به گزارش خبرگزاری شبستان، قرآن کریم می فرماید وَابْتَغِ فِیمَآ آتَاکَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ وَلَا تَنسَ نَصِیبَکَ مِنَ الدُّنْیَا وَ أَحْسِن کَمَآ أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَیْکَ وَ لَاتَبْغِ الْفَسَادَ فِى الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لَایُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ یعنی آنکه : (اى قارون!) در آنچه خداوند به تو داده است، سراى آخرت را جستجو نما و (در عین حال) بهره ات را نیز از این دنیا فراموش مکن و همانگونه که خداوند به تو احسان کرده است، تو نیز (از این ثروت به دیگران) احسان نما و به دنبال فساد در زمین مباش که خداوند، فسادگران را دوست نمى دارد.
حضرت على (ع) در تفسیر جملهى «لاتَنسَ نصیبک من الدنیا» فرمود: «یعنى از سلامتى، قوّت، فراغت، جوانى و شادابى خود براى آخرت استفاده کن».در این آیه به چند دستور و رهنمود تربیتى اشاره شده است:الف: توجّه داشتن به آخرت، همراه با بهره مندى از دنیا.ب: احسان به دیگران با توجّه به الطاف خداوند به انسان.ج: دورى از فساد با توجّه به «اِنّ اللّه لایحبّ المفسدین».
دنیا مزرعه ى آخرت است. «وابتغ فیما اتاک اللّه الدار الآخرة» (به قارون گفته شد: از این امکانات سراى آخرت را دنبال کن.)؛ دارایى ثروتمندان، از آنِ خداست. «اتاک اللّه»؛ آخرت را باید با جدیّت دنبال نمود، هر چند دنیا را نیز نباید فراموش کرد. «ابتغ - لا تنس»؛ مال و ثروت مى تواند وسیله سعادت اُخروى گردد. «وابتغ فیما اتاک اللّه الدّار الآخرة»؛ موعظهى ثروتمندان، کار پسندیدهاى است. «وابتغ...»؛ هرکس به سهم و نصیب خود اکتفا کند وباقى را صرف آخرت نماید. «وابتغ... و لاتنس نصیبک...»؛ در موعظه، به نیازهاى طبیعى هم توجّه داشته باشیم. «لاتنس نصیبک»؛ ثروت بى حدّ، بهره مندى بىحساب رابدنبال ندارد. نصیب هرکس محدود و مشخّص است. «نصیبک»
آخرتطلبى از طریق احسان به دیگران است. «وابتغ... و اَحسن»؛براى دعوت دیگران به احسان، یادآورى احسان الهى در حقّ آنان کارساز است. «اَحسن کما اَحسن اللّه الیک»؛ سرمایه داران بى ایمان، در معرض فساد هستند. «لا تبغ الفساد» از مهم ترین پیام های این آیه است.
نظر شما