خبرگزاری شبستان- مشهد- مرضیه وحدت؛ حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی (ع) است که با چهار واسطه به آن حضرت می رسد و در طول عمر با برکت خود با چهار امام معصوم یعنی امام موسی کاظم (ع)، امام رضا (ع)، امام محمّدتقی (ع) و امام علیّ النّقی (ع) مقارن بوده است. به مناسبت سالروز وفات حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) خبرگزاری شبستان با حجت الاسلام سید مهدی واعظ موسوی کارشناس مسائل مذهبی و امور خانواده گفتگویی داشته است که در ادامه تقدیم می شود:
فضایل اخلاقی حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) را تبیین نمایید و مهمترین فضائل اخلاقی ایشان از منظر شما چیست؟
بزرگترین ویژگی اخلاقی اهل بیت (ع) و نوادگان و خاندان ایشان کرامت اخلاقی است، بحث کرامت در قران فوق العاده است، پیامبر (ص)، جبرئیل و قران به کریم معروف هستند و همچنین قلبی که این قران بر آن نازل شده، کریم است و متصل به کرامت است. کرامت واژه ای است که جایگزین ندارد و همه افرادی که محل توجه هستند از جمله معصومین و نوادگانشان همه از یک ویژگی آن هم کرامت برخوردار بودند. کرامت را این گونه تعریف کرده اند که کریم خود نمی خورد و میخوراند.
یعنی لقمه دهان خود را به دیگران می دهد. لذا اگر از شما پرسیدند بزرگترین ویژگی اخلاقی حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) چیست؟ در جواب بگویید کرامت، اینها در دنیا کریم بودند و در آخرت نیز کریم هستند و دغدغه آنها هم در این دنیا و هم در آخرت نجات مردم است، در واقع مردم خواه و نه مردم دار هستند.
سیاست پیشگان و قدرت طلبان در طول تاریخ مانند بنی عباس و بنی امیه و در عصر ما کسانی که سیاست پیشه، قدرت طلب و جاه طلب هستند مردم دار هستند و نه مردم خواه و مردم را نردبان ترقی خود می کنند و از شانه های مردم بالا می روند ولی افرادی که از اصالت و کرامت اهل بیت (ع) برخوردار هستند مردم خواه و نه مردم دار هستند و قلبشان برای مرد می تپد و این درس بزرگی برای قدرت طلبان و سیاست پیشگان است، اگر کر و کور نشده باشند و چشمهایشان ببیند و گوشهایشان بشنود، باید این را درک کنند و اگر می خواهند در مسیر اهل بیت (ع) حرکت کنند، این باید یک درس باشد.
معصومین، پیامبران، نوادگان و امام زادگان برای همه و حتی مردمی که به آنها توجه نداشتند و ولایت آنها را نپذیرفتند دلسوزی و ایثار می کردند و حتی همان نگهبان زندان که امام معصوم را زندانی کرده بود را دعا می کردند و نگاه حزبی، قبیله ای و عشیره ای نداشتند و بر اساس توجید و معرفتی که نسبت به خداوند داشتند عمل می کردند. آنها نسبت به بندگان خدا رحمان بودند.
مردم خواهی معصومین بزرگترین درس اخلاقی برای همه انسان ها در طول تاریخ است و وقتی انسان موحد و عارف بالله باشد نسبت به مردم بی تفاوت و بی مهر نیست و این بزرگترین ویژگی همه معصومین و همه نوادگانشان به ویژه حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) است.
حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) چند مرتبه اعتقادات خود را به محضر امام زمان خود بردند در این خصوص توضیح بفرمایید؟
در گذشته این مسئله رسم بود و الان نیز این رسم وجود دارد که بسیار خوب است و نباید فراموش شود. در زمان بنی عباس فتوحات و کشور گشایی زیاد بود و بعد از آن افکار وارداتی و به اصطلاح امروز هجمه های فرهنگی و مذهبی زیاد بود از این رو اعتقادات صحیح در بین اعتقادات ناصحیح گم می شد لذا برای اینکه اعتقادات صحیح از بین نرود و شخص مطمئن باشد که اعتقادات وی مورد تایید امام معصوم (ع) است، نزد امام معصوم می رفتند.
