مولودی که در روز ۲۰ جمادی الثانی سال پنجم بعثت دیده به جهان گشود، نامش را در «فاطمه» گذاشتند، ایشان از همان ابتدای کودکی در دامن پر مهر حضرت رسول (ص) و مادرشان خدیجه کبری (س) بزرگ شد.
ایشان یکی از پنج نفری است که در تشیع به «پنج تن آل عبا» مشهور هستند، به این افراد «اصحاب کساء» هم می گویند و حدیث مشهور «کساء» به نقل از این بانوی بزرگ ۲ جهان به ما رسیده است.
پیامبر اسلام (ص) فرزندان زیادی داشتند که نمونه آن «عبدالله» بود که در کودکی دارفانی را وداع گفت، و تنها فرزند باقیمانده ایشان، «فاطمه» بود، از این رو دشمنان اسلام، ایشان را «ابتر (دم بریده)» می خواندند که در همین رابطه سوره «کوثر» در شان حضرت زهرا (س) و ابتر نبودن پیامبر (ص) نازل شد، این سوره به کوتاه ترین سوره قرآن کریم مشهور است، آیه «تطهیر»، آیه «مودت» و آیه «اطعام» و احادیثی چون حدیث «بَضعه» در شان و فضیلت فاطمه نازل و نقل شده اند.
ایشان همسر وصی، پسر عمو و نخستین امام شیعیان جهان، حضرت امیرالمومنین علی (ع) بودند که از زندگی مشترک آنان امامان حسن و حسین (ع) بدنیا آمدند و نسل ائمه دیگر هم از فرزندان امام حسین (ع) بودند، حضرات پیامبر (ص)، امیرالمومنین (ع)، حضرت زهرا (س)، امام حسن مجتبی (ع) و امام حسین (ع)، پنج نفری هستند که به «پنج تن آل عبا» مشهورند و در واقعه «مباهله» هم همین پنج تن آل عبا به مقابله با مسیحیان نجران رفتند که باعث شد تا آنان به حقانیت این خاندان پی ببرند.
حضرت فاطمه (س)، مادر حضرات زینب و ام کلثوم (س) بودند، «زهرا»، «بتول»، «راضیه»، «مرضیه»، «سیده نسا العالمین» و «محدثه» از القاب این بانوی بزرگ جهانیان است که بر اساس روایات اسلامی پیامبر (ص)، ایشان، را برترین زن در ۲ عالم معرفی کرده و خشم و خشنودی ایشان را خشم و خشنودی خداوند دانستند.
بر اساس روایات تاریخی، ایشان خواستگاران زیادی داشتند اما در سال دوم هجرت با امام امیرالمومنین (ع)، ازدواج کردند و در همان شب ازدواج هم لباس نوی عروسی خود را به مسکین بخشیدند، از سیره زندگی ایشان آمده است که ایشان «دعا را ابتدا برای همسایه سپس برای اهل خانه» مقدم می دانستند و در روایتی از ایشان عنوان شده است «جهاد زن، خوب همسرداری کردن است»، در برخی روایات آمده است که پیامبر (ص) در لحظات پایانی عمر شریف خویش، به ایشان فرمودند: «فاطمه تو از همه زودتر به من خواهی پیوست».
پس از شهادت پیامبر (ص)، حضرت فاطمه (س) در ماجرای «سقیفه» ضمن مخالفت با اقدام این شورا، خلافت، خلیفه اول را غصبی خوانده بودند، اتفاقی که باعث شد برخی افراد تندرو به خانه امیرالمومنین علی (ع) حمله ور شده، ضمن آتش کشیدن در خانه ایشان، باعث مضروب شدن حضرت فاطمه (س) شوند که این مضروب شدن باعث شد تا فرزندی که باردار بودند که «محسن» نام داشت، سقط شود و ایشان به بستر بیماری بیفتند، پس از آن در سوم جمادی الثانی سال یازدهم هجری، در مدینه به شهادت رسیدند، ولایت مداری حضرت فاطمه (س) زبانزد همگان است و ایشان جان خود را فدای ولایت و امام زمان خویش، حضرت امیرالمومنین (ع)، کردند و به شهادت رسیدند و اولین شهیده راه ولایت شدند.
