به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان ،انتخابات ریاست جمهوری یکی از مهم ترین و تاثیر گذارترین اتفاقات پیش رو است و یکی از مهم ترین عوامل تاثیر گذار بر این انتخابات میزان مشارکت مردم است،گروه های مختلف جامعه می تواند بر میزان مشارکت مردم در انتخابات تاثیر بگذارند یکی از این گروه ها اهالی فرهنگ و هنر است که نقش مهمی در بالا بردن مشارکت در انتخابات دارند، ضرورت حضور اهالی فرهنگ و هنر در انتخابات ریاست جمهوری و مطالبات اهالی فرهنگ و هنر را با « یاسر موحدفرد »، نویسنده، فرهنگ‌پژوه، مدیر رسانه‌ای، دبیرکل بنیاد فردوسی به گفتگو نشسته ایم که در زیر می آید:
لزوم در نظر گرفتن جایگاه فرهنگ و هنر در انتخابات چیست؟
در تمدن ایرانی اسلامی همواره اهالی فرهنگ، هنر، ورزش و پژوهش جایگاه والایی داشته‌اند به ویژه در آیین شهریاری که آیین کشورداری ایرانیان در جهان بوده است، دسته‌های هنرمندان، پژوهشگران، اندیشمتدان، نویسندگان، پهلوانان و ورزشکاران جایگاه ارجمندی داشته‌اند؛ به همین روی دیوان سالاری و مشاوره‌های کشورداری به همین طبقه اجتماعی سپرده می‌شده است.فرهنگ و هنر زبان مشترک جهانی است و این زبان مشترک موجب گفت‌وگوی تمدن‌ها و دین‌ها شده است؛از دیرباز اهالی فرهنگ و هنر در مجلس مردمان و مجلس بزرگان (مهستان) و در وزارت فرهنگ و هنر پیشینه چندهزار ساله کشورداری داشته‌اند و در انتخاب و برگزیدن شهریار شهرها، استان‌ها و کشورهای زیر نظر ایران بزرگ نقش پایه‌ای داشته‌اند که به این روش کشورداری، آیین شهریاری گفته می‌شده است؛در روزگار کنونی اما اهالی سیاست و اقتصاد به بهانه‌های گوناگون عرصه را برای اهالی فرهنگ و هنر در حکمرانی کشوری تنگ کرده‌اند و با این ادعا که نمی‌توان با فرهنگ و ادب و هنر کشورداری کرد از گنجینه‌‌های میراث مکتوب ایرانی اسلامی کمترین بهره را برده‌اند؛یکی از آسیب‌های جدی که در زمینه همبستگی سیاست داخلی و هم‌اندیشی سیاست خارجی و ساماندهی اقتصادی در کشور به وجود آمده است، توجه نکردن به پیوست‌های فرهنگی است؛اگر در زمینه اقتصاد و سیاست به آموزه‌های حکمی، اخلاقی و فرهنگی توجه می‌شد در زمینه‌های سیاسی و اقتصادی آن‌چنان دچار مشکل‌های جدی نمی‌شدیم و با یاوری ایرانیان سراسر ایران و جهان این مشکل‌ها حل می‌شد.از دیگر سو اهالی فرهنگ و هنر با راستگویی و مردمداری و پایبندی دینی، همواره مورد اعتماد توده مردمان از دسته‌ها، تبارها و قوم‌های ایرانی بوده‌اند؛بدین منظور هر زمان که فرهنگیان و هنرمندان، مردم را ترغیب به حضور در انتخابات کنند و احیانا از گروه خاصی پشتیبانی نمایند، توده مردم ایران هم با اشتیاق به سخن هم‌اینان توجه دارند و حضور پرشوری خواهند داشت.
ضرورت حضور اهالی فرهنگ و هنر در انتخابات چیست؟
نقش پایه‌ای فرهنگ و هنر برای بسیچ مردم که در دانشنامه شاهنامه فردوسی و دیگر میراث مکتوب ایرانی اسلامی بدان اشاره شده و در دوران کنونی به بسیج مردمی مشهور شده است از سوی فرهنگیان، هنرمندان و پهلوانان این بسیچ (بسیج) مردمی در همه دوره‌های تاریخی از دوره باستانی تا دوره کنونی رخ‌نمایی کرده است؛حضور اهالی فرهنگ و هنر برای ترغیب مردم و نیز مشاوره با مدیران اجرایی که پای در عرصه انتخاباتی می‌گذارند ضروری به نظر می‌رسد؛از دیگر سو باید اهالی سیاست و اقتصاد بدانند که زیرساخت‌های سیاست داخلی و خارجی برپایه دیپلماسی فرهنگی استوار بوده و نیز زیرساخت‌های اقتصادی هم ریشه در فرهنگ دارد؛ به همین منظور می‌بایست دست‌اندرکاران انتخاباتی بدون نگاه سیاسی و امنیتی به اهالی فرهنگ و هنر در حکمرانی کشوری امکان حضور نمایندگان فرهنگی را فراهم آورند و به راحتی با رد صلاحیت هم‌اینان در عرصه انتخابات به بهانه‌های امکان نداشتن کشورداری برپایه فرهنگ و ادب و هنر ایرانی اسلامی، حضور هنرمندان و نویسندگان و ورزشکاران در انتخابات را کمرنگ نکنند بلکه باید با در نظر گرفتن جایگاهی ویژه برای اهالی فرهنگ و هنر از تجربه‌های حکمرانی ایرانی اسلامی به ویژه دیپلماسی فرهنگی - هنری - ورزشی و توان خودویژه ایرانیان فرهنگ‌دوست و هنردوست سراسر ایران و حتی ایران‌دوستان دیگر کشورهای گیتی بهره‌مند شوند.
اهالی فرهنگ و هنر چگونه باعث افزایش مشارکت در انتخابات می‌شوند؟
اگر رویکرد مدیران اجرایی کشور به اهالی فرهنگ و هنر در حکمرانی کشوری تغییر نماید و جایگاه درخوری به ویژه برای اداره بخش‌های فرهنگی دولت ویا مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر و روستا در اختیار هم‌اینان به عنوان مشاور و ناظر تا نماینده و مدیر قرار گیرد؛ در این صورت می‌توان از اهالی فرهنگ و هنر انتظار داشت تا به وظیفه اجتماعی خود برای حضور پرشور در انتخابات و دعوت از هواداران‌شان هم عمل نمایند؛ حال آن‌که جایگاه ویژه‌ای برای اهالی فرهنگ و هنر در انتخابات در نظر گرفته نمی‌شود و بیشتر اهالی شعر و ادب و هنر و ورزش و پژوهش به زینب مجالس تبدیل شده‌اند؛اما اگر جایگاه نظارتی و مشاوره‌ای راستینی به اهالی فرهنگ و هنر واسپاری شود، قطعا هنرمندان و نویسندگان و ورزشکاران که دارای هواداران پرشماری هستند، می‌توانند با راهبری هواخواهان خود موجب مشارکت بالای انتخابات شوند و هر بار هم‌اینان پای در عرصه انتخاباتی گذاشتند موجب شور انتخاباتی شده‌اند.
اهالی فرهنگ و هنر از دولت آینده چه انتظاراتی دارند؟
اهالی فرهنگ و هنر از همه دولت‌ها انتظارهای گوناگونی داشته‌اند که کمتر مورد توجه قرار گرفته است؛ واسپاری نظارت و مدیریت بر فعالیت‌های فرهنگی، هنری، ورزشی، میراث فرهنگی، گردشگری، زیست محیطی، پژوهشی و آموزشی از سوی اهالی فرهنگ و هنر یکی از مطالبه‌گری‌های همیشگی‌شان بوده است؛ برخی از انتظارها و چشمداشت‌های اهالی فرهنگ و هنر از دولت می‌تواند در چند سرفصل پایه‌ای شمرده شوند که می‌توان از آن به پیشرفت فرهنگی، هنری، آموزشی، ورزشی، زیست محیطی، میراث فرهنگی و گردشگری یاد کرد:
۱- گسترش دانش بومی ملی برپایه پاسداشت گنجینه دانشی و ادبی زبان فارسی از آموزش‌های ابتدایی تا آموزش‌های عالی.
۲- بنیانگذاری گاهشماری ملی برپایه آیین‌های باستانی، ایرانی و اسلامی.
۳- واسپاری پاسداشت میراث فرهنگی، میراث معنوی و میراث طبیعی به نهادهای مردمی.
۴- بازشناسی هنرهای سنتی و بومی سازی هنرهای نوین و مدرن.
۵- گسترش ثبت‌های ملی و جهانی آیین‌ها، هنرها، دانش‌ها، ورزش‌ها، مفاخر و میراث‌های ایرانی اسلامی.
۶- بازشناسی ورزش‌ها و بازی‌های بومی، پشتیبانی از ورزش‌های ملی و گسترش فرهنگ پهلوانی.