در زمان امام هادی (ع) نیز شخصیت هایی چون حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) خدمت امام هادی (ع) می رسیدند و اعتقادات خود را عرضه و تبیین می کردند که اگر اشتباهی در اعتقادات او است، امام معصوم آن را تصحیح کنند. لذا حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) این افتخار و اهتمام را داشته است که خدمت امام هادی (ع) برسد و اعتقادات خود را عرضه کند و به تعبیر من ریز و درشت باورهای دینی و مذهبی و استنباطات خود را تبیین و بیان کند و امام هادی (ع) همه را می شنوند و تصدیق می کنند.
حضرت عبدالعظیم حسنی تولد ایشان در زمان امام کاظم (ع) در سال 173 هجری قمری و وفات ایشان در زمان امام هادی (ع) بوده است. ایشان زمانی که 10 سال داشتند امام کاظم به شهادت می رسند و چون امام کاظم سالهای آخر زندگی در زندان به سر می بردند شاید آن طور که باید نتوانسته اند از حضرت بهره ای ببرند و چون امام رضا (ع) نیز به خراسان منتقل شدند لذا شاید به همین دلیل است که ما مراوده ایشان را با امام هادی (ع) را بیشتر می بینیم ولی حیات ایشان در زمان چهار امام معصوم بوده است. حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) سال 252 هجری قمری روز 15 شوال وفات می کنند.
علت مهاجرت حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) به شهر ری چه بود؟
بنی عباس ابتدا، برای اینکه بنی امیه را شکست دهند و حاکم شوند با یک چهره منافقانه در زیر پوشش اهل بیت (ع) و سادات حسنی قیام کردند تا نهضتشان پا بگیرد. وقتی که در سال 132 هجری قمری به حکومت رسیدند و پایه های حکومتشان محکم شد، سعی در از بین بردن سادات حسنی نمودند و آنها را به شهادت می رساندند. لذا حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) که از سادات حسنی است مجبور به فرار و زندگی مخفیانه شدند.
ایشان در آن شرایط بد به سمت ری آمدند و در منزل یکی از شیعیان مخفی شدند و شب و روز تحت و تعقیب بودند و گاهی مخفیانه در همین مکانی که دفن هستند، قبری بود که به زیارت این قبر می رفتند و به محل مخفیگاه خود برمی گشتند تا اینکه بیمار شدند و در سن 77 سالگی وفات کردند و شیعیان بدن ایشان را تشیع و در شهر ری به خاک سپردند.
در مورد کرامت حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) توضیح بفرمایید
بسیاری از مردم در طول تاریخ حوائج مادی و معنوی خود را با توسل به اهل بیت (ع)، امام زادگان و نوادگانشان گرفته و گره های مادی و معنوی خود را با زیارت این بزرگان باز کردند. در زیارت نامه حضرت معصومه (س) می خوانیم:« تو پیش درگاه خداوند آبرو داری و در دعای توسل نسبت به امامان معصوم می خوانیم تو در پیشگاه خداوند آبرو داری، برای ما از آن آبرو خرح کن و ما را شفاعت کن» این عین توحید است چون ما او را در درگاه خداوند واسطه قرار می دهیم تا از ناحیه خداوند به ما خیری برساند.
لذا معصومین و نوادگان و امام زادگان از جمله حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) که یک امام زاده صحیح النسب و بسیار بزرگوار است و آن تاییدیه ها از ناحیه امام هادی (ع) برای ایشان رسیده و قبر مطهر ایشان محل آمد و شد شیعیان بوده است، کرامات بسیاری از این ناحیه برای هر فردی که به زیارت آمده حاصل شده است.
بزرگان، شیفته زیارت ایشان هستند و از قبر مطهر ایشان و از توسل به ایشان بهره ها گرفتند و اگر دفتر ثبت کرامات در هر امام زاده ای باشد، شاید مثنوی هفتاد من کاغذ باشد به قدری که کرامات داشته اند.
نظر شما