حضرت علی اکبر الگویی برای نزدیک شدن به سیره نبوی/ جد مادری ایشان از شهدای صدر اسلام است

خبرگزاری شبستان-کرمان

بنا به نقل مشهور 11 شعبان المعظم سال 33(یا 35) هجری قمری، بیت نورانی امام حسین علیه السلام مزین به قدوم و منور به انوار سیمای نوزادی شد که بعدها شبیه ترین افراد از نظر خلقت و خلق و خوی به پیامبر اکرم است.

از آنجا که در آن دوره شرایط به گونه ای بود که کینه و عداوت ها نسبت به مولای متقیان امیرمؤمنان علی علیه السلام زیاد بود تا آنجا که حتی در منابر هم العیاذبالله آن حضرت سبّ{دشنام} می کردند و از این روز امام حسین علیه السلام فرمود«  اگه هزار تا پسر هم داشته باشم نام آنان را علی می گذارم.»  لذا این نامگذاری دلیل سیاسی هم داشت؛ برای آنکه نام علی تا همیشه تاریخ بماند.

به همین دلیل است که علی بزرگ تر(علی اکبر) علی میانه(علی اوسط(امام سجادعلیه السلام) و علی کوچک تر(علی اصغر) نامیده شد؛ به قول شاعر(برقعی): پسر به کوری چشمان فتنه کاری کرد/ پر از علی شود آغوش دشت، سرتاسر.

علی اکبر علیه السلام محبوب اهل بیت بودزیرا تداعی کننده پیامبر برای ایشان بود؛ مقام معظم رهبری در خطبه های نمازجمعه 77.2.18 در این باره چنین فرمودند«  امام حسین در دوران کودکى، محبوب پیامبر بود؛ خود او هم پیامبر را بى‌نهایت دوست مى‌داشت. حضرت شش، هفت ساله بود که پیامبر از دنیا رفت. چهره پیامبر، به صورت خاطره بى‌زوالى در ذهن امام حسین مانده است و عشق به پیامبر در دل او هست. بعد خداى متعال، على‌اکبر را به امام حسین مى‌دهد. وقتى این جوان کمى بزرگ مى‌شود، یا به حدّ بلوغ مى‌رسد، حضرت مى‌بیند که چهره، درست چهره پیامبر است؛ همان قیافه‌اى که این قدر به او علاقه داشت و این قدر عاشق او بود، حالا این به جدّ خودش شبیه شده است. حرف مى‌زند، صدا شبیه صداى پیامبر است. حرف زدن، شبیه حرف زدن پیامبر است. اخلاق، شبیه اخلاق پیامبر است؛ همان بزرگوارى، همان کرم و همان شرف. بعد این‌گونه مى‌فرماید: «کنّا اذا اشتقنا الى نبیّک نظرنا الیه»؛ هر وقت که دلمان براى پیامبر تنگ مى‌شد، به این جوان نگاه مى‌کردیم»

جد پدری حضرت علی اکبر مشخص است و آن رسول الله است اما درباره جد مادری: لیلا یا لیلی مادر حضرت علی اکبر، دختر ابی مره بن عروه بن مسعود است.

عروه بن مسعود کیست؟ پیامبر فرمودند «شبی که معراج رفتم حضرت عیسی را دیدم، او در زمین شبیه عروه بن مسعود است»عروه بن مسعود وقتی اسلام آورد از پیامبر اجازه گرفت برای تبلیغ اسلام به طائف برود. پیامبر فرمود برایت خطر دارد و تو را می کشند پاسخ داد: من در طائف نفوذ دارم.

پیامبر اجازه داد و او رفت و شروع به تبلیغ اسلام کرد؛ روز دوم تبلیغ او را در حالی که اذان می گفت سنگسار کردند.وصیت کرد مرا نزد شهدای در رکاب پیامبر دفن کنید... که او را به مدینه اوردند و در کنار شهدا دفن کردند.

حالا این شهادت هنگام اذان عروه بن مسعود را داشته باشید...اذان گوی کاروان کربلا حجاج بن مسروق بود تا اینکه روز عاشورا قبل از ظهر حجاج شهید شد و اذان ظهر روز عاشورا قسمت حضرت علی اکبر شد که پس از آن شهید شد.

وقتی امام حسین لباس رزم به تن علی اکبر کرد و او را روانه میدان؛ آیه ۳۳ سوره آل عمران را تلاوت کردند؛ امام حسین فرمود خدایا شاهد باش شبیه ترین فرد به پیامبر را به میدان می فرستم.

آورده اند علی اکبر مانند رسول الله بخشنده بود؛ از ۱۵ سالگی مهمانسرایی در مدینه داشت که مسافران خسته را پذیرایی می کرد.

درباره حضرت علی اکبر خیلی کم مطاب بیان شده؛ در حالیکه ایشان از سرداران درجه ۱ و مدافع حرم بودند.على اكبر(ع) در واقعه عاشورا، از اركان سپاه امام(ع) به شمار مى رفت. تأكيد او بر حق مدارى و دفاع از حق تا ايثار جان، هنگام شنيدن خبر به شهادت رسيدن خود در مسير كربلا از پدر بزرگوارش، اذان گفتن براى اقامه جماعت به امامت امام حسين(ع) در جريان برخورد سپاه حُر با كاروان امام(ع)، بر عهده گرفتن مسئوليت آب رسانى به خيمه ها در شب عاشورا، شباهت به پیامبر(ص) و همچنين داوطلب شدن ايشان براى شهادت پيش از ديگر بنى هاشم، بنا بر نقل مشهور، از ويژگى هاى اين فرزند برومند سيّد الشهدا(ع) است.

امام سجاد می توانستند علی اکبر را جای دیگری دفن کنند اما به دلیل پیوستگی و ملازمت دائمی با پدر، ایشان را پایین پای پدر دفن کردند. منظور از علی بن الحسین در سلام زیارت عاشورا«...السلام علی علی بن الحسین ...» حضرت علی اکبر است زیرا این زیارت درباره واقعه عاشورا و شهدای آن است.

کتاب «پدر، عشق و پسر» اثری شیوا، جذاب و خواندنی از سید مهدی شجاعی است که در آن بخش‌هایی از زندگی حضرت علی‌اکبر به تصویر کشیده می‌شود. 

خجسته زادروز باسعادت حضرت علی اکبر علیه السلام، روز جوان نام گرفته تا جوانان با تأسی به سیره حضرت علی اکبر، رفتار و کردار خویش را به پیامبر اکرم شبیه تر و نزدیک کنند.

امام صادق علیه السلام فرمود«لَستُ اُحِبُّ أن أرَى الشَّبابَ مِنكُم إلاّ غادِيا في حالَينِ : إمّا عالِما أو مُتَعَلِّما ، فَإِن لَم يَفعَل فَرَّطَ ، فَإِن فَرَّطَ ضَيَّعَ ، وإن ضَيَّعَ أثِمَ ، وإن أثِمَ سَكَنَ النّارَ . وَالَّذي بَعَثَ مُحَمَّدا صلى الله عليه و آله بِالحَقِّ.

دوست ندارم جوانانِ شما را جز در دو حالت ببينم: دانشمند يا دانشجو . اگر [جوانى] چنين نكند، كوتاهى كرده و اگر كوتاهى كرد، تباه ساخته و اگر تباه ساخت، گناه كرده است و اگر گناه كند، سوگند به آن كه محمّد صلى‌الله‌عليه‌و‌آله را به حق برانگيخت، دوزخ نشين خواهد شد.   الأمالي للطوسي : ص ۳۰۳ ح ۶۰۴ »

منبع: تلخیص شده از منابع مختلف