شبانه بر پیکر مبارک ایشان، بنا به وصیت خودشان بدون حضور افرادی که از آنان ناراحت بود، نماز خوانده و پیکر مطهر دفن شد، گفته می شود، در شب دفن حضرت زهرا (س)، امیرالمومنین (ع)، چند قبر دیگر هم کندند تا قبر واقعی برای دشمنان مشخص نشود، افراد تندروی آن زمان هم پس از اطلاع از شهادت حضرت زهرا (س)، سعی کردند نبش قبر کرده و بر پیکر ایشان نماز اقامه کنند، اما با برخورد جدی و قهرآمیز حضرت علی (ع) مواجه شده و از این کار پشیمان شدند، از این رو تاکنون قبر ایشان همچنان مخفی است و به یاری خداوند در زمان ظهور حضرت مهدی (عج)، قبر ایشان هم مشخص می شود و امام عصر (عج) انتقام خون مادرشان را خواهند گرفت.
تسبیحات حضرت زهرا (س)، «مصحف فاطمه» و «خطبه فدکیه» بخشی از میراث معنوی ایشان است، مصحف فاطمه (س) کتابی است شامل سخنانی که فرشته الهی به او الهام کرده و امام علی (ع) آنها را کتابت کرده اند، این صحیفه بنابر روایات، در دست ائمه اطهار (ع) بوده و هم اکنون هم در اختیار امام زمان (عج) است.
شیعیان، حضرت فاطمه (س) را الگوی خود میدانند و در سالروز شهادت وی که به ایام فاطمیه مشهور است، عزاداری می کنند، در ایران سالروز ولادت حضرت فاطمه (س) در روز ۲۰ جمادی الثانی، روز زن و مادر نامگذاری شده و نام فاطمه و زهرا جزء بیشترین نام های دختران در ایران محسوب می شود، ایرانیان، مردم استان فارس و شیراز ارادت خاصی به این بانوی بزرگ دارند و برای عرض ارادت به ایشان، مساجدی به نام این عزیز دل حضرت رسول (ص)، ساخته و نام گذاری کرده اند، در این رابطه رئیس مرکز رسیدگی به امور مساجد فارس می گوید: در کل استان فارس ۵۹ مسجد به نام و یا القاب مبارک حضرت فاطمه زهرا (س) مزین شده است که از این میان ۱۵ مسجد در شهر شیراز به عنوان سومین حرم اهل بیت (ع) قرار دارد.
حجت الاسلام «یوسف سلمان زاده» می افزاید: حقیقت وجود حضرت زهرا (س) بسیار ژرف است و امام حسن عسکری (ع) در مورد این بانوی بزرگ می فرمایند «مادر ما فاطمه زهرا (س) بر ائمه حجت و الگوست، همانگونه که ما (ائمه) بر مردم حجت و الگو هستیم»، از این رو زندگی ایشان باید برای ما نیز باید الگو باشد، در زندگی کوتاه و سراسر نور این بانوی بزرگ، صفت بندگی خدا کردن در زندگی بارز است و خدا محوری ر راس زندگی حضرت زهرا (س) است و امام حسن مجتبی (ع) می فرمایند «مادرمان آنقدر به نماز ایستاده بود که پاهایشان متورم شده بود، وجه تسمیه برای مادرمان فاطمه (س) این است که نوری از محراب ایشان ساتع می شد که همگی متوجه می شدند این بانوی گرامی در حال عبادت است».
وی می گوید: از شاخص های زندگی حضرت فاطمه (س)، انتخاب همسر و همسرداری بود که چون جهان بینی معنوی داشتند، امیر مومنان (ع) را در خواستگاران خود ترجیح می دهد و هرگز مرتکب سخنی و عملی نشد که موجب رنجش حضرت علی (ع) شود، حضرت فاطمه زهرا (س) در تربیت چهار فرزند خود موفق به تربیت امام مجتبی (ع) به عنوان اسوه صبر، امام حسین (ع) اسوه شجاعت، حضرت زینب (س) و ام الکلسوم (س) اسوه های مقاومت بسیار موفق عمل کرده اند.
این کارشناس مذهبی با یادآوری این مطلب که از حضرت زینب (س) که در مورد سختی های کربلا سئوال شد، اقدامات خود را درسی می داند که مادر بزرگوارش حضرت زهرا (س) به وی آموخته است که حاصل آموزش خدا محوری است، تاکید می کند: ان شالله با تاسی با این بانوی بزرگ بتوانیم زمینه سعادت دنیا و آخرت خود را فراهم کنیم.
گزارش: محسن تورع
نظر شما