به گزارش خبرگزاری شبستان، «بهرام قاسمی» در یادداشتی به مناسبت دهه فجر با عنوان «نوفل لوشاتو، نامی آشنا و ماندگار در سیر تحولات انقلاب اسلامی ایران» نوشت: قرار و سنت حسنه گردهمایی سالانه در نوفل لوشاتو در آستانه دهه فجر انقلاب اسلامی ایران چونان همیشه و همواره در همه این سالیانی که رفت با داشتن مهمانی خوش‌نشین چون کووید آنهم در اروپا و فرانسه دیگر میسر نیست. قوانین هم راه بدهند اخلاق و حرمت جان آدمی، راه را بسته می‌خواهد.
اما به نمایندگی از آن جمع مالوف و پایدار و دل‌بستگان ماندگار و به انتظار، با فراآمدن طلیعه دهه مبارک فجر به اتفاق همراهانی اندک اما نادره به کردار و همت والا در هوایی بارانی و تا حدی سرد و پرسوز راهی نوفل لوشاتو شدیم. باید دین خود را در حد بضاعت ادا می‌کردیم. شهردار جدید نوفل لوشاتو خانم الیزابت سانجیوی و معاون و چند همکار ایشان نیز آمده بودند و در انتظار دیدن ما. گپ و گفت ما سوز و بوران را ناکارا کرده بود و فرصتی شد برای قول و قرارهایی برای دیدار و ضیافتی و ارائه طرح و تلاش برای رفتن به سوی یک دیپلماسی شهری و خواهرخواندگی نوفل لوشاتو با یکی از شهرهای ایران.
حضور در محوطه اقامت حضرت امام در نوفل لوشاتو ناخواسته آدمی را به قلب تمامی تحولات و شور و حال دوران انقلاب و کلام های آتشین امام و پیام‌ها و سخن‌ها و آرمان‌ها و ایده‌هایی که باید تحقق می‌یافت، می‌کشاند. این خانه و باغ باز پر می‌شود از همه آنانی که آن روزها بودند در آمد و شد و تلاش. تصاویر همگان باز جان می‌گیرد و همه در برابرت حاضرند، گویی همین حالاست.
پاریس و بعد نوفل لوشاتو از ۱۴ مهر تا ۱۱ بهمن میزبان رهبری انقلاب است. با ورود امام به نوفل لوشاتو این دهکده آرام نشسته در کنار پاریس و جنوب ورسای ناگهان و با سرعتی رعد آسا و کم‌نظیر به قطب و قلب اخبار فراگیر جهانی و بین‌المللی تحولات ایران بدل می‌شود. نوفل لوشاتو دیگر یک شهر کوچک یا دهکده نبود و فراتر از کرملین و باکینگهام و الیزه و... خبرساز می‌نمود. فرا می‌داد و فرا می‌خواند و با تمام کوچکی خود چتری و سایه‌ای بسان آسمان بر سر همه جا و همگان بر کشیده بود. همه می‌آمدند، یکصدا، یکدل... .
از همین جاست که دیگر نوفل لوشاتو برای امام دیگر شهر و دهکده و یک نقطه خاصی از جهان نیست. نوفل لوشاتو بخشی از تاریخ تحولات جهان و بخشی از تاریخ معاصر ایران است که منشاء دگرگونی های عظیمی شده است.
میزان اقامت بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران به لحاظ کمی شاید تنها ۱۱۸ روز در این نقطه آرام از جهان باشد اما طول و عرض جغرافیایی و تاریخی و آثار کیفی ناباورانه آن به بلندای خود تاریخ و تا بیکران‌هاست.
یافته‌ها و داشته‌هایم بعد از این همه سال آن است که انتخاب فرانسه از سوی حضرت امام و مشاوران او انتخابی بسیار هوشمندانه و شجاعانه و از سر خرد و آگاهی کامل بوده است. فرانسه ده‌های ۶۰ و ۷۰ و حتی پیش و پس آن به آزادی و دموکراسی و قلب پرطنین اروپا و به سیاسی‌ترین پایتخت در جهان و مهد روشنفکری، دانش، افکار نوین، فلسفه و انقلاب شهره بود. ایرانیان از هر کجای اروپا و آمریکا به راحتی می‌توانستند به آن آمد و شد نمایند و آنقدر که لازم باشد، چه برای رسانه‌های ملی آن و یا دیگر رسانه‌های بین‌المللی امکان دسترسی به افکار و آرمان‌های مورد بیان رهبر انقلاب وجود داشت، آرمان‌ها و پیام‌هایی که به گونه‌ای جذاب و جدید، جهانی را تحت تاثیر خود داشت.
پیام رسای اصیل اسلام و حتی استقرار امام در یک پایتخت اروپایی و کشوری غیر مسلمان خود پدیده نوظهور و نوینی بود که تنها در قاموس و چهارچوب انقلاب اسلامی و رهبری امام می‌توانست توصیف و توصیه شود. ورود امام به نوفل لوشاتو موجی از خبر و حوادث انقلاب ایران را به گونه ناگهانی و یکباره و غیرقابل باور در مقابل چشم جهانیان نهاد و یکی از مهمترین موضوعات عصر خود شد. انقلاب تحولات درونی ایران را از حوزه ملی به یک مساله جهانی و بین‌المللی مبدل ساخت و راهی صد ساله را یک شبه پیمود.
نوفل لوشاتو هرچه بود و نبود حدود چهار ماه میزبان بنیان‌گذار انقلاب ایران شد و بسیاری از آرمان‌ها و آرزوها و پیام‌های انقلاب اسلامی را در آنجا به صراحت عرضه داشت و از آنجا به تمام جهان مخابره کرد. نوفل لوشاتو در سرعت بخشی به پیروزی انقلاب با هزینه‌های بسیار کمتر از هر آنچه که باور می‌شد نامی ماندگار و یادگار انقلاب و امامِ آن شد.
نظر شما