودکان نیازهای ویژه‌ای دارند به همین منظور در اکثر پارک‌های شهر باید فضایی ایجاد شود که همه کودکان از یک سرویس بهداشتی مختص به خود استفاده کنند و طبق این ضرورت‌ها خانه‌های بازی مادر و کودک طراحی و اجرا می‌شود، اقدامی که شهرداری در سال‌های اخیر انجام داده است که زمین‌های بازی و وسایل بازی در پارک‌ها را مناسب‌سازی و استاندارد سازی نموده است.
مدیریت پس از اجرای پروژه مهمتر از خود پروژه‌هاست
یوسفی در رابطه با بحث پیاده‌راه‌سازی اکباتان ابراز داشت: طرح پیاده‌راه‌سازی و ماهیت آن اقدام بسیار خوبی بود و شکی نیست که فضای موجود از فضای قبلی مطلوبتر است، هم از نظر زیباسازی و هم احساس امنیت و آرامش و نیز بخاطر موقعیت و ماهیتی که دارد و اینکه وصل می‌شود به بازار و ورودی‌های بازار و در کل اتفاقات اقتصادی که در آن رخ می‌دهد پروژه موفقی است و نباید از پیاده‌راه، به عنوان پروژه ناموفق یاد کرد، اما مطلبی که در اینجا حائز اهمیت است و می‌بایست بدان پرداخته شود، مدیریت و نحوه مدیریت پروژه‌هاست، که باید در مورد آن تدابیری اندیشیده شودکه عملکرد مطلوب‌تری بدنبال داشته باشد. بنابراین مدیریت پس از اجرای پروژه‌ها بسی مهمتر از خود پروژه است وگرنه که پروژه، پروژه ناموفق نیست، اینکه در حال حاضر حس می شودکه عملکرد مطلوبی در مقایسه با پیاده‌راه بوعلی ندارد بخاطر این است که یک سری پیوست‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی باید در کنارش ایجاد شود که این اتفاقات هنوز نیفتاده است.
نظر شما