غیبت و ظهور امام زمان(عج) در کلام امیرمومنان(ع)

سال‌ها قبل از تولد حضرت مهدی عليه‌السلام امير بيان علی عليه‌السلام خبر از غيبت طولاني و حيرت‌زای آن محبوب دل‌ها داده و اين حادثه تلخ را برای همراهان و آيندگان بيان و شدت و نهايت نگرانی و ناراحتی خود را از آن بيان کرده‌اند.

به گزارش خبرنگار گروه غدیر و مهدویت خبرگزاری شبستان، به مناسبت فرا رسیدن سالروز شهادت امیرالمومنین امام علی(ع) و به منظور بررسی بر مباحث مهدوی در کلام ایشان، مروری داریم بر برخی احادیث امیر(ع) در این باره که در ادامه می آید:

 

امیرمومنان امام علی (ع) می فرمایند: «وَ لَكِنْ بَعْدَ غَيْبَةٍ وَ حَيْرَةٍ فَلا يثْبُتُ فِيهَا عَلَي دِينِهِ إِلَّا الْمُخْلِصُونَ الْمُبَاشِرُونَ لِرَوْحِ الْيَقِينِ الَّذِينَ أَخَذَ اللَّهُ عزّ و جلّ مِيثَاقَهُمْ بِوَلَايَتِنَا وَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ؛ (1) [ظهور مهدي(عج) واقع مي شود] ولكن پس از غيبت و حيرتي كه جز مخلصين كسي در آن استوار نمي ماند؛ كساني كه دارای روح يقين هستند و خداوند پيمان ولايت ما را از آنها گرفته و ايمان را در قلوبشان نگاشته و آنان را به واسطه روحي از جانب خود مؤيد داشته است».

 

و نیز از مولای متقیان است که می فرمایند: «أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ؛ (2) برترين عبادت انتظار كشيدن براي فرج [و ظهور مهدي عليه السلام] است.»

 

نقل است مردی خدمت امیرالمومنین علی (ع) آمد و عرض کرد: ای امیرالمومنین علی(ع) به ما از مهدی آل محمد(ص) خبر ده؟

حضرت(ع) فرمودند: «آنگاه که روندگان بروند، زمان ها بگذرد و مومنان کمیاب شوند و فراهم آمدگان نابود شوند در آن زمان خواهد آمد».

عرض کرد: ای امیرالمومنین او از کدام قبیله است؟

 

امام(ع) فرمودند: «از بنی هاشم است...، او هیچ هراسی ندارد...

او کارآمد و چیره دست و پیروز است، شیر دروگر دشمنان و زخم افکن و نام آور است.

او شیری از شمشیرهای خداست، سرور بخشنده است.

اندیشه او در عالی ترین جایگاه سیادت بنده آمده است و مجدد ریشه دار او را در گرانبهاترین اصالت ها جای یافته است...»

حضرت امیر(ع) مجددا به توصیف حضرت مهدی (عج) پرداختند و فرمودند: «پناه دهندگی او از همه فراگیرتر، علم او از همه فزون تر و صله رحم او از همه بهتر و بیشتر است. خدایا، ظهور او را بیرون شدن از اندوه قرار ده و به سبب او پراکندگی امت اسلام را گرد آور، پس اگر توفیق درک حضور او را یافتی و خدای سبحان خیر تو را فراهم آورد مصمم و استوار باش و از او رو برمتابان و اگر به حضور او راه یافتی از او مگذر».

 

 در اینجا حضرت(ع) با دست اشاره به سینه خود نموده و فرمودند: «آه چه شوقی به دیدار او دارم.»(3)

 

از امیرالمؤمنین علیه‌السلام در بخشى از یک حدیث طولانى چنین نقل شده است: «زمین [هیچگاه] از حجتى که به اقامه امر خدا قیام کند، خالى نیست: یا ظاهر و آشکار است و مردم او را می‌شناسند، و یا بیمناک و مخفى از دیدگان مردم است؛ تا حجت‌هاى الهى و آیات پروردگار از میان نرود».

 

خبر از غیبت امام مهدی(عج)

 

سال ها قبل از تولد حضرت مهدی عليه السلام امير بيان علی عليه السلام خبر از غيبت طولاني و حيرت زای آن محبوب د لها داده و اين حادثه تلخ را برای همراهان و آيندگان بيان نموده و شدت و نهايت نگرانی و ناراحتی خود را از آن بيان نموده است.

اصبغ بن نباته گويد: بر امير مؤمنان وارد شدم و ديدم [ناراحت و] در انديشه فرو رفته و با انگشت بر زمين خط مي كشد. گفتم: اي امير المؤمنين! چرا شما را انديشناك [و اندوهناك] مي بينم و چرا بر زمين خط مي كشيد؟ آيا به زمين و خلافت در آن رغبتي داريد؟ فرمود: «لَا وَ اللَّهِ مَا رَغِبْتُ فِيهَا وَ لَا فِي الدُّنْيَا يَوْماً قَطُّ وَ لَكِن فَكَّرْتُ فِي مَوْلُودٍ يَكُونُ مِنْ ظَهْرِي الْحَادِيَ عَشَرَ مِنْ وُلْدِي هُوَ الْمَهْدِيُّ يَمْلَؤُهَا عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً تَكُونُ لَهُ حَيْرَةٌ وَ غَيْبَةٌ يَضِلُّ فِيهَا أَقْوَامٌ وَ يَهْتَدِي فِيهَا آخَرُونَ؛ (5) نه به خدا! به زمين و دنيا هرگز رغبتي نداشته ام وليكن درباره مولودي انديشه مي كنم كه از نسل من و يازدهمين فرزند من است. او مهدي عليه السلام است كه زمين را پر از عدل و داد مي سازد، همان گونه كه پر از ظلم و جور شده باشد. او را حيرت و غيبتي است [كه مردم نسبت به او پيدا مي كنند و] اقوامي در آن گمراه مي شوند و اقوام ديگر در آن هدايت مي يابند».

اصبغ بن نباته مي گويد: «گفتم: اي امير مؤمنان! چنين چيزي واقع خواهد شد؟ فرمود: آرث، همان گونه كه او آفريده شده [داراي غيبت نيز خواهد بود] و تو را نرسد كه به اين مسئله علم پيدا كني. اي اصبغ! آنها بهترين اين امت به همراه نيكان اين عترت خواهند بود. گفتم: بعد از آن چه خواهد شد؟ فرمود: سپس خداوند هر چه بخواهد انجام مي دهد... .» (6)

 

پی نوشت ها:

1.كمال الدين، ج 1، ص 565، ح 16.

2.همان، ص 537، ح 6.

3. بحارالانوار،ج51، ص115.

4. اثبات‌الهداة، ج‏5، ص77.

5. كمال الدين، ج 1،صص 538 - 539.

6. همان، ص 539.

 

 

 

کد خبر 1053474

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha