خبرگزاری شبستان_فاروج؛ این روزها، چُرت میان روز خیابان ها با صدای موسیقی خودروهایی که پر از تصاویر داوطلبان انتخابات شوراهای شهر هستند پاره می شود و از هر سمت و سوی خیابان، نوای موسیقی حماسی و خوانندگان کرمانج به گوش می رسد، چهره داوطلبان شورایی که دست به سینه روی بنرها به تماشای مردم ایستاده اند را می توان هرجایی دید.
حالا تب و تاب تبلیغات مجازی به سطح واقعی آمده و دور از چشم کرونا، اجتماع هایی در محل ستاد داوطلبان دیده می شود. مدرسه شهید حسین پور هم محل گرد و خاک داوطلبان در ارائه برنامه ها و گاهی البته کمی بیشتر از گاهی گریز زدن به کم کاری های شورای های سابق و حال بد شهر در بی تدبیری آنان البته به زعم داوطلبان است.
امروز صدایی از بلندگوی نصب شده بر خودرویی، از سخنرانی طوفانی فلان داوطلب فریاد می دارد و فردا از خبر تازه ای به سخن می آید که همان داوطلب قرار است در سخنرانیش به آن بپردازد.
مناسبت های تقویمی که در این سال ها کمتر به شهر چهره تازه می داد این روزها جان گرفته، روز دختر که سال ها بود ردی از خود در حوزه شهر نمی دید، این روزها با کادوهای یک میلیون ریالی بعضی داوطلبان پررنگ شده و دختران شهر بی خبر از همه جا وقتی از کنار ستاد فلان داوطلب می گذشتند کادوی ریالی دریافت می کردند.
هیاهو در شب بیشتر است، ظرف های غذا جلوی یک ستاد توزیع می شود آنهم در حالی که در مدرسه حسین پوران یکی از داوطلبان به لهجه فاروجی ضرب المثلی را فریاد می کند که تا دیروز مردم می گفتند برو کارت به حکیم و طبیب نیفتد، (چی شده که مردم صبح که از خواب ور مخزند) دعایشان این است که کارتان به شهرداری نیفتد آی مردم ...
در خیابان موفق اما ترافیک افراد و خودرو کمی کلافه ات می کند. تنها، ستاد یکی از داوطلبان ریاست جمهوری در این خیابان دایر است و صدای موسیقی، آن میوه فروش چند قدم آنطرف تر را خسته کرده است، می گوید نه مشتری صدای مرا می شنود نه من متوجه سوال مشتری می شوم. کمی پایین تر همهمه ها تبدیل به فریاد می شود، طرفداران یک داوطلب نام او را به ریتم مشخصی فریاد و مردم را به نشستن در جلسه سخنرانی او دعوت می کنند. جلوتر، شماری از طرفداران یک داوطلب، عکس های او را در دست گرفته و مسیر جلوی ستاد را بالا و پایین می کنند.
سر چهارراه چری هم که داوطلب دیگری جا خوش کرده، ماشین ها در هم گره خورده اند و افراد از پیاده رو به داخل خیابان سر ریز کرده اند و صدا به صدا نمی رسد. کمی آنطرف تر ناگهان صدای بوق خودروها در جیغ و هورای سرنشینان گم می شود، گمانمان به سمت مراسم عروس کشان می رود اما خودروها که از خم خیابان عبور می کنند می بینیم پر از تصاویر یک داوطلب هستند و این ها در واقع بدرقه کنندگان عروس و داماد برای رفتن به خانه بختشان نیستند، طرفداران پر شور و نشاط یک داوطلبند که خیابان های شهر را با صدای خود و خودرویشان زیر پا می گذارند.
فضای مجازی هم محل تاخت و تاز کانال ها برای پیشی گرفتن از هم در معرفی دواطلبان است. جوانی نوشته اعتقادی به شعار ندارم عمل شورا باید در قالب تصمیمات عادلانه، کارشناسانه و نظارت منصفانه برای رضایت الهی و مردم باشد. دیگری از پایان دادن خرید و فروش رأی سخن به میان آورده. آن یکی ها از اتحاد برای تغییر گفته اند. چند نفری هم در امتداد تغییر به ورزشکاران از جمله تکواندو کاران برای انگیزه بیشتر داشتن در ورزش هدیه می دهند!
یکی هم ستادش را سر گذر با کارگران فصلی راه انداخته است. این روزها محله های کم برخوردار، عجیب به خود، داوطلبان را می بینند و خودروهای آنان انگار این مسیرها را حالا بهتر می شناسند. بانوان که معمولا قشر فراموش شده در برنامه های شوراهای دوره های قبل بودند باز به یادها برگشته اند. یکی از دواطلبان هم که گلایه مند از رد صلاحیت خود است به سخن داوطلب دیگری اشاره می کند و می گوید الحق نه پول داریم نه چلو، با هم می ریم جلو و...
این روزها بازار شعار و برنامه داغ است امید که بعد از 28 خرداد این شعار ها به عمل بینجامد تا مردم بار دیگر به ثمره انتخاب خود اعتماد کنند.
نظر شما