به گزارش خبرگزاری شبستان از همدان: آستان مقدس «شاهزاده حسین(ع)» که دربین مردم همدان به «شازده‌حسین» هم معروف است درست در چند قدمی میدان مرکزی شهر و پشت ساختمان بانک ملی قرار دارد؛ جایی که مردم هر روز در گذر از فضای آن برای رسیدن به سبزه میدان(بازار میوه تره و بار شهر) سلام و عرض اراداتی هم به مرقد شازده حسین(ع) دارند.
حسین بن علی النقی (ع)، عموی بزرگوار حضرت ولی‌عصر (عج) معروف به شاهزاده حسین (ع) از امامزاده‌های شاخص کشور به شمار می‌رود و تنها امامزاده شهر همدان است که نسب وی بدون واسطه به یکی از امامان معصوم یعنی حضرت امام هادی (ع) می‌رسد.
ساختمان بنای امامزاده که یکی از زیارتگاه‌های اصلی شهر همدان به شمار می‌آید از بناهای دوره صفویه است که در دوره قاجار نیز برخی تغییرات در آن صورت گرفته است.
از ورودی کوچه کاه فروشان همدان که پای به مسیر درگاه صحن و مرقد مطهر آستان مقدس شازده حسین(ع) می‌گذارید در ورودی بقعه عبارتی همچون «السلام علیک یابن ائمة الهدی ـ السلام علیک یابن زمزم و صفا ـ السلام علیک یابن امیرالمؤمنین علی المرتضی ـ السلام علیک یا حسین بن علی النقی» را خواهید خواند که وابستگی مدفون بقعه را به ائمه اثبات می‌کند. همچنین عندلیب‌زاده محقق درنوشته‌های خود مدفون این بقعه هم آورده است؛ شخص مدفون در این بقعه، حسین بن علی النقی (علیه السلام) فرزند بدون واسطه امام علی النقی (ع) است.
این آستان مقدس در حال حاضر بیش از ۱۳۰۰ مترمربع وسعت دارد و با معماری شکیل، امکانات ویژه‌ای در آن تعبیه‌شده است؛ اما آنچه در این گزارش مدنظر است اینکه متأسفانه به دلیل شرایط حاکم بر کشور در نظام ستم‌شاهی بخشی از املاک موقوفه امامزاده حسین (ع) به تصرف غیر درآمده به‌طوری‌که بخشی از حیاط این امامزاده در اختیار بانک ملی قرارگرفته و همین امر بارگاه امامزاده را محاصره کرده است.
از در ورودی بقعه شاهزاده حسین(ع) که پای به درون حیاط می‌گذارید گنبد تمام آجری شاهزاده حسین (ع) پیش روی دیدگانتان خودنمایی می‌کند ساختار معماری متعلق به دوران حکومت صفویان و قاجاری هاست. آستان مقدس شاهزاده حسین(ع) همدان در حدود ۱۳۰۰ مترمربع وسعت دارد که اجزایی مانند ایوان ورودی، شبستان پیشین، اتاق مقبره و سردابی با عمق ۳ متری را شامل می‌شود. قبل از گذر از حیاط و رسیدن به درون صحن آستان مقدس امامزاده شاهزاده حسین (ع) درخت کهنسال توت سفیدی را می‌بینید که اثباتی بر سبزی شهر همدان درگذشته های نه چندان دور و شاخص و ویژگی مردم طبیعت دوست همدان برای حفظ سرسبزی و طبیعت همدان بوده است که هر کجا دستشان می‌رسیده نهالی بر زمین نشانده اند تا کرم و رحمت خداوندی را از مظهر سخاوت زمین پیش روی مردم قرار دهند.
ورودی حرم و داخل بقعه نخست ایوانی است بلند و زیبا با کاشی های رنگین که بدنه و طاق را پوشش داده است. در میانه کاشی کاریها آیات قرآن به خط زیبای نستعلیق در ردیفهای منظم به چشم می خورد آینه کاری های مجلل و بزرگی قرار دارد که پس از عبور از آن به شبستان حرم وارد می شویم. دیواره های رواق آینه کاری است که با آیات قرآن مجید با خط نستعلیق زینت بخش آینه کاریها می باشد.
ضریح فلزی بزرگ نقره کوب در میانه حرم به شکل مکعب می باشد کف شبستان تا شروع آینه کاری ها با سنگ مرمر کرم پوشیده شده اند.
درخت توت کهنسال شاهزاده حسین (ع) همدان همچنان به سایه‌گستری خود بر زائران حرم ادامه می‌دهد. با گذر از در بخش غربی صحن اتاق حجره‌های قرار دارد که در گذشته برای اسکان موقت اهل دل و مریدان مذهبی بقعه کاربرد داشته و اکنون به فضایی برای ترویج و نشر فرهنگ قرآنی تبدیل شده است. همچنین در این بقعه؛ ۲ تن از شعرای نام آور همدان در بخش شمالی صحن به نام های علی محمد آزاد همدانی و غمام همدانی دفن هستند که نشان از ارادت اهل فرهنگ همدان به ائمه دارد.
در درون بقعه ایوانی با ارتفاع زیاد و کاشکاری شده پیش روی چشمان جهان آفرین‌تان جلوه گری می کند که نشاندهنده عظمت هنر ایرانی- اسلامی و توانای هنرمندی هنرمندان خلاق مردم ایران زمین است که با هنر اسیلمی و کاشی به رنگ فیروزه باغی از گل بر دیواره بقعه به همراه سوره‌های از قرآن نقش آذین کردند. همچنین در این کاشکاری نقش آذین نام مدفون بقعه یعنی حضرت حسین بن علی النقی شاهزاده حسین آمده است.
ساختمان بنای امامزاده را از بناهای دوره صفویه دانسته اند. البته در دوره قاجار نیز برخی تغییرات در آن صورت گرفته است.معمّرین قدمت نخستین بنای این زیارتگاه را پیش از دوره ایلخانیان دانسته اند و تاریخ نگاران نیز به این معتقد هستند و آن را در دوره هلاکوخان (654-663 ه ق) می دانند. بماند که سند و مدرکی معتبری در جایی نیامده است.
گزارش: سمیرا قادری
نظر شما