به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد، حجت الاسلام «ابوالفضل ساجدی» امروز(۴ فروردین) در نشست علمي زبان دين و قرآن با بیان این که زبان دين شاخه اي از فلسفه دين بوده كه به تحليل گزاره‌هاي ديني براي كشف صفات عام و خاص آن مي‌پردازد، عنوان کرد: زبان دین در این رابطه بيشتر در جست‌وجوي ويژگي‌هايي است كه متون مقدس را از ديگر متون، و باورهاي ديني را از ساير انواع باورها و دانش‌هاي تجربي، تاريخی و فلسفي ممتاز مي‌سازد.
عضو هیئت علمی موسسه امام خمینی(ره) قم خاطر نشان کرد: همچنین بر اين اساس می توان گفت زبان قرآن نيز شاخه‌اي جديد از علوم قرآني است كه با توجه به مباحث زبان‌شناسي معاصر و با نگاهي تحليلي به ساختار قرآن، محتوا و انواع گزاره‌هاي آن، به كشف صفات عام و خاص اين گزاره‌ها مي پردازد.
وی با بیان این که نتيجه تحليل‌هاي انجام‌شده در زمينه گزاره‌هاي ديني، به نگرش‌هاي متعددي درباره زبان دين به طور عام و زبان متون مقدس از جمله قرآن به صورت خاص انجاميده، ابراز کرد: در حقیقت، زبان تمثيلي، نمادين، اسطوره‌اي،فطرت، ولايت، هدايت، نمادين، تأليفي، عرف عام و عرف خاص هريك به‌منزلة وصفي عام براي گزاره‌هاي اين متون مطرح است.
حجت الاسلام ساجدی با بیان این که این سلسله جلسات در راستای پاسخگویی به پرسش هایی در خصوص گزاره های دینی برپا شده، عنوان کرد: در این نشست ها به تفصیل به نگاه نگارنده، در خصوص آنکه زبان قرآن زبان شبكه‌اي واقع‌نما و معنادار می باشد، پرداخته شده است.
نظر شما