به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، آیت‌الله «محسن مجتهد شبستری» پیش از آغاز درس خارج فقه که به صورت مجازی برای طلاب حوزه علمیه آیت‌الله ایروانی برگزار شد، گفت: پیشوایان دینی در تمام زمینه‌های اعتقادات، احکام و اخلاق حتی در مسائل عادی و عرفی برای بشر رهنمودهای فراوان دارند.
وی افزود: امیرمومنان امام علی(ع) می‌فرمایند تمام خوبی‌ها در سه خصلت نگاه، سکوت و کلام درست جمع شده است.
آیت‌الله شبستری با بیان اینکه از نظر اسلام چشم‌چرانی حرام است، عنوان کرد: نگاه بیهوده به اطراف سهو است هر نگاهی که توام با عبرت یا بی‌دلیل باشد کار اشتباهی است، خوشا به حال کسی که نگاه او نگاه عبرآمیز باشد، تاریخ پر از سرگذشت کسانی است که می‌توان از آنها عبرت گرفت، نگاه انسان به هر طرف باید درس عبرت باشد در غیراین صورت سهو و اشتباه است.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه سکوت انسان هم باید معنادار و توام با تفکر باشد، اظهار کرد: انسان وقتی ساکت است در خلقت آسمان‌ها و زمین تفکر کند که خداوند چگونه با حکمت خود آنها را خلق کرده است که به عظمت و جلال جمال پروردگار پی ببرد. تفکرات عقلی، علمی، فقهی کلامی و علومی برای انسان لازم است.
تولیت حوزه علمیه آیت‌الله ایروانی با استناد به فرمایش دیگری از امیرمومنان امام علی(ع) ابراز کرد: نیکی ها و خوبی‌ها در کلام خلاصه شده است، هر سخنی که در آن ذکر خداوند نباشد لغو است، در قرآن مجید و روایات بسیار توصیه شده است که ذکرالله را در قالب ذکر لسانی و قلبی داشته باشید.
وی با اشاره به روایتی از امام صادق(ع) در کتاب کافی، بیان کرد: حضرت می‌فرمایند من دانش را در چهار موضوع یافتم، نخستین پایه علم شناخت پروردگار متعال است که در راس کمالات قرار دارد، البته شناخت ذات ربوبی برای بشر مقدور نیست اما معرفت به صفات ثبوتیه و سلبیه یا صفات جمال و جلال پروردگار برای او قابل درک است. انسان به زمین و زمان هرکجا نگاه کند قدرت الهی و جمال و جلال الهی را می‌بیند.
آیت‌الله شبستری با بیان اینکه نخستین مرحله علم شناخت اسماء حسنی الهی است که با ادله فراوان می‌شود به ذات خداوند و الوهیت الهی پی برد، گفت: دومین مساله شناخت پروردگار در وجود انسان است، نیاز نیست که انسان سراغ آسمان‌ها و کهکشان برود همین که به وجود خود نگاه کند خواهد فهمید که خداوند چه قدرت عظیمی در خلقت او به کار برده است.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام ادامه داد: بخش دیگری از علم انسان این است که معرفت پیدا کند که خداوند از او چه خواسته است، بر همین اساس در اسلام کثرت عمل معیار نیست حسن عمل و خالص برای خداوند است. ممکن است نام انسان مسلمان باشد اما به زبان او کلامی آید که او را از دین خارج کند به عنوان مثال خمس و حجاب را زیر سوال ببرد، کسی که ضروریات دین را انکار کند کافر می‌شود.
نظر شما