به گزارش خبرگزاری شبستان از همدان: همدان آثار طبیعی و تاریخی بینظیری دارد که شهری متفاوت را رقم زده اند. در میان آثار طبیعی بیشمار همدان به سراغ آبشار زیبای این شهر می رویم: آبشار گنجنامه. این آبشار با طبیعت بکر و چشم اندازهای زیبایش جایی عالی برای بودن در میان طبیعت است برای همین هم هر روز گردشگران زیادی را در اطراف این آبشار می بینید که خود را به اینجا رسانده اید تا گوشه ای از زیبایی های طبیعی را به چشم ببینند.
به ۵ کیلومتری غرب شهر همدان که بروید جایی در میان دامنه های کوه الوند آبشاری زیبا و بلند را میبینید که جذابیت خاصی به مناظر اطرافش داده است. ارتفاع این آبشار ۱۲ متر است و از آن آبشارهای فصلی نیست که فقط در هنگام پر آب بودن رودخانه ها آب های خروشان از آن سرازیر شود بلکه آب آن دائمی است و حتی در زمستان ها هم زیبایی اش را حفظ می کند البته گاهی در زمستان های یخبدان، آب این آبشار هم از سوز سرما در امان نمی ماند و یخ می زند. در فصل سرما شکل گرفتن قندیل های یخی در اطراف این آبشار یخ نوردان و طبیعت گردان زیادی را به اینجا می کشاند تا از این همه زیبایی استفاده کنند.
صخره های اطراف آبشار به گونه ای است که صخره نوردان از این فرصت استفاده می کنند و برای فعالیتهای مهیج به اینجا می آیند. این صخره ها در زمستان یخ نوردی و در تابستان ها صخره نوری مفرحی را برای ورزشکارن فراهم می کند. آبشار در منطقه ای تفریحی قرار دارد و امکانات خوبی را برای گذراندن یک روز خاطره انگیز در اختیار گردشگران می گذارد. به همه ی این ها اضافه کنید پارکی بزرگ را در نزدیکی آبشار که می توانید بعد از دیدن از آبشار به آنجا بروید و گوشه های دیگری از طبیعت زیبای همدان را هم ببینید.
اگر فصل بهار را برای بازدید از این آبشار انتخاب کنید در پشت آبشار دشتی پر از گل های رنگارنگ را در دامنه ی کوه الوند می بینید، دشتی که بهانه ای می شود برای طبیعت دوستان تا هر جور شده در بهار خود را به اینجا برسانند. پاییز رنگارنگ و تابستان سرسبز هم به مناظر اطراف آبشار چهره ای دیگر می دهد و طبیعت دوستان را وادار می کند تا هر چند ماه یکبار به اینجا بیایند.
آبشارگنجنامه و درههای سرسبز عباسآباد، تاریکدره و کیوارستان دیده میشود. تاریکدره نیز به دو شاخه تقسیم میگردد: در شاخه شرقی آن، تاسیسات پیست اسکی تاریکدره احداث شده است و در ضلع غربی تاریکدره، در خط الراس گردنه (گدوک)، جاده ماشین رو جدید با راه کاروان رو قدیمی یکی میشود.
این دره عصر هخامنشیان، شروع جاده هگمتانه – استخر، معروف به “ جاده شاهی“ بوده، که هگمتانه را از طریق پیچ و خمهای تاریکدره، گدوک (دره)، وردآورد علیا، شهرستانه، اشتران به تویسرکان، نهاوند، کرمانشاه، لرستان، تخت جمشید و فارس مرتبط میساخته است.
این راه، همچنین یکی از راههای ارتباطی همدان به غرب و جنوب کشور(و میانرودان) یا بینالنهرین(عراق امروزی) بوده است.
در پشت آبشار دشتی زيبا و پرگل در دامنهی کوه الوند گسترده شده است که به ميدان ميشان معروف است. اين دشت زيبا در فصل بهار ميعادگاه علاقهمندان به کوه و طبيعت، گروههای مختلف کوهنوردی و دانشجويان علاقهمند است.
اینجا به غیر از اینکه یک جاذبه ی طبیعی است یک جور جاذبه ی تاریخی هم به حساب می آید چون در زمان هخامنشیان که آب را مقدس می دانستند در اطراف این آبشار کتیبه هایی را حجاری کرده اند که بعد از گذشت هزاران سال از آثار تاریخی این محل شده اند. این کتیبه ها از دوران داریوش و خشایار شاه به جای مانده اند تا کاروانیانی که از کنار این آب رد می شدند آن ها را بخوانند و تاریخ و پادشاهان خود را بهتر بشناسند.
این کتیبهها هر کدام در سه ستون بیست خطی به زبانهای پارسی باستان، عیلامی و بابلی نو، نوشته شدهاند. در سمت چپ هر دو لوح، متن پارسی باستان به پهنایی معادل ۱۱۵ سانتیمتر، وسط آنها متن عیلامی و در سمت راست، متن بابلی نو، حک شده است.
از قدیمالایام، اسامی متفاوتی داشتهاند. ابن فقیه همدانی، در سال ۲۹۰ هجری، در کتاب اخبار البلدان از این کتیبهها با عنوان تب تابر یاد کرده است. تا قرن ششم هجری، این کتیبهها نامهای گوناگونی از جمله سنگنبشته، نبشت خدایان، دادمهان یا دادبهان، تنبابر، ینبابر، ببنایه، کتیبههای الوند، جنگنامه و گنجنامه داشتهاند. دو نام «جنگنامه» و «گنجنامه» در قرنهای اخیر مصطلح شدهاند. دکتر محمد معین، آن را به صورت اسم مرکب «بنیاد هرمز دادمهان» نیز نامیده است.
دربارهی علت نامگذاری این کتیبهها میتوان گفت که گنجنامه در زبان فارسی به معنای حکایاتی از گنج است و عامهی مردم تصور میکردند که این کتیبهها راز گنجی پنهان را بازگو میکنند. اسم جنگنامه هم به نظر میرسد که تحت تاثیر جنگاوری پادشاهان گذشته روی این کتیبهها گذاشته شده و یا به مرور در زبان عامه، واژهی جنگ جای گنج را گرفته است.
گزارش: سمیرا قادری
نظر شما