به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از قزوین، «سید اسماعیل قافله باشی» در نشست ادبی هفت شهر عشق که امروز (چهارشنبه 8 اردیبهشت) به صورت مجازی برگزار شد، بیان کرد: از زمانی که عرفان وارد ادبیات فارسی شد، گویی بر جسد مرده ای، روان وارد شد؛ ادبیات عرفانی که با افرادی مانند خواجه عبدالله انصاری و سنایی بزرگ وارد ادبیات ما شد، روح تازه ای بر ادبیات ما دمید و ثمره اش اشعار و کتاب های بزرگ عرفانی مولانا، سعدی و حافظ شد.
استاد زبان و ابیات فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین ادامه داد: ما ایرانی ها به ادبیات عرفانی افتخار می کنیم عرفان بخش بزرگ و مهم ادیان است، ما در ادیان فقه، اخلاق، فلسفه و حکمت و عرفان داریم و مغز دین عرفان است و این عرفان و مطالب سیر و سلوکی مانند عشق و محبت و غیره در لباس بسیار زیبای شعر و ادب فارسی ریخته شده است.
وی عنوان کرد: مولانا، حافظ، عراقی و سعدی ضمن اینکه عارف و عرفان شناس بودند و سیرو سلوک داشتند، ادیب بودند و این ادب را در بهترین حرف های عرفانی ریختند.
قافله باشی اعلام کرد: از مردم می خواهیم از ادبیات به خصوص ادبیات عرافانی نگذرند، وقتی مثنوی، حافظ، سعدی، صائب، شیخ عطار و سنایی داریم نباید یک لحظه بیکار بمانیم و یک بیت اشعار اینها تمام وجود انسان را می لرزاند.
وی با اشاره به ویژگی های عطار نیشابوی اظهار کرد: عرفان عطار در واقع دنباله عرفان سیرو سلوکی و عملی عالم اسلام و ایران است که با شخص بایزید بسطامی شروع شد، عرفان عملی بیشتر در ایران و خراسان رشد یافت و در مقابل عرفان نظری در بغداد و بصره بیشتر بود و محور و مغز عرفان عملی عشق و سرمستی است که در اشعار سعدی، عطار و مولانا می بینیم.
استاد زبان و ابیات فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین یادآور شد: عطار حدیث ، روایت و قرآن می دانست و تا حدودی به فلسفه آشنایی داشت و ادیب بود، ضمن اینکه دارو فروش بود.
وی خاطر نشان کرد: عطار بسیار بزرگ بود و آثار زیادی دارد و البته در قله اش منطق الطیر قرار دارد البته دیگر آثارش هم خواندنی است که خوب است همه افراد به مطالعه منطق الطیر بپردازند.
نظر شما