به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، امروز شنبه ۲۵ اردیبهشت روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، بزرگترین حماسه سرای ایران است.«شاهنامه» اثر فردوسی توسی، حماسهای منظوم و یکی از بزرگترین و برجستهترین سرودههای حماسیِ جهان است که سرایش آن دستآوردِ دستکم سی سال کارِ پیوستهٔ این سخنسرای نامدار ایرانی است، فردوسی یکی از بزرگان ادبیات جهان است که آثارش در کنار آثار سعدی و حافظ و خیام به بسیاری از زبانها ترجمه و منتشر شده است و همواره برای اقوام و ملتهای دیگر حائز اهمیت است، شاهنامه اثر گذارترین دانش نامه جهانی است که تاثیری شگرفی بر ماندگاری فرهنگ ایرانی دارد با «یاسر موحدفرد»، دبیرکل بنیاد فردوسی و مدیرعامل موسسه فردوسی توسی در همین باره به گفتگو نشسته ایم که در زیر می آید:
شاهنامه فردوسی چه تاثیری بر فرهنگ ملی ما ایرانیان دارد؟
شاهنامه فردوسی، اثرگذارترین دانشنامه جهانی است که در قالب منظومه داستانی، پیشینه ۱۰ هزار ساله فرهنگ، هنر، ورزش و آیین ایرانیان را گردآوری کرده است؛ از دستاوردهای ماندگار شاهنامه حکیم فردوسی، آیین شهریاری و فرهنگ پهلوانی است. شیوه زمامداری ایرانی و روابط سازنده با دیگر کشورهای جهانی که در دانشنامه شاهنامه فردوسی بدان پرداخته شده است از رازهای ماندگاری شناسنامه حکیم فردوسی توسی است.
آیا اگر حکیم ابوالقاسم فردوسی نبود ما میراثی به عنوان فرهنگ ایرانی داشتیم؟
فرهنگ و تمدن ایرانی، چندین هزار سال در ایران که به گرانیگاه جهان مشهور بوده، رشد و نمو کرده است در دوره حکیم فردوسی توسی، تمدن ایرانی به اوج بالندگی رسیده است؛ حکیم فردوسی توسی در قامت دانشنامه نگاری، نمادهای تمدن پارسی و فرهنگ ایرانی را همراه با آموزههای اخلاقی و حکمی گردآوری کرده است و برای آنکه همه نسلهای ایرانی از آن یاد کنند داستانهای تمدن جهانی ایرانی را به گونه بسیار جذاب سروده است که به همین روی میراث گرانسنگ ایرانی شاهنامه فردوسی پس از ۱۰۱۲ سال که از سرایش آن میگذرد همچنان برترین کتاب حماسی جهان خوانده میشود.
حکیم فردوسی در زنده نگه داشتن زبان فارسی چه نقشی داشته است؟
حکیم فردوسی توسی با آشنایی ویژهای که به ریشههای زبان فارسی داشته است تلاش کرده است گنجینه واژگان پارسی با شمارگان ۸۰ هزار واژه را برای ما ایرانیان به یادگار بگذارد که میتواند سند ماندگاری برای گفتمان زبان پارسی در جای جای ایران و جهان باشد. بدین روی زنده کردن فرهنگ ایرانی و پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت پهلوانان و شهریاران از دستاوردهای ارزشمند فرهنگ و تمدن ایرانی است که در شاهنامه فردوسی بدان پرداخته شده است.
در طول تاریخ ایرانیها با حماسه سرایی فردوسی توانستند از فرهنگ ایرانی پاسداری کنند، ضرورت پاسداشت این حماسه در دنیای کنونی چیست؟
شاهنامه فردوسی بزرگترین کتاب حماسی جهانی است که افتخارآفرینی حماسی ایرانی در همه هزارهها را پاسداری کرده است؛۷۳۰ شاهنامه کهن پس از ۲۰۰ سال شاهنامه سوزی به عنوان گنجینه موزهها، دانشگاهها و آکادمیهای جهانی به شمار میرود که در دنیای کنونی بنیاد فردوسی، موسسه فردوسی توسی و پایگاه خبری شاهنامه، پرچمدار بازشناسی فرهنگ و تمدن دیرینه ایرانی است که تلاش دارد با همکاری پژوهشگران و نویسندگان و شاعران و هنرمندان و فردوسی شناسان ایران و جهان، فرهنگ ایرانی را روزآمد ساخته و در اختیار علاقهمندان از کودکان و نوجوانان تا جوانان و بزرگسالان قرار دهد. آخرین دستاوردهای این موسسهها که به نام فردوسی بدون بودجه دولتی فعالیت گستردهای داشته و دارد پس از ثبتهای جهانی هزاره پایان سرایش شاهنامه فردوسی، هنر نقالی و شاهنامه خوانی، آیینهای پهلوانی و آیین چوگان و شهر یادگیرنده مشهد در سازمان جهانی یونسکو به نام ایران راه اندازی دورههای هنرهای شاهنامهای به گونه مجازی دانشگاهی به کوشش موسسه فردوسی توسی و همکاری دانشگاه پیام نور با تایید موسسه صبا وابسته به فرهنگستان هنر است.
نظر شما