به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان، شیوع ویروس کرونا سبک زندگی ها را تغییر داد. غم ها، استرس و اضطراب ها بر روی هم انباشت شدند. مردم به اجبار از هم دور شدند، دورهمی ها کاهش یافت وشکل برگزاری مناسبت ها و آیین ها هم تغییر یافت. حال این دوران کرونا هم می گذرد و در نهایت وارد دوران پسا کرونا می شویم ولی باید در آن هنگام چه بسترهایی باید آماده باشد که مردم از این انباشت ها نجات یابند؟
در این ارتباط با «جعفربای» جامعه شناس به گفتگو پرداختیم که در زیر می خوانید:
جامعه پساکرونا وارث چه چیزهای خواهد بود؟
آثار و عوارض این سبک و سیاق مدل زندگی نوین که ارمغان کرونا در جامعه بوده، باقی می ماند و برای مدت ها جامعه میراث دار ویژگی های زندگی دوران کرونایی خواهد بود. این یک امر طبیعی است که شاهد ویژگی های متفاوت از زندگی کرونایی باشیم. تغییرات در آداب و رسوم، تغییرات در ارتباط بین فردی، خانوادگی و بین خویشاوندی، اقوام و بستگان به وجود می آید، بنابراین دوره گذاری را خواهیم داشت.
در پسا کرونا شاهد چه چیزهایی خواهیم بود و باید چه کرد؟
با عبور از کرونا باید به دوره پیش از کرونا بازگردیم که البته این امر زمان می برد و به فوریت انجام نمی شود، همچنین دستخوش تغییرات جدید می شود. بازگشت چنان موفقیت آمیز و بدون هیچ کم و کاستی به دوران پیش از کرونا نخواهد بود که تاثیر تغییرات فرهنگی عصر کرونا بوده است.
ما شاهد یک نوع کاهش چشمگیر در رفت و آمد پسا کرونایی خواهیم بود البته یک پیش بینی دیگر دارم چون ما جامعه ای هستیم که افراط و تفریط نیز داریم ممکن است اگر عمر دوران کرونا کوتاه باشد، یعنی تغییرات نهادینه نشده باشند ما دچار یک رفت و آمد اغراق آمیز و افراطی شویم و امکان دارد دید و بازدیدهای زیادی را با هدف جبران دوران کرونا داشته باشیم.
پسا کرونا عصر غیبت کثیری از افراد جامعه خواهد بود. هر خانواده عزادار نزدیکان خود شده است و یک غایبی در خانواده خواهد داشت و چون نتوانستند در دوران کرونا مناسک و آیین تشییع و عزاداری را به جا آورند، امکان دارد دوباره به برگزاری مراسمات عزاداری بپردازند.
جا دارد مسئولان و اهالی رسانه ها با تولید محتوای غنی غم فقدان ناشی از غم نزدیکان را فراهم کنند و اجازه ندهند جامعه به دنبال برگزاری مناسک باشند. چون موج غمناکی در کشور حاکم می شود که یادآور گذشته است و این دمل چرکین که در دوران کرونا اجازه فریاد نداشت اکنون بسترهایی برای آن هم فراهم می شود.
اما نمی توان به مردم گفت مراسمات را برگزار نکنند چه باید کرد مردم خود به سمت غم نروند؟
نمی توان گفت مراسم ها را برگزار نکنند اما باید غم دوران کرونا را با انجام مراسمات شادی و محتواهای غنی و سرگرم کننده به معنای واقعی در جامعه جبران کرد والبته به مسایل شادی و نشاط سطحی نگاه نکنیم چون مردم در آن زمان برای ازکمرنگ شدن استرس، اضطراب و غم نیاز به شادی واقعی دارند.
خیلی از مردم در پسا کرونا به دنبال تداعی غم دوران کرونا خواهند بود و موج غم جدیدی به جامعه تحمیل می شود که به یادآوری غم های گذشته است که زیبنده جامعه نخواهد بود.
در این بین رسالت برنامه سازان، هنرمندان و مسئولان و رسانه ها در جامعه چیست؟
رسالت برنامه سازان و هنرمندان در پسا کرونا سنگین می شود. باید مراقب باشیم تا انقطاع فرهنگی ایجاد نشود و فرهنگ گذشته بی کم و کاست احیا شود که این مستلزم زحمات هنرمندان، اندیشمندان، متفکران و برنامه سازان است. اصحاب اهل قلم باید به بازگشت پیش از کرونا به مردم کمک کنند تا جامعه یادآور غصه نباشد. حواس جامعه را باید به سمت نشاط و شادمانی پرت کنیم که جبران غم، غصه و تنهایی باشد.
می توانیم در پسا کرونا فردگرایی و فردمداری را نیز کاهش دهیم و به دنبال جبران ارتباطات بین فردی در جامعه و خانواده باشیم و گفت و گوهای خانوادگی و دورهمی ها احیا شود و اصحاب رسانه به خوبی باید غباری که بر روی آیین و آداب است را غبارزدایی کنند.
حرف پایانی؟
امیدوارم با بهار طبیعت، بهار زندگی پسا کرونایی آغاز و مردم بتوانند سال نو را با شروع پسا کرونا جشن بگیرند.
نظر شما