اهالی فرهنگ و هنر چگونه می‌توانند مردم را به مشارکت جدی در انتخابات تشویق کنند؟
اهالی فرهنگ و هنر با توجه به نقش الگویی داشتن برای مردم همیشه دعوت به مشارکت جدی در زمینه انتخابات نمی‌کنند؛ تنها و تنها زمانی دعوت به انتخابات از سوی اهالی فرهنگ و هنر در دستور کار قرار می‌گیرد که اهالی سیاست و اقتصاد کار خود را به درستی انجام ندهند و البته نماینده مورد دلخواه اهالی فرهنگ و هنر هم در عرصه انتخاباتی حضور داشته باشد؛ در انتخابات پیش‌رو اهالی فرهنگ و هنر با توجه به بی‌توجهی اهالی سیاست و اقتصاد به ویژه در دوران کرونایی و نیز بی‌توجهی به جنبه‌های درآمدزایی با تعطیلی مرکزها و موسسه‌های فرهنگی، هنری، پژوهشی و آموزشی و نیز با قطع کمک‌های مالی و معنوی و کم توجهی به بیمه درمانی و اشتغال‌زایی به نظر می‌رسد بی‌اعتمادی فراوانی به وضع موجود دارند و اعتمادسازی به وضع مطلوب در بازه زمانی ۲۰ روزه تا انتخابات به سختی امکان‌پذیر است؛به همین روی بنابر رایزنی با نامزدهای انتخاباتی ریاست جمهوری اسلامی ایران که شخصا داشته‌ام، شوربختانه همچنان اولویت نخست نامزدهای انتخاباتی، نه تنها فرهنگ نیست بلکه برنامه اولویت‌داری هم در زمینه فرهنگ و هنر ندارند و با توجه به مشکل‌های فراوان اقتصادی و سیاسی همچنان اولویت‌شان حل همین مشکل‌ها بوده است؛ انتظار دعوت هنرمندان برای مشارکت حداکثری در انتخابات پیش‌رو در شرایط کنونی انتظار درستی نیست. نخست باید نامزدهای انتخاباتی ریاست جمهوری اسلامی ایران و نیز نامزدهای انتخاباتی مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر و روستا از مشاوران جوان و بزرگان فرهنگی، هنری، ورزشی، پژوهشی و آموزشی بهره بگیرند و از موسسه‌ها و انجمن‌های نامدار برای این موضوع مهم دعوت به عمل آورند تا شاید بتوان دیوار بلند بی‌اعتمادی میان مدیران اجرایی، سیاسی و اقتصادی با مدیران فرهنگی هنری بر طرف شود و تنها در این صورت است که می‌توان از اهالی فرهنگ و هنر خواست تا هواداران خود را برای دعوت به حضور پرشور در انتخابات ترغیب نمایند.
مهم‌ترین مطالباتی که اهالی فرهنگ و هنر از رییس جمهور آینده دارند چیست؟
اهالی فرهنگ، هنر، رسانه، ورزش، آموزش و پژوهش از رییس جمهور ایران، مطالبه‌های به حقی دارند که هیچ گاه در نظر گرفته نشده است؛ پایه‌‌ای‌ترین خواسته هنرمندان و فرهنگیان واسپاری نظارت و مدیریت بر عرصه فرهنگ کشور به نمایندگان راستین‌شان است؛دو دیگر رسیدگی به وضع زندگی از تسهیل در ازدواج و خانه‌دار شدن تا اشتغال‌زایی پایدار و پشتیبانی از پیشه‌های فرهنگی، هنری و پژوهشی و بیمه درمانی و بازنشستگی است که این حداقل‌ها هم هیچ‌گاه فراهم نشده است. دولت آینده می‌تواند با راه‌اندازی گروه مشاوران فرهنگی در همه وزاراتخانه‌ها، سازمان‌ها، نهادها و حتی معاونت‌های ریاست جمهوری تا راه‌اندازی ستاد پاسخگویی دولت با دعوت از موسسه‌های فرهنگی هنری در مجموعه‌ها و حتی شرکت‌های وابسته دولت برای طراحی پیوست‌های فرهنگی در همه طرح‌های ملی و استانی و محلی را در دستور کار قرار دهد و جایگاهی برابر برای ارائه طرح‌های فرهنگی، هنری، پژوهشی و آموزشی از سوی همه فعالان این عرصه به وجود آورد و اصطلاحا تنها نورچشمی‌ها را به کار نگمارد و اعتبارات و تسهیلات و امکانات برابری در اختیار همه اهالی فرهنگ و هنر در حکمرانی کشوری قرار دهد به ویژه از مدیران فرهنگی هنری جوان خلاق بهره گرفته شود و به بهانه امکان نداشتن استخدام رسمی از به کارگیری مشاوران و مدیران توانمند که در دولت‌های پیشین امکان حضور نیافته‌اند به ویژه در عرصه‌های مدیریت‌های کلان کشوری تا مدیریت‌های استانی و محلی در زمینه‌های فرهنگی، هنری، میراث فرهنگی، گردشگری، زیست محیطی، ورزشی، آموزشی و پژوهشی جلوگیری نشود. بدین روی پیشنهاد می‌شود از فعالان فرهنگ و هنر با تجربه مدیریتی در حکمرانی کشوری با راه‌اندازی گروه مشاوران فرهنگی در همه ارگان‌ها به ویژه با بهره‌گیری مدیران اجرایی با پیشینه فرهنگی در نهادهای زیر بهره‌گیری شود:وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و رایزنی‌های فرهنگی ایران در کشورهای گوناگون جهان، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، وزارت ورزش و جوانان، سازمان محیط زیست، وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، معاونت زنان و خانواده، شورای فرهنگ عمومی کشور، شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی فضای مجازی.
نظر شما