حجت الاسلام سید محمدصادق ضیایی نیا، کارشناس مذهبی و استاد حوزه علمیه در گفتگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان، با اشاره به فلسفه و جایگاه ماه شعبا ن المبارک گفت: شعبان از ریشه ش ع ب به معنای گروه و جمع بزرگی است که از یک حقیقت واحد سرچشمه گرفته اند.
وی افزود: شعبان به معنای دو گروه عظیم است که از یک حقیقت منشعب شده اند. بنا بر نظر علمای اخلاق و عرفان اسلامی چه بسا دلیل نام گذاری این ماه به شعبان به دلیل الحاق دو گروهی است که با ورود در ماه رجب، ماه امیرالمومنین (ع) زنگار گناه از جسم و جان زدوده اند و در ماه شعبان، ماه نبی مکرم اسلام عباداتشان آنها را آماده ورود به ماه رمضان ماه ضیافت الهی کرده است.
حجت الاسلام ضیایی نیا عنوان کرد: رجب باب ورود به شعبان است و شعبان وادی ورود به رمضان چنانکه پیامبر فرمود انا مدینة العلم و علی باب ها .نکته بعد اینکه این سه ماه پربرکت در واقع بهار معنویت است همچنانکه طبیعت مرده در بهار طبیعت جان دوباره می گیرد نفوس و ارواح سالکین الی الله در این سه ماه جان دوباره می گیرند.
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: از قدیم الایام سالکان وادی طریق رمضان الکریم را آغاز سال معنوی خود قرار می دادند و آن را غنیمت می شمردند در روایت نبوی آمده است " اِغْتَنِمُوا بَرْدَ اَلرَّبِيعِ فَإِنَّهُ يَفْعَلُ بِأَبْدَانِكُمْ مَا يَفْعَلُ بِأَشْجَارِكُمْ" سرما و باد بهاری را مغتنم شمارید همانطور که درختان مرده را زنده می کند بدن ها شما را نیز زنده می کند.
وی افزود: جا دارد تا همه ما در بهار معنویت نفوس و جان هایمان را در برابر تلالو انوار قدسی الهی که از عرش ربوبی ساطع گشته است قرار دهیم تا جانی دوباره بگیرم و زنده شویم همچنانکه گیاهان و درختان مرده در بهار طبیعت زنده می شوند این تقارن مبارک گویا تلنگری است برای نفوس مرده و زنگار زده جامعه بشری
گفت پیغامبر ز سرمای بهار تن مپوشانید یاران زینهار
زانک با جان شما آن می‌کند کان بهاران با درختان می‌کند
نظر